Układ czasów gramatycznych w języku włoskim

Czas gramatyczny służy do umiejscowienia czynności wykonywanej przez podmiot w czasie chronologicznym. W języku włoskim istnieje duża liczba czasów gramatycznych, których opanowanie wymaga poznania wielu reguł, szczególnie konstrukcji czasu i sytuacji, w których dany czas ma zastosowanie.

W języku potocznym używa się tylko niektórych z nich.

Czasy gramatyczne podlegają czterem trybom:

* tryb oznajmujący

* tryb warunkowy

* tryb łączący

* tryb rozkazujący

Ponadto w grupie czasów gramatycznych rozróżnia się czasy proste, w których forma czasownika jest uzależniona od jego końcówki oraz czasy złożone do których tworzenia używa się czasowników posiłkowych avere lub essere.

Pytania i przeczenia

W języku włoskim pytania i przeczenia we wszystkich czasach tworzy się zmieniając intonację (intonacja pytająca).

Twierdzenie:

L'appartamento di Enzo a al primo piano.

Mieszkanie Enza jest na pierwszym piętrze.

Pytanie:

L'appartamento di Enzo a al primo piano?

Czy mieszkanie Enza jest na pierwszym piętrze?

Przeczenie budowane jest podobnie jak w języku polskim, tzn. czasownik pełniący funkcję orzeczenia jest zanegowany przy pomocy partykuły non (nic) stawianej przed czasownikiem (orzeczeniem), np.:

Twierdzenie:

L'appartamento di Enzo a al primo piano.

Mieszkanie Enza jest na pierwszym piętrze.

Przeczenie:

L'appartamento di Enzo non a al primo piano.

Mieszkanie Enza nie jest na trzecim piętrze.

---