Ćwiczenie 1:
Budowa skóry
Naskórek (epidermie) – f. rozrodcza i ochronna, 4-5 warstw
Warst. Podstawna (stratum basale)
Warstwa kolczysta (stratum spinosum)
Warstwa ziarnista (stratum granulo sum)
Warstwa jasna (stratum lucidum) gruba skóra – pięty, wew. Pow. Dłoni
Warstwa rogowa (stratum corneum)
Stratum compactum
Stratum disjunctum (rogowaciejąca)
Skóra właściwa (Curtis vera) – warst. Środkowa, zaw. Receptory, nacz. Krwion.; gr. Potowe; korzenie włosów. Grubość (1-3 mm)
Tkanka podskórna (hypodermis, tela subcutanea) – najgłębsza, tk. Łączna właś. Luźna; zaw. Kom. Tłuszczowe; właś. Termoregulacyjne – izolacja
Przydatki skóry
Włosy (pili)
Paznokcie (ungues)
Pazury (unguiculae)
Gruczoły
Gr. Potowe (glandulae sudoriferae)
Gr. Łojowe (GL. Sebaceae)
Gr. Sutkowe (mammariae)
Gr. Mlekowe (GL. Lactiferae)
Funkcje skóry
Izolacja od środowiska ( czynniki fizyczne, chemiczne, biologiczne)
Termoregulacjia
Gospodarka wodno – elektrolitowa (gr. Potowe)
Percepcja
Melanogeneza (ochrona przed UV)
Wchłanianie substancji
Gospodarka tłuszczowe
Gospodarka witaminowa (synteza Wit. D3)
Wydzielanie dokrewne i kom. Langenhansa
Skóra jest narządem pokrywającym i osłaniającym ustrój. Ogólna powierzchnia skóry u człowieka wynosi 1,5-2 m², a grubość wynosi 1,5-5 mm. Składa się z trzech warstw: naskórka, skóry właściwej i tkanki podskórnej. Naskórek składa się głównie z dojrzewających komórek nabłonkowych, nazywanych keratynocytami i tworzy kilka warstw: podstawną, kolczystą, ziarnistą i rogową. Oprócz keratynocytów w naskórku znajdują się również komórki barwnikowe — melanocyty, komórki odpowiedzialne za reakcje immunologiczne – komórki Langerhansa i komórki układu nerwowego — komórki Merkla. W skórze właściwej utworzonej z tkanki łącznej znajdują się włókna kolagenowe i elastyna oraz elementy komórkowe: fibroblasty, mastocyty i komórki krwi oraz naczynia i nerwy. Tkankę podskórną tworzy tkanka tłuszczowa i łączna. W skórze znajdują się przydatki skóry: gruczoły potowe (gruczoły ekrynowe i apokrynowe), gruczoły łojowe, paznokcie i włosy. Skóra spełnia wiele czynności ochronnych: przed zakażeniem bakteriami, grzybami, wirusami, przed czynnikami mechanicznymi, termicznymi, chemicznymi i promieniowaniem świetlnym, oraz zapewnia niezmienne warunki dla środowiska wewnętrznego organizmu (homeostazę). Poza tym skóra spełnia czynność percepcyjną ciepła, bólu, dotyku, ekspresyjną w wyrażaniu stanów emocjonalnych, resorpcyjną oraz bierze udział w magazynowaniu i przemianie materii. Skóra w okolicy otworów naturalnych (usta, nozdrza, odbyt, pochwa itp.) przechodzi w błony śluzowe. U człowieka najcieńsza jest na powiekach, natomiast najgrubsza jest na pięcie[1].