Realizm poznawczy według sofistów

W procesie poznania należy kierować się doświadczeniem empirycznym. 4 podstawowe założenia:

• Sensualizm

Największe znaczenie w procesie poznawczym mają zmysły.

• Relatywizm

Odrzucenie stałych i niezmiennych praw, które decydowały o życiu człowieka. Człowiek sam ma decydować co dobre a co złe.

• Praktycyzm

Najważniejszą rolę odgrywają te prawdy, które mają znaczenie praktyczne.

• Konwencjonalizm

Wszystkie twierdzenia mają charakter umowny.

Koncepcja idei Platona

Podstawą systemu Platona było przyjęcie, że prawdziwy wieczny byt to idee, a rzeczywistość materialna jest jedynie odbiciem niezmiennych idei.

Zdaniem Platona, relacja między światem idei a światem rzeczywistym jest podobna do relacji prawdziwych przedmiotów i ich odbić w mętnym świetle.

Uważał on, że świat postrzegany nie jest realny, jest złudzeniem

Byty ze świata idealnego to IDEE

Świat idei to świat, który nie jest postrzegany zmysłowo

Świat materialny jest niedoskonały i zmienny – złyyy

Świat duchowy - dobry

Zmiana jest złem (wtedy rzeczy oddalają się od pierwotnych idei)

Świat idealny składa się z nieskończonej liczy doskonałych obiektów, np. bryły platońskie. Obiekty te są wieczne, tzn. nie były nigdy stworzone i nie mogą uleć zniszczeniu.

Idee tworzą hierarchię. Najwyżej jest idea dobra.

Naczelnymi ideami są dobro, piękno, prawda.

Idee jest piątym, ostatnim etapem, który należy przejść, żeby osiągnąć doskonałość (pozostałe: nazwa, definicja, obraz, wiedza)

Oba światy – świat idei i świat materialny są według Platona odseparowane i nawzajem się nie przenikają

Odstępstwem jest ludzka dusza i Demiurg – boski budowniczy świata.

Dusza według Platona:

• Nieśmiertelna

• Zanim przyoblekła się w ciało przebywała w świecie idei

• Zstępując w ciało zapomina wszytsko co było w świecie idei

• Zdobywa wiedze przypominając sobie

• Dzieli się na: boski rozum, popędliwość, pożądliwość

• Po śmierci wraca do świata idei