1. Immunofluorescencja pośrednia i bezpośrednia- zasada, różnice, zastosowanie diagnostyczne 
Zasada:

- pośrednia- poszukujemy przeciwciał w surowicy, plwocinie, wymazie przy pomocy znakowanej surowicy antyglobulinowej, która wykrywa kompleksy immunologiczne. Wynik pozytywny: fluorescencja( w mikroskopie fluorescencyjnym obserwowana). Wynik negatywny: brak fluorescencji.

I etap: inkubacja poszukiwanych przeciwciał ze swoistymi antygenami. II etap: stosowanie surowicy antyglobulinowej znakowanej fluorochromem.

- bezpośrednia-

Różnice: w pośredniej korzystamy z surowicy antyglobulinowej, natomiast w bezpośredniej nie korzystamy z surowicy antyglobulinowej. Metoda pośrednia charakteryzuję się większą czułością. W metodzie bezpośredniej poszukiwane są antygeny, natomiast w metodzie bezpośredniej przeciwciała.

Zastosowania:

- bezpośrednia- do wykrywania antygenów Chlamydia trachomatis, Chlamydophila pneumoniae

- pośrednia- do wykrywania przeciwciał w diagnostyce chorób zakaźnych: bakteryjnych, wirusowych i pasożytniczych. Przykłady: FTA-ABS do wykrywania przeciwciał przeciwko Treponema pallidum, wykrywanie autoprzeciwciał w RZS.

2. Awidność surowicy- co to jest, jak się wykrywa- zasada metody, zastosowanie 

3. Schemat wykrywania przeciwciał anty-Rubeola metodą immunoenzymatyczną

1. Metoda immunofluorescencyjna pośrednia i bezpośrednia – zasada metody, różnice między

pośrednią i bezpośrednią, zastosowanie jednej i drugiej.
2. Awidność – definicja, po co oznaczamy, jakiej klasy przeciwciała; odczyny, którymi możemy oznaczać awidność.
3. Narysować schemat graficzny oznaczenia przeciwciał anty-rubella klasy IgM metodą immunoenzymatyczną.

4. Odczyny różnicowania stanów ostrej fazy od rekonwalescencji.