Benchmarking

Benchmarking to metoda porównywania wewnętrznych rozwiązań danej firmy z rozwiązaniami innych, którzy mają najlepsze wyniki lub też wyznaczają kierunki rozwoju. Wynikiem benchmarkingu jest twórcze odkrywania jak i dlaczego niektóre firmy funkcjonują sprawniej niż my. Należy pamiętać, że benchmarking nie jest sposobem wprowadzania pojedynczych usprawnień, czy innowacji, a procesem, który powinien nas doprowadzić do wdrożenia nowej strategii i procedur innowacyjnych, które pozwolą nam na uzyskanie lepszej pozycji na rynku konkurencyjnym, a w konsekwencji przewagi konkurencyjnej.

Benchmarking może koncentrować się na analizowaniu:

• produktów innych firm,

• usług innych firm,

• zasad, metod i technik stosowanych przez innych,

• procesów produkcji,

• stosowanych narzędzi,

• sposobów zarządzania klientem, rynkiem, personelem, informacją czy finansami,

• funkcji i sprawności personelu,

• konstrukcji i sprawności organizacji,

• procesu dostarczania wartości.

Pionierami benchmarkingu byli Japończycy, którzy po 1945 roku uporczywie kopiowali amerykańskie produkty i sposoby działania. W USA zaczęto wykorzystywać benchmarking dopiero w latach siedemdziesiątych. Do czołowych firm o zasięgu światowym, które zastosowały benchmarking z sukcesem należą: Ford, Xerox, Motorola, AT&T, Kodak, IBM oraz Microsoft. Ford zastosował benchmarking przy produkcji samochodu Taurus, który stał się jego ogromnym sukcesem rynkowym. Podstawą sukcesu benchmarkingowego Forda było wyselekcjonowanie 400 najbardziej cenionych przez klientów cech samochodu i poszukiwanie dla nich wzorców od innych producentów oraz ich twórcze udoskonalanie

Benchmarking może mieć charakter:

• strategiczny - gdy porównujemy naszą firmę z liderami branży,

• wewnętrzny - gdy porównaniu poddajemy rozwiązania panujące w różnych komórkach organizacyjnych naszej firmy. Ma on praktyczne zastosowanie tylko w dużych organizacjach, gdzie porównaniu poddaje się rozwiązania obowiązujące w różnych wydziałach, zakładach lub firmach w przypadku holdingu,

• proceduralny - gdy ma miejsce staranna diagnoza procedury organizacyjnej i porównanie z liderami dowolnej branży, wiodącymi w różnych dziedzinach działalności. W tym przypadku porównaniu poddaje się wybrane funkcje naszego przedsiębiorstwa,

• marketingowy - jest to najtrudniejszy w realizacji rodzaj benchmarkingu. Ma on miejsce, gdy systematycznie badamy i porównujemy opinie dotyczące jakości i istotnych cech produktu naszej firmy z opiniami o wyrobach firm konkurencyjnych. Aby zdobyć informacje o know-how konkurenta, który pilnie ich strzeże należy posiłkować się firmami zewnętrznymi, takimi jak firmy konsultingowe, czy wywiad gospodarczy,

• horyzontalny - porównaniu poddajemy niektóre funkcje, które występują identycznie w wielu firmach. Może to być sposób usuwania awarii, przyjmowania reklamacji, procedura przyjmowania zleceń, procedura wydawania warunków przyłączenia do sieci energetycznej w zakładach energetycznych itd.

W przypadku, gdy firma zdecyduje się na zastosowanie benchmarkingu może stosować go w każdej dziedzinie. Może wydzielić w firmie dział w komórce odpowiedzialnej za organizację i zarządzanie lub powołać wydział benchmarkingu, który będzie promował tą technikę i szkolił w niej pracowników innych wydziałów.
Firma powinna koncentrować się na tych zadaniach, które w znacznym stopniu wpływają na zadowolenie klienta i koszty firmy i gdzie wiadomo o istnieniu przedsiębiorstwa z lepszymi wynikami.

---