Euroregion Bałtyk
Inicjatywa powołania Euroregionu Bałtyk w znacznej mierze wyszła z inspiracji władz samorządowych Elbląga. Zorganizowały one w lutym 1997 roku w Malborku międzynarodową konferencję w sprawie utworzenia euroregionu pod roboczą nazwą "Jantar".Przedstawiciele lokalnych samorządów i regionalnych organów administracji rządowejsześciu krajów: Danii, Szwecji, Litwy, Łotwy, Rosji i Polski postanowili nawiązać ściślejszewięzi gospodarcze i kulturowe. 22 lutego 1998 roku podpisano umowę o powołaniu Euroregionu "Bałtyk". Stronami umowy są następujące podmioty współpracy, składające się jednocześnie na strukturę terytorialną
Euroregionu:
ze Strony Duńskiej - Hrabstwo Bornholmu,
ze Strony Litewskiej - Okręg Kłajpeda, miasta: Kłajpeda, Pałanga, Neringa; rejony:
Kłajpedzki, Kretingski, Sziłucki i Skuodski,
ze Strony Łotewskiej - miasto i region Liepaja,
ze Strony Polskiej - Stowarzyszenie "Gmin Rzeczypospolitej Polskiej - Euroregionu
Bałtyk",
ze Strony Rosyjskiej - Związek Municypalny Obwodu Kaliningradzkiego
ze Strony Szwedzkiej - Stowarzyszenie Władz Lokalnych Województwa Blekinge,
Radę Regionalną Województwa i Wojewodę Blekinge, Radę Regionalną Województwa Kalmar, Stowarzyszenie Władz Lokalnych Województwa Kronoberg, Radę Województwa Kronoberg.
Dziedziny współpracy
Współpraca transgraniczna - euroregion Bałtyk znany jest z angażowania we współpracę transgraniczną obywateli, polityków, partnerów gospodarczych i społecznych oraz instytucji kulturalnych i edukacyjnych. Transgraniczna aktywność Euroregionu znalazła uznanie na poziomie rządowym – w latach 1999–2006 Euroregionowi powierzono zarządzanie Funduszem Małych Projektów w ramach Phare Credo i Phare CBC. W ramach Funduszu zrealizowano ponad 216 projektów, w których udział brali partnerzy z 10 krajów. Projekty wspierały m.in. małe i średnie przedsiębiorstwa, instytucje edukacyjne, wymianę młodzieży, imprezy kulturalne i sportowe czy organizację konferencji, seminariów i szkoleń itp.
Korzyści
poprawa warunków życia ludzi zamieszkujących obszar euroregionu;
ułatwianie wzajemnych kontaktów;
zbliżenie lokalnych społeczeństw;
przełamywanie historycznych uprzedzeń;
programowanie prac zmierzających do zapewnienia zrównoważonego rozwoju każdej ze stron;
wspieranie działań zmierzających do współpracy między regionalnymi i lokalnymi władzami