Wykłady Mikrostruktury społeczne

I wykład

Społeczeństwo

- warunki bytu – obszar geograficzny(określa warunki rozwoju społ., możliwości rozwoju społecznego

- konfiguracje kultury – wspólne wartości, normy i wzory zachowań co do których występuje względna zgodność wzorów zachowań

- wielość zbiorowości – wszystkie zbiorowości społeczne

*Dane wartości są podzielane( uznane za właściwe) oraz realizowane

^mikro i makro skala

# brak rozgraniczenia między pojęciem struktury i społeczeństwa( Cooley, Parsons, Znaniecki

# rozróżnienie – Marks, Engels, Durkheim, Simel

Struere, łac. – konstruować, budować.

II wykład

Spojrzenie na strukturę jako całość znajdujemy w wiedzy o grupach społecznych: układ elementów, dynamika relacji miedzy elementami grupy społecznej.

Dwa aspekty struktury społecznej:

2,3,4 należą do zjawisk społecznych.

Między zjawiskami indywidualnymi a społecznymi zachodzą zależności, relacje. Decyzje podejmowane w kontekście społecznym mają wpływ na decyzje indywidualne ludzi( sytuacja w jednym kraju, a wyjazd za granicę)

Te 3 poziomy określamy mianem rzeczywistości społecznej

Rybicki wyróżnia poziom mezzostruktury – struktury pośredniej

Chodzi o poziom struktury odnoszący się do społeczności lokalnej- grupy pracy itd.

Na strukturę społeczną można spojrzeć pod kątem dynamiki procesów się w niej toczących. Wyróżniamy

Poza obszarem dynamiki, można wyodrębnić układ struktury aktualnie istniejący, składający się z powyższych elementów, doświadczający tych procesów

Wyróżniamy

Rybicki uważał, że granica między małymi a dużymi strukturami jest dość płynna i trudno ustalić jasną granicę. Wg niego makrostrukturę charakteryzuje samoistność, a mikrostruktury niesamoistność, niemożność istnienia bez tej obudowy makrostrukturalnej. Zwrócił też uwagę na 2 odmiany małych struktur

- bezpośrednie –

Członkowie społeczności lokalnej są członkami tych małych grup.

^ ogólne tło!!

Grupa społeczna( Szczepański) – jest całością ułożoną w system wg określonej zasady przyporządkowującej jej elementy składowe w taki sposób, aby mogła jako całość wykonywać swoje zadania, aby członkowie mogli wykonywać funkcje im wyznaczone, aby środki, elementy materialne, wartości, symbole były wykorzystywane prze członków, aby grupa jako całość mogła trwać i rozwijać się.

Mamy tu sformułowanie, że grupa jest całością, a nie tylko zbiorem jednostek. Jest ułożona w system wg określonej zasady, mamy tu zatem uporządkowanie, wg której jest uporządkowana i mamy zadania jakie stoją przed grupą, czyli cele, inaczej wartości. Wykonywanie funkcji łączy się z wykonywaniem owych zadań, które mogą być nakierowane na inne grupy lub społeczeństwo, oraz na siebie. Każda grupa, by działać musi mieć środki materialne( np., pomieszczenie, pieniądze, media). To ma być wykorzystywane, by grupa mogła trwać i rozwijać się( Komentarz).

Grupa społeczna(Goodman) - to 2 lub więcej osób, mające poczucie wspólnej tożsamości, i między którymi zachodzą strukturalnie uporządkowane interakcje, oparte na wspólnym zestawie oczekiwań co do partnera.

Mamy tu doprecyzowanie co do ilości osób, ale ten zbiór musi mieć poczucie wspólnej tożsamości( świadomość odrębności, przynależności do grupy). Mamy interakcje, ale nie są one przypadkowe, wg określonych rytuałów). Zestaw oczekiwań co do partnera to oczekiwanie wpływające z roli społecznej ( komentarz).

Grupa społeczna ( Turowski) – to zbiory ludzi, którzy w dążeniu do wspólnych wartości związani są więzią społeczną i wytworzyli wewnętrzną organizację.

Mamy tu zbiór ludzi. Żeby działać trzeba się kontaktować, musi się pojawić więź społeczna, Ludzie tworzący grupę wytwarzają wewnętrzną organizację.

Jak można scharakteryzować grupę społeczną?

Jedni uważają, że grupa społeczna (Walczak – Duraj)

Grupa społeczna( Hanna Poddworna) – odwołuje się do koncepcji Mertona. Grupą społeczną można nazwać tylko taki zbiór ludzi, który spełnia następujące kryteria:

Samo kryterium obiektywne nie wystarcza do wydzielenia grupy społecznej. O tym, że mamy do czynienia z grupą społeczną świadczy:

Grupa społeczna(Szacka), kryteria grupy:

Te czynniki odróżniają grupę od przypadkowego zbioru jednostek, które są nazywane ,,niby grupami”

Takie spojrzenie na grupę świadczy o podejściu interakcjonistycznym.

Istnieje podejście funkcjonalistyczne, kładące nacisk na wewnętrzne ustrukturalizowanie. Interakcja nie jest tak ważna, jest wtórna. W konsekwencji takiego traktowania się grupy pojawia się to, że grupa wytwarza własne normy, wartości, reguły postępowania, których przestrzeganie OBOWIĄZUJE ich członków. Grupa w ten sposób staje się instrumentem kontroli społecznej.

O ile wszystkie grupy są zbiorowościami, o tyle nie wszystkie zbiorowości są grupami

Athoc<athok>

III wykład

Struktura grupy

Jak można ująć ową strukturę.

Wg Turowskiego musi to być:

Jan Szczepański ujmuje to inaczej, uważa że jest to:

Koncepcja J. Szmatki uważa, ze mikrostruktury to 2 wymiarowy układ:

Na te 3 wymiary nakłada się jedna struktura: komunikowania, łącząca te 3 wymiary. Ta struktura powoduje, że poszczególne wymiary w funkcjonowaniu grupy stają się powiązane ściśle i tworzą jedna strukturalną całość.

Koncepcja Stanisława Miki:

Geneza powstawania struktury grupy.

Struktura grupy może tworzyć się w sposób naturalny(przez interakcje), mamy tu na myśli grupy nieformalne. Ileś osób się spotyka, podejmuje interakcje, wyznacza zadania do wykonania, w wyniku interakcji wynika struktura pozycji i występuje przez to zróżnicowanie pozycji i tworzy się struktura grupowa(Sherifowie). Struktura socjometryczna była punktem wyjścia: osoba najbardziej lubiana stawała się przywódcą.

W grupach formalnych pozycja jest nadawana od zewnątrz( wojsko). Tą drogą nadawania struktury jest formalnych dokumentów, a więc regulaminów, zarządzeń, jest to wcześniej ustanowione i ci, którzy tworzą grupę wchodzą w te przygotowane ramy struktury społecznej. Obok tego formalnego układu oddolnie tworzy się układ na bazie lubienia( socjometria). Obok dowódcy, który będzie pilnował zadań, będzie stał dowódca nieformalny, zajmujący się wspieraniem, wysłuchiwaniem i on będzie dbał o dobrą atmosferę w grupie. Ci przywódcy konkurują jakby, ale większe szanse w tym ma dowódca formalny.

Goodman uważa, że elementami muszą być:

Zbiór osób(Znaniecki)

(Simmel) – jeśli mamy do czynienia z mała grupą to nie ginie z pola widzenia jednostka i jej potrzeby. Jeśli liczebność się powiększa to odrywa się od potrzeb jednostki na rzecz ogólnych idei. W dużej ilości pojawiają się wielkości skrajne. ,, To co ma być wspólne wielu osobnikom, musi być dostępne także dla najbardziej prymitywnych wśród nich”. Liczebność ma wiązać się z warunkami w jakich grupa ma spełniać funkcje( terytorium, w którym grupa ma działać)

IV Wykład

Konformizm

Mówimy o różnych definicjach konformizmu. Na ogół mamy do czynienia z 2 zjawiskami:

Eksperyment Asha nad porównywaniem długości linii – wpływ jednych na drugich.

Czynniki decydujące o naszym podporządkowaniu się wpływom:

- Stopień jednomyślności grupy – jeśli wszyscy uważają, że coś trzeba zmienić, to osoba na którą wpływ jest wywierany ulegnie

- wielkość grupy wywierającej nacisk – im większa grupa, która wywiera nacisk, tym większy konformizm( jednak z pewnymi granicami). Są też granice w tej liczebności.

- stopień kompetencji członków grupy w dziedzinie, w której jest próba wywierania nacisków na jednostkę – jeśli osoby znają się na czymś, to bardziej oddziałują, ale tu często dochodzi do manipulacji( powoływanie się na tzw. Ekspertów – szczególnie w mediach).

- obecność autorytetów( osób znaczących dla jednostki) -

podobieństwo członków grupy do osoby, na którą wywierają nacisk

spoistość grupy. to stopień w jakim członkowie grupy są ze sobą związani. Grupa jest spójna, gdy jej członkowie spędzają ze sobą dużo czasu i mają liczne i silne kontakty. Spójność wzrasta w momencie poczucia zagrożenia z zewnątrz.

- płeć osoby – kobiety wskazują wyższy stopień ulegania

-inteligencja – twórczy sposób myślenia. Osoby twórcze są mniej podatne na wpływ

- zdolność abstrakcyjnego myślenia – jeśli ktoś myśli konkretami ten bardziej podporządkowuje się w grupie.

- wiara we własne siły – wysoka samoocena obniża stopień konformizmu

-przekonanie o własnych kompetencjach – wpływa negatywnie o konformizm – jeśli ktoś jest przekonany, że się zna to wpływ będzie większy.

- pozycja członka w grupie – związana z jego akceptacją jakie mu grupa okazuje. Najmniej konformistyczne są osoby najbardziej akceptowane przez grupę. Niekonformistyczne są osoby nieakceptowane i odrzucane. Najbardziej konformistyczne są osoby średnio akceptowane i nie odrzucane( nie wychylają się ).

Potrzeba afiliacji – potrzeba przebywania i kontaktu z innymi ludźmi – kto ma ją silną ma większą skłonność do konformizmu.

Potrzeba udzielania pomocy innym ludziom – jeśli chcemy pomóc komuś, musimy mieć zaufanie tej osoby, więc nie możemy okazywać nonkonformizmu.

Potrzeba osiągnięć – łatwa kariera= schowany konformizm

*tumiwisizm.

V wykład

Więzi społeczne to element konstytuujący grupy. Różni socjologowie różnie na nie patrzą: jedni mówią, że to element bez którego grupa nie może powstać, drudzy mówią, że więź społeczna jest poza grupą, to grupa jest podporządkowana samej więzi społecznej.

Więź społeczna( Szczepański) – każda grupa jeśli ma trwać musi mieć coś co trzyma ją wewnętrznie, powoduje lojalność członków, zapewnia zaspokojenie potrzeb w jej ramach, pomaga grupie się rozwijać i utrzymać.

Od tego coś zależy niemal wszystko co się dzieje w grupie, daje efekt powstania grupy społecznej trwającej w czasie.

Wieź społeczna(Jacher) – więź społeczna to pewien zespół psychicznych postaw wspólnym członkom zbiorowości, łączących ich w jedną całość.

U Jachera mamy skoncentrowanie się na aspekcie subiektywnym(psychika), a u Szczepańskiego na obiektywnym. Jacher uważa, że wskaźnikami więzi jest istnienie kontaktów społecznych między członkami grupy, istnienie wspólnych działań, istnienie wspólnych wartości, istnienie świadomości więzi( ,,my” coś zrobimy).

Drogą do poznania więzi społecznej jest obserwacja zachowań, postaw wobec siebie, wzajemnych relacji, odniesień, sympatii, antypatii, preferencji członków grupy, interakcji( sprawdzenie czy więź istnieje w grupie).

Więź społeczna(Turowski) – to fakt uzależnienia się lub zjednoczenia członków danego zbioru ludzi wokół określonych wartości czy pełnionych funkcji społecznych.

Tu znów w centrum stają wartości( zadania) i funkcje społeczne( też wartości w ujęciu społeczno – strukturalnym).

Najpierw musi zaistnieć obiektywne podłoże związków między ludźmi( terytorium, organizacja zbiorowego życia). Gdzieś w jakiś obszarze ci ludzie musieliby się spotkać( styczność przestrzenna), prowadzi to do styczności psychicznej – wzajemnie się interesujemy(dwustronnie lub jednostronnie), oddziałujemy na siebie( styczność społeczna, interakcje). Bez nich więź by nie powstała.

Dwie orientacje

Turowski krytycznie wyraża się o tym stanowisku, bo więź zespala jednostki w jedną całość, wobec tego nie może istnieć poza grupą.

Robert Nisbet – Elementy więzi społecznej:

*interakcje,

*społeczne agregaty( zespoły społeczne, w które ludzie wiążą się ze sobą – organizacje),

*społeczny autorytet( czynnik wewnętrznego porządku w zbiorowości),

*role społeczne(drugiego człowieka spotykamy jako wykonawcę roli społecznej),

*status społeczny( zw. z hierarchia i stratyfikacją – różnice między ludźmi będącymi członkami tych agregatów społecznych)

* Normy społeczne – regulują interakcje

*Społeczna entropia – to zachowania opozycyjne w stosunku do ról, norm, autorytetów. Przeciwko rolom społecznym.

Homans – utożsamia więź społeczną z interakcją społeczną. Podstawą integracji są 3 procesy dokonujące się w grupie: interakcja, postawa emocjonalna( uzewnętrznia się w kontakcie), działalność członków grupy. Te 3 procesy przebiegają w dwóch układach

- w systemie zewnętrznym – obejmuje to wszystko co jest związane z trwaniem grupy w danym środowisku( zachowanie dynamicznej równowagi grupy w stosunku do otoczenia). Integracja wyraża się konformizmem członków grupy jako całości w odniesieniu do szerszej społeczności – to efekt akceptacji różnych form kontaktów, postaw, otoczenia. Grupa nie podważa ogólnospołecznego porządku, jest zintegrowana ze społeczeństwem.

- w systemie wewnętrznym - wyłoniony ze współżycia ludzi między sobą w grupie. Forma równowagi społecznej we wnętrzu grupy. Integracja ujawnia się przez formy przywiązania( w wyniku kontaktów itd.).

- psychospołeczne ujęcie – podkreśla się świadomość. Kładzie się nacisk na poczucie solidarności, identyfikacji grupowej. Ossowski mówi, że jest to aprobująca świadomość przynależności do grupy, świadomość wspólnych interesów, gotowość przekładania interesów grupy ponad własne. Durkheim – świadomość zbiorowa( zespól wierzeń uczuć, idei, które trwają mimo przemiany pokoleń).

-Strukturalistyczne ujęcia – Turowski - zjednoczenie ludzi wokół wspólnych wartości i społecznych funkcji. Szczepański- to ogół stosunków zachodzących między członkami grupy podporządkowany stosunkowi dominującemu

- dwuaspektowe ujęcie – Szczepański-subiektywne postawy, nastawienia, dążenia są ważne, ale nie jedyne i nie wystarczające. Paweł Rybicki - pokazuje dwie płaszczyzny więzi:

1. dające się rzeczowo określić związki między ludźmi, wspólności( terytorium, języka, krwi).

2. stany i akty świadomości- poczucie szczególnej łączności z drugim ludźmi – manifestacja w działaniach.

Jan Turowski – ogół stosunków społecznych wiążących członków w danym zbiorze ludzi oraz postaw członków tego zbioru do grupy jako całości. Intensywność postaw, stopień działań w ramach stosunków grupowych może mieć różne nasilenie, może być asymetryczne.

Wyodrębniamy 3 kategorie więzi:

Kryteria styczności społecznych

Stopień wzajemnych związków i zależności między jednostką i zbiorowością:

Stopień sformalizowania więzi:

Kryterium trwałości więzi społecznej:

Ustruktalizowanie więzi:

Koncepcja Toennisa - podział:

a)wspólnota

b) społeczeństwo

Miejsce w jakim więź się tworzy(Jacher)

W typach społeczeństwa tradycyjnego mamy prymat więzi strukturalno – przedmiotowej( miłość pojawia się w trakcie małżeństwa). Kobieta ma być poddana mężowi i spełniać określone obowiązki( Podobnie jak w Islamie).

Współcześnie znaczenie ma aspekt osobowy – sfera miłości, uczucie pojmowane jako uczucie, które jak zniknie to możemy sobie szukać innych

Rozpad więzi

Mamy do czynienia, gdy pojawia się niemożność skutecznego działania, gdy przestają obowiązywać jakieś reguły – dezorganizacja społeczna(Znaniecki) lub anomia(Durkheim).Załamanie się systemu norm i wartości, a nowe się jeszcze nie wykształciły.

Dezorganizacja jednostkowa(Znaniecki) – przestępstwa, alkoholizm. Nie są one bezpośrednim wskaźnikiem dezorganizacji społecznej.

Roes- Dezorganizacja społeczna następuje wtedy, gdy znaczna część znaczeń i wartości przestaje być wystarczająco zinternalizowana, by kierować osobami będącymi w kontakcie fizycznym( zakłócona socjalizacja).

Nomos – prawo boże-

a\nomos – zaprzeczenie tego prawa - z tego wywodzi się anomia.

Merton – koncepcja anomii –zwraca uwagę na to, że mamy wartości mamy normy jak do nich dochodzić, ale że jest utrudnienie dochodzenia do tych wartości, omija się godziwy sposób osiągania tych wartości .( Wskaźnikami anomii są: przestępczość, rozwody itd.)

Anomia doświadczana subiektywnie – Merton przywołał skalę L. Srole. Mamy tu 5 wskaźników:

Koncepcja Meckivera – Anomia oznacza stan świadomości człowieka wykorzenionego moralnie, który zamiast norm posiada tylko chaotyczne popędy. Został on pozbawiony poczucia wspólnoty, ciągłości i zobowiązania, stał się sterylny duchowo, reaguje tylko na samego siebie, a przedmioty wartości są elementem szydzenia, żyje filozofią zaprzeczenia.

Koncepcja alienacji - samotność w otaczającym go świecie

Seeman – wyróżnił 5 odrębnych rozumień alienacji:

Pracownik wyobcowany to taki, który nie uczestniczy psychicznie we własnej pracy i czeka na sygnał jej zakończenia.

Wykład VII

Wewnętrzne organizacje grupy

Składa się na nią:

Goodman wyróżnił dwa typy statusów:

Typy statusów(Linton)

Warto też sięgnąć do koncepcji Mertona. Wyróżnia zestaw statusów – wszystkie statusy, które realizujemy w danym momencie naszego życia. Oprócz tego Merton patrzy na statusy w perspektywie przemijania czasu, naszego życia. Tworzy pojęcie sekwencji statusów – żeby osiągnąć jakiś wyższy status, trzeba zrealizować statusy niższe(licealista- student).

Ze statusami wiąże się kwestia ról społecznych. Rola wywodzi się z pozycji społecznej, zresztą tak samo jak pojęcie. Pozycja społeczna jako coś statycznego, a rola to aspekt fizjologii organizacyjnej – obejmuje funkcje, adaptacje, dostosowanie się. Nie ma pozycji bez roli społecznej. Status się ma, a role się pełni.

Rola społeczna(Szczepański) - to względnie stały i wewnętrznie spójny system zachowań będących reakcjami na zachowania innych ludzi, przebiegających według mniej lub bardziej wyraźnie ustalonego wzoru.

Jest jakiś zatem ustalony wzór, do którego mamy się zachowaniami dostosować. Nie są to jednorazowe zachowania, musi to być coś trwałego, spójnego i trwałego z wzorem. Z drugiej strony zachowania są zachowaniami na zachowania innych osób . Łączy podejście strukturalno –funkcjonalne(ustalony wzór) i interakcyjne( interakcje między osobami) – komentarz.

Z rolą związane jest to co nakazane, zakazane i margines swobody

Merton wyróżnia dwa terminy :

Struktura roli(Lewinson) torcik :

1.wzory zachowań, scenariusze roli – to istnieje poza człowiekiem wytworzony przez grupę społeczną – element obiektywny

2. nasza subiektywna koncepcja roli – wewnętrzna definicja osoby tego jak ma działać.

3. wykonanie roli

a) Te 3 elementy jeden na drugim siedzą – społeczeństwa tradycyjne, gdzie w wyniku posłuszeństwa i obawy przed sankcjami przyjmuje się wymogi stawiane przez grupę. Grupa jest pierwsza, a jednostka się nie liczy ( - oczekiwania – własna koncepcja – wykonanie roli)

b) Nakładanie się oczekiwań grupy i własnej koncepcji w zależności od tego jak przebiega proces socjalizacji – dziś wiele zależy od sytuacji, niejednokrotnie dwa pierwsze elementy się wyłączają, wykluczają. Nasze własne subiektywne wyobrażenie roli nie pokrywa się z oczekiwaniami grupy, a wykonanie bardziej pokrywa się z naszymi subiektywnymi wyobrażeniami

c) gdy się pierwsze dwa elementy rozjeżdżają – albo mimo, że mamy inną koncepcję roli, to będziemy tę rolę grzecznie wykonywać( Np. strach przed sankcją) albo gdy wykonanie roli będzie zgodne z naszymi wewnętrznymi subiektywnymi koncepcjami.

Struktura roli(Jacek Szmatka)

Poziomy:

W ramach struktury roli wyróżnił

Chodzi o uwikłanie roli w kontekst społeczny. Pełniąc rolę studenta, to przyjmujemy różne role do partnerów interakcji. Szmatka pokazuje odwrotność tych elementów:

to co jest podstawą w zachowaniu( nauka) staje się peryferyjne( koledzy nie oceniają nas przez pryzmat nauki).

*Refleksywność – podążanie za bodźcami – tu nie ma czasu na refleksje

Dynamika roli społecznej

Od czego wykonanie roli jest uzależnione:

(Turner) zwrócenie uwagi na:

Maria Łoś – sposoby przyjęcia roli, ustosunkowania się do roli. 4 możliwości

I . Przystosowanie do roli

II .Manipulacja rola – pełniona rola pełni funkcje fasadowe, ułatwiające pełnienie innych ról. Owa rola traktowana jest instrumentalnie( a czy wie pan kim ja jestem?!).

III. Negacja roli – odrzucenie w jakimś stopniu roli pełnionej( np. w ruchach feministycznych jest odrzucana rola kobiety jako matki).

IV. Kreacja roli tworzenie roli, której dotąd nie było. Ma miejsce w odniesieniu do jednostek innowacyjnych, twórczych( rola maklera giełdowego w latach 90, rolę biznesmana).

Kwestia konfliktów ról(Sztompka)

Ciśnienie roli ( inny badacz)– konieczność realizacji wielu wykluczających się zachowań ze względu na zajmowanie różnych ról. To wstęp do konfliktu ról/

Satysfakcja z wykonywania roli oraz porażka- porażka wynika z braku przygotowania się do pełnienia określonej roli, braku wiedzy, umiejętności np. dorosła kobieta nie musi być kandydatką na dobrą matkę, będąc jednocześnie dobrą kandydatką na żonę.

Wyjścia odnośnie konfliktów ról

Wykład VIII

Bywa, że jedna osoba może pełnić obie te role, ale rzadko się to zdarza. Zdarza się też, że te role stoją ze sobą w sprzeczności i mamy tu jasny podział( grupy zadaniowe).

Przeszkody w tym, aby być jednym i drugim:

Czym jest przywództwo, jego źródła

Co decyduje o tym, że jedni stają się przywódcami a inni nie?

Te teorie cech psychicznych nie sprawdziły się, nie wszystko można za jej pomocą wyjaśnić. Charyzmatyczny przywódca różni się od zwykłego – ma jasną wizje celu, wie jak do niego dążyć.

- Niezwykłe zachowanie – przywódcy charyzmatyczni działają nietypowo, budząco podziw

- Ma wizerunek agenta zmiany – twórcy radykalnych zmian a nie jako osoby podtrzymujące obecny stan rzeczy

Podwładni tego przywódcy oceniają ich jako dynamicznych, są bardziej efektywni i pracują wydajnie, zarazem są bardziej zadowoleni niż podwładni przywódców o tradycyjnych zachowaniach.

- autokrata( przywództwo dyrektywne) – nakazujące, wymagające posłuchu

- demokratyczny – przywódca się dzieli swoją władzą i odpowiedzialnością:

- wspierające – kryterium nastawienia na potrzeby podwładnych

- uczestniczące – przywódca uczestniczy w sposób demokratyczny w zadaniach, mamy zadania, ale on nie nakazuje wypełnienia tych zadań

-nastawienie na osiągnięcia – może posługiwać się przywództwem dyrektywnym lub uczestniczącym, można też wspierać emocjonalnie osoby należące do zespołu.

Mamy obraz różnorakich zachowań przywódców i te zachowania dążą do wyników:

-efektywność

-osiągnięcia

- osiągnięcia prowadzą do zadowolenia.

Na tę drogę do celu wpływają:

- zewnętrzne umiejscowienie kontroli – udało mi się, nie jest to wynikiem mojego zasiłku( zdajemy egzamin, ale to przecież wykładowca się zlitował nad nami! Coś się samo zrobiło he he he).

- wewnętrzne umiejscowienie kontroli – ode mnie zależy co osiągnę itd. Lepiej będą czuli się w typie przywództwa uczestniczącego, demokratycznego. House wyróżnia tu też doświadczenie i zdolności.

Typ realizacji stylu grupom zależy od:

Grupa działająca w sytuacji niezagrożenia może pozwolić sobie na styl demokratyczny, a jeśli jest zagrożona to styl autorytarny. Jeśli zespół będzie przeciwdziałał skutkom powodzi to lepszy będzie styl autokratyczny, bo w stylu demokratycznym to działanie będzie wolniejsze.

Fiedler uważał, że indywidualny styl przywództwa jest stały, wrodzony. Nie można zmienić stylu. Jak zwiększyć skuteczność przywództwa:

- wybrać przywódcę pasującego do sytuacji

- zmienić sytuację

Przywódcy zespołowi

- Jedynie około 15% menedżerów to urodzeni przywódcy zespołowi potrafiący współpracować i wspierać podwładnych.

- Drugie 15% nigdy nie nauczy się kierować zespołem, bo to sprzeczne z ich osobowością.

-Przywództwo zespołowe nie leży w naturze, ale mogą się jej nauczyć

Czym jest władza

Porównanie przywództwa i władzy

- władza nie wymaga zgodności celów- wystarczy być formalnie podporządkowanym.

-przywództwo wymaga tych zgodności celów- przywódca by pełnić swoją rolę musi co nieco liczyć się z celami podwładnych, musi negocjować coś, bo podwładni wymówią mu posłuszeństwo

- badania nad przywództwem zwracają uwagę na styl – w jakiej mierze powinien wspomagać podwładnych a w jakiej mierze powierzać im odpowiedzialności w podejmowaniu decyzji

- badania nad władzą obejmują szerszy obszar i koncentrują się na taktykach wymuszania posłuszeństwa

Skąd pochodzi władza

Władza się na czymś opiera. Mechanizmy:

W stylach liberalnych podwładni sami wybierają między sobą przywódcę.

- Style wywodzą z założeń co do osobowości człowieka.:

Teoria X - Są tacy przywódcy, którzy zakładają, że ludzie są leniwi i pracują dla nagród. Głównym narzędziem utrzymania efektywności pracowników jest strach przed karą.

Teoria Y – zakłada się, że ludzi z natury są aktywni, sami zakładają sobie cele, cieszą się z ich osiągnięcia, a głównym narzędziem osiągnięcia aktywności jest utrzymanie chęci do realizacji celów – nie trzeba ich pilnować.

Motywy u szefa:

a) motyw władzy w stylu autokratycznym

b) styl demokratyczny – motywacja osiągnięć i przynależności(afiliacja)

Klimat grupy:

Jak rzutują motywy na klimaty

- Na strukturę przywództwa nakłada się hierarcha sympatii-antypatii, struktura afektywna.

Struktura afektywna małej grupy, Koncepcja Szmatki – wyróżniamy dwa aspekty:

W grupach zadaniowych jest 2 liderów – zadaniowy i wyłoniony z podwładnych- ten, który dba o atmosferę*

Struktura komunikacji łączności

Komunikacja – przekazywanie informacji między członkami grupy, dokonuje się za pomocą języka symboli. Wyróżniamy 2 funkcje komunikacji(Turowski) :

- z góry na dół i na odwrót – prezes>podwładni, podwładni> prezes – umożliwia funkcjonowanie grupy.

Wg innych autorów wyróżniamy następujące funkcji:

- funkcja kontrolna zw. z komunikacją nieformalną

b) motywacyjna - komunikacja pobudza motywację. Jeśli członkowie wiedzą co mają robić i im się to komunikuje, to świadomość celów i atmosfera przyczynia się do większego zaangażowania.

c) emocjonalna – komunikacja sprzyja wyrażaniu emocji

d) informacyjna – pokrywa się z koncepcją Turowskiego.

Proces komunikowania to proces, który odbywa się w przestrzeni dzielącej nadawcę i odbiorcę.

Typy komunikacji:

Mimo różnych typów komunikacji. To istnieje wiele barier utrudniających dobrą komunikację:


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
MIKROSTRUKTURY wykłady, Mikrostruktury społeczne
3 wykład socjologia mikrostruktury społeczne, pliki zamawiane, edukacja
Mikrostruktury - wykłady, Socjologia mikrostruktur społecznych
4 wykład socjologia mikrostruktury społeczne, pliki zamawiane, edukacja
MIKROSTRUKTURY SPOŁECZNE - wykład 2 (Mazur-Łuczak), Prywatne, Socjologia, Semestr 3, Mikrostruktury
1 wykład socjologia mikrostruktury społeczne, pliki zamawiane, edukacja
MIKROSTRUKTURY SPOŁECZNE wykład 1 (Mazur Łuczak)
MIKROSTRUKTURY SPOŁECZNE wykład 3 (Mazur Łuczak)
Wykład 3 Osobowośc społeczna
Wykład z Psychologii spolecznej, Psychologia społeczna
6 wykład komunikacja społeczna, pliki zamawiane, edukacja
WYKŁAD V z polityki społecznej, Polityka społeczna, Polityka społeczna, Polityka społeczna, Polityka
wykłady psychologia społeczna
plan wykladow pedag spoleczna
wyklad 6 z polityki spolecznej, Polityka społeczna, Polityka społeczna, Polityka społeczna, Polityka
WYKŁAD 2 sem2, SPOłECZNA
Wyklady z polityki spolecznej 03
Wykłady z ruchów społecznych
Socjologia medycyny - wykłady, Nauki społeczne - Antropologia, Filozofia, Socjologia i Praca Socjaln

więcej podobnych podstron