Makroelementy
Pierwiastek
Wapń Ca (Calcium)
Potas K (Kalium)
Magnez Mg (Magnesium)
Sód Na (Natrium)
Chlor Cl (Chlorum)
Siarka S (Sulphur)
Fosfor P (Phosphorus)

Mikroelementy
Pierwiastek
Żelazo Fe (Ferrum)
Cynk Zn (Zincum)
Miedź Cu (Cuprum)
Mangan Mn (Manganum)
Jod I (Iodum)
Fluor F (Fluorum)
Chrom Cr (Chromium)
Selen Se (Selenium)
Molibden Mo (Molybdenum)

Pierwiastki toksyczne:

• Ołów(plumbum-Pb): Ołów bardzo łatwo dostaje się do ludzkiego organizmu przez usta. Zwłaszcza w przypadku dzieci jest to problem, gdyż u dzieci wchłanianie ołowiu z układu pokarmowego jest nawet dwukrotnie wyższe, dlatego ważne jest, by ich zabawki nie zawierały ołowiu. Ołów odkłada się w większości tkanek, jednak w przypadku kości stanowi to największy problem. Ołów z kości jest właściwie nieusuwalny i kumuluje się przez całe życie (a zaczyna się to już w życiu płodowym, płód wchłania ołów z krwi matki, łożysko nie stanowi bariery). Wchłanianiu ołowiu zapobiega odpowiednia dieta: bogata w wapń i fosfor oraz żelazo. Jedząc w odpowiedni sposób możemy zmniejszyć wchłanianie ołowiu nawet kilkukrotnie (np: z 63% do 10%).

• Rtęć(hydrargyrum-Hg): w formie elementarnej (na zerowym stopniu utlenienia) odkłada się przede wszystkim w układzie nerwowym, część trafia do nerek (utleniona do rtęci nieorganicznej na drugim stopniu utlenienia). Wdychane pary rtęci dostają się do strumienia krwi, a następnie przenikają barierę mózgowo-rdzeniową i barierę łożyska. Odkładają się w mózgu oraz tkankach płodu. Metylortęć jest również odkładana w mózgu lub tkankach płodu, przy czym stężenie rtęci w krwinkach płodu może być wyższe niż w krwinkach matki. W przypadku zatrucia rtęcią (przewlekłego zatrucia) obserwuje się najpierw drżenie palców (uszkodzenie układu nerwowego) oraz  zmiany w EEG, następnie dochodzi do obniżenia wskaźnika inteligencji.

• Kadm(cadmium-Cd): Przez układ pokarmowy kadm wchłania się jedynie w 4-6%. Istotny wpływ na to ma zawartość żelaza, wapnia, cynku i białka w pożywieniu. Wdychany kadm wchłania się w zależności od postaci chemicznej, jest to do około 20%.Kadm odkłada się przede wszystkim w nerkach oraz w wątrobie, gdzie przy odpowiedniej diecie bogatej w cynk jest częściowo unieszkodliwiany. Okres połowicznego wydalania dla kadmu wynosi od 10 do 30 lat, z nerek około 15 lat. O ile zaniknie ekspozycja na ten pierwiastek.Przy przewlekłym zatruciu kadmem (co wynika zazwyczaj z wdychania kadmu) nerki i płuca wysiadają pierwsze, następna jest wątroba. Następuje również degeneracja układu kostnego (osteoporoza z pęknięciami kości i spontanicznymi złamaniami).Kadm jest pierwiastkiem embriotoksycznym (wywołuje ciężkie uszkodzenia lub obumarcie zarodka) i teratogennym (powoduje wady u płodów). Jest również rakotwórczy.