Cyprian Norwid Vade-mecum oprac. Józeg Fert
Cyprian Ksawery Gerard Walenty (Kamil) Norwid (1821 - 1883)
Ur. 24 IX 1821 w Laskowie - Głuchach (k. Radzyminia) na Mazowszu w rodzinie ziemiańskiej
Matka: Ludwika ze Zdzieborskich Norwidowi
Ojciec: Jan Norwid herbu Topór (pochodzący z Litwy)
Rodzeństwo: Brat + Siostra + CKN + Brat
Warszawa
1830 - przeprowadzka ojca z dziećmi do stolicy, gdzie CKN przeżywa powstanie listopadowe.
Nauka CKN w gimnazjum, gdzie zawiązują się przyjaźnie i więzi pokoleniowe (idea pokolenia i jego doświadczeń po powstaniu) - otrzymuje wykształcenie niepełne.
1840 - literacki debiut
1841 - poznaje Augusta Cieszkowskiego, a potem dzięki niemu także Zygmunta Krasińskiego - jest to okres, kiedy jego twórczość zostaje zauważona i przebywa na salonach.
1842 - wyjazd za granicę pod pozorem podjęcia studiów artystycznych w Niemczech i Włoszech - nigdy już do kraju nie wróci.
Romantyczne podróże po Europie (1842 - 1849)
Berlin
Paryż
Bruksela
Rzym
Osiedlenie się w Paryżu (1849 - 852)
W Paryżu skupia się polityczne centrum emigracji - Hotel Lambert Czartoryskich, którym CKN sympatyzuje.
W tym okresie CKN gwałtownie ubożeje, załamuje się jego przyjaźń z Krasickim, w kraju przeprowadzają na niego nagonkę prasową, zanika zainteresowanie jego działalnością i ma trudności w opublikowaniu utworów.
Umierają w 1849 - Słowacki, Chopin i Włodzimierz Łubieński - przyjaciel z gimnazjum.
Zaprzyjaźnia się z Marią Trębicką (romans?)
Wyjazd do Ameryki (1853 - 1854)
Ameryka nie spełniła jego oczekiwań i już po kilku tygodniach stara się o powrót (doświadczenia z Ameryki rodzą ideę żywej paraboli).
W tym okresie w Polsce CKN zostaje nobilitowany, gdyż w Kielcach Tomasz Zieliński umieszcza jego nazwisko na zbiorowym pomniku zasłużonych dla Polski artystów i działaczy.
Próby stabilizacji (1854 - 1865)
Próba osiedlenia się w Londynie
Powrót do Paryża, gdzie aż siedem razy zmienia adres
Ożywienie dawnych znajomości (Mickiewicz, Lenartowicz, Krasiński) i zawieranie nowych.
Przyjaźnie z kobietami:
- Maria Trębicka
- Łucja Rautenstrauchowa
- Joanna Kuczyńska
- Konstancja Górska
1862 - wyd. przeglądowego tomu dzieł CKN u Brockhausa w Lipsku. Przy wydaniu tego tomu szczególną pomoc nieśli przyjaciele: Antoni Zaleski (niespodziewanie odstąpił od przedsięwzięcia zebrania dzieł) i Walenty Pomian Zakrzewski (przejął role Zaleskiego, ale nie dokończył pracy, bo popełnił samobójstwo)
1863 - wyd. wyboru pism Norwida w Bibliotece Pisarzy Polskich
1865 - 1866 - redakcja Vade-mecum
CKN szykuje tom, jednak wydawca odmawia jego wydania (zostanie wydany dopiero na wychodźstwie 1953r sic! )
1866 - 1876
CKN 4 lata walczy o druk Vede-mecum, jednak bezskutecznie - chce nawet tom wydać za darmo.
1869 - publikacja traktatu poetyckiego Rzecz o wolności słowa, co obudziło krytykę literacką i doczekał się poeta pochwał, niestety ocknęła się wtedy i negatywne nastawiona część krytyki.
Znajomość z:
- Zofią Węgierską - prowadziła salon polityczny w Paryżu, wdowa po działaczu konspiracyjnym, pracowała jako dziennikarka
- Marią Sadowską - powieściopisarka i dziennikarka - przyjaźń z nią przekształciła się w romans (Norwid chciał od związku uciec do Włoch, niestety bezskutecznie - brakowało funduszy na wyjazd)
Dom św. Kazimierza
1877 - bieda, długi i wycieńczenie organizmu zmuszają go do zamieszkania w Domu św. Kazimierza.
Tam poeta umiera 23 maja 1883r. i zostaje pochowany w Ivry.
W 1888r jego prochy zostają przeniesione do zbiorowej mogiły polskiej w Montmorency.
Vede-mecum łac. chodź za mną
biblijne: pójdź za mną
tradycja Dantejska: wademekum jako przewodnik po współczesności
VM oferuje:
dialogowość
monologowość
związek z Biblią
symbolizm
socjalizm
Koncepcja poety wieszcza:
wieszcz zna prawdy życia: objawione lub rozpoznane
wieszcz chce spełniać swoje powołanie jako tłumacz znaków
wieszcz to przewodnik - owocować to może jedynie, jeśli Ci, do których zwraca się poeta, będą współuczestniczyć.
Sumienie jako:
fundament dawania świadectwa
humanistyczna miara rzeczy i człowieka
Prorok Ezechiel - potencjalny patron VD
żył z Izraelem w Babilonii na wygnaniu
misja Proroka koncentruje się na objawianiu win Izraela wobec Jahwe - jest Sumieniem dla wygnańców
wyrzuca wygnańcom zdradę ideałów narodu wybranego
Czytelnicy i współczesność
Norwidowi zależało na czytelnikach, których wówczas nie było. Wg niego ówczesne zycie literackie i społeczne funkcjonowało wadliwie.
Treść VM:
analiza stanu narodowego ducha
analiza europejskiej cywilizacji
obraz zafałszowań, głownie w zakresie życia duchowego.
Adresat VM:
artyści polscy - np. Do czytelnika - wykłada stanowisko wobec kryzysu literatury i sztuki polskiej - jest to adres o charakterze polemicznym i ironicznym
dziennikarstwo - publicystyka literacka (krytyka) - zarzuca im niski poziom ducha
przyjaciele poety - zmarli lub "umarli za życia"
Finis - od łac. granica, koniec, śmierć - wieloznaczność tytułu
...Pod sobą samym wykopawszy zdradę,
Cóś z życia kończę, kończąc mecum-vade,
Złożone ze stu perełek nawlekłych
Logicznie w siebie -- jak we łzę łza -- wciekłych;
Wstrzymuję pióro... niżeli... niżeli
Zniecierpliwiony się wstrzyma czytelnik;
Poszyt zamykam cicho, jak drzwi celi -- --
*
Tak flory-badacz dopełniwszy zielnik,
Gdy z poziomego mchu najmniejszym liściem
Szeptał o śmierciach tworów -- chce nad wnijściem
Księgi podpisać się... pisze... śmiertelnik!
Śmierć u Norwida
faza dojrzałości - umrzeć po chrześcijańsku, to umrzeć godnie i dojrzale
śmierć dojrzała nie jest straszna, straszna jest śmierć zdziczała, niedojrzała - prawdziwa, groźna, nagła, groteskowa
źródło ludzkich cierpień
niewola i zniewolenie jako rodzaj śmierci groźnej i zdziczałej.
Tam studiuje kierunki artystyczne bez indeksu, maluje, rzeźbi itp. Wtedy też rodzi się jego miłość do Marii Kalergis.
VD można traktować jako cykl, gdyż można w nim wytropić wiele powiązań.
VM jest pełniejsze "wyrzutów sumienia" niż poczucia słuszności.
Streszczenie podstawowego wątku cyklu - śmierć i śmiertelność - w zbiorze śmierć zyskała wymiar pozytywny.
Wykładnia zasady kompozycyjnej zbioru i logika łez
Autotematyzm