Dzieło a twórca:

-psychologizm

-radykalny obiektywizm

Wartości sui generis = nie są sprowadzane do innych wartości.

Przeżycie estetyczne:

redukcjonizm -><- antyredukcjonizm (czy wartości est. istnieją obiektywnie?)

bierne (kontemplacja) -><- aktywne (współtworzenie - np. interpretacja wiersza)

Wartości estetyczne:

monizm estetyczny (piękno) -><- pluralizm estetyczny (piękno, tragizm, komizm, wdzięk doniosłość)

subiektywizm (tworzenie - człowiek zwiększa ilość piękna w świecie) -><- obiektywizm (odkrywanie)

relatywizm (zmienne - np. coś nie jest wielkim dziełem sztuki w jednym okresie, staje się nim w innym) -><- absolutyzm (niezmienne)

heteronomiczność -><- autonomiczność. Czy wartości są niezależne od innych wartości,c zyli: czy oceniamy sztukę tylko w jej wyłącznych kategoriach, czy powinna też służyć innemu celowi, być przydatna, propagandowa, pedagogiczna, zaangażowana.

Co to jest sztuka?

Sztuka jako rzemiosło (jak w "to nie sztuka coś zrobić").

Mimesis - naśladowanie: miarą dzieła jest realizm.

Normatywna definicja sztuki - sztuka nie musi być piękna (a kiedyś musiała).

Sztuka jako pojęcie otwarte (jak gra u Wittgensteina)

Jakiego rodzaju obiektami są dzieła sztuki?

- Przedmioty (np. czy dziełem sztuki w przypadku V Symfonii jest rękopis? Czy gdyby wszystkie egzemplarze Pana Tadeusza zostały zniszczone, to dzieło sztuki przestanie istnieć?)

- Typy - strukturalizm (dzieło sztuki jest typem wspólnym dla przedmiotów)

Antropologia a antropologia filozoficzna

Szczególne miejsce człowieka w świecie:

- samoświadomość

- relacja między świadomością a ciałem - problem tożsamości osobowej (dualizm kartezjański). Komórki kurde nerwowe.

Zagadnienie wolności od człowieka i odpoiwedzialności:

- "wolność do" (działania), brak zakazu

- "wolność od" (przymusu), brak nakazu

NAZWY

Nazwa - wyraz lub wyrażenie złożone, które nadaje się na podmiot lub orzecznik orzeczenia imiennego w zdaniu

Desygnat nazwy (odniesienie nazwy, referent nazwy) - to, co nazwa oznacza; przedmiot, o którym zgodnie z prawdą można tę nazwę orzec.

Zakres nazwy (ekstensja nazwy) - zbiór wszystkich desygnatów nazwy.

Co jest desygnatem nazwy ogólnej?

a)zbiór, relacja

b)przedmioty z zakresu nazwy

Referencja (oznaczanie, desygnowanie,denotowanie) - funkcja odnoszenia się nazwy do przedmiotu.

PODZIAŁ NAZWY

- nazwy indywidualne, imiona własne (nazwy własne)

- nazwy generalne - oznaczają desygnaty poprzez swoją treść (znaczenie nazwy, konotację, intensję), np. miasto (żeby coś było miastem, musi spełniać definicję miasta). Nazwa może odnosić się do jednego przedmiotu (np. najmniejsza liczba większa od tysiąca i podzielna przez dziewięć).

John Stuart Mill: Czy nazwy własne mają sens (treść)? wg Milla nie.

Saul Kripke (lata 70.): kauzalna teoria nazw własnych: sposób funkcjonowania nazwy własnej jest związany z pewnymi naturalnymi zaszłościami, czego skutkiem jest określone użycie nazwy; nie treść, lecz pewne zdarzenie i jego skutki decydują o użyciu nazwy (np. nazwanie, wg Kripkego "chrzest" kota)

Gottlob Frege, Russell: deskryptywna teoria nazw własnych: każda nazwa własna jest skrótem pewnej deskrypcji lub zbioru deskrypcji. Np. Platon to "uczeń Sokratesa", dla innych "nauczyciel Arystotelesa".

Nazwy puste - takie, których desygnat nie istnieje, których zakres jest pusty.

Nazwy jednostkowe - nazwa oznacza dokładnie jeden przedmiot (np. najwyższy szczyt w Himalajach)

Nazwy ogólne - nazw a oznacza więcej niż jeden przedmiot (zegar)

obecna stolica Polski - nazwa jednostkowa i generalna.

Warszawa - nazwa jednostkowa i indywidualna.

Alexius Meinong - ogól przedmiotów, o których mówimy, nie ogarnicza się do przedmiotów rzeczywistych, mozemy mówić nawet o przedmiotach sprzecznych (np. syn bezdzietnej matki, kwadratowe koło)

Nazwy w sensie dystrybutywnym - odnoszą się do konkretnych przedmiotów, elementów zbioru

zdania ogólne, duży kwantyfikator. Muchy są małe.

Nazwy w sensie kolektywnym - odnoszą się do zbiorów, wszystkich elementów razem wziętych. Muchy są liczne. (jedna mucha nie może być liczna) Samoloty przewożą więcej pasażerów niż statki.

Polisemiczność.

Stosunki zakresowe nazwa niepustych

- zamienność, równorzędność zakresów, równozakresowość nazwy S i nazwy P

każdy desygnat nazwy S jest desygnatem P i każdy desygnat nazwy P jest desygnatem nazwy S

S = buty, P = obuwie

-nadrzędność zakresu nazwy S względem zakresu nazwy P

Każdy desygnat nazwy P jest desgynatem nazwy S, ale nie odwrotnie. np. S = roślina, P = krzew.

Pojedynczy człowiek jest częścią ludzkości, ale zakres nazwy człowiek nie jest podrzędny w stosunku u do zakresu nazwy ludzkość. gdyż żaden desygnat nazwy człowiek nie jest desygnatem nazwy ludzkość. Podobnie gałąź-drzewo.

Krzyżowanie się zakresów nazwy S i nazwy P.

Istnieją desygnaty nazwy S, które są desygnatami nazwy P, ale nie wszystkie ..

Odkrycie twierdzenia matematycznego jest jak odkrycie wyspy (już istniejącej).