Postępowanie karne – 13 marca 2012

Zasada bezpośredniości – dowód przeprowadzany bezpośrednio w trakcie rozprawy (odstępstwo gdy wynika z ustawy, świadka z postępowania przygotowawczego można nie przesłuchać gdy 185a przesłuchanie małoletniego tylko jeden raz, zeznania bezwartościowe dla sprawy [prokurator może w akcje oskarżenia zawrzeć wniosek o zaniechanie wzywania świadków, którzy byli przesłuchiwani w przygotowawczym].

Kazus – rozprawa, 6 świadków, prowadzenie sprawy od początku, świadkowie więc odmawiają zeznania i się powołują na 391. Świadkowie nie pamiętają szczegółów, gdy świadek tak mówi to należy przesłuchać (faza spontaniczna, świadek mówi co mu wiadome, co pamięta), jeśli nie pamięta to w odpowiednim zakresie przywołuje się protokół (odczytanie poprzednich zeznań w tym tylko zakresie w jakim teraz świadek nie pamięta). Trzeba dopytać po odczytaniu czy świadek teraz sobie przypomina, czy tak istotnie było. W kazusie tego nie uczyniono. To oznacza naruszenie przepisu 391.3 KPK. Świadek nie może odmówić, ani nie wolno odstąpić jeśli świadek np. powołuje się na zmęczenie czy ostatni autobus. Tu zmienił się skład orzekający, zatem sprawa toczy się od początku. Katalog wyjątków jest zamknięty, wyjątków nie interpretujemy rozszerzająco. Nie da się więc w takim wypadku odstąpić od zasady bezpośredniości (wyjątki zamknięte, tu nie wyczerpuje znamion). Odmowa składania zeznań przez świadka, który na poprzedniej rozprawie złożył zeznania nie jest zatajaniem (233.1 KK). Świadek ma obowiązek zeznawania. Tu nie było żadnych zeznań, tym bardziej nie składa fałszywych zeznań, tyle, że nie uzewnętrznia prawdy, którą zna, a uzewnętrznił ją wcześniej. 233.1 dotyczy fazy zeznawania, składania zeznań. Art. 287 – pouczenie, że w razie bezpodstawnej odmowy składania zeznań o karze pieniężnej, jeśli to nie poskutkuje to sąd nałoży karę pieniężną. Dodatkowo jest możliwość nałożenia sankcji wymuszającej w postaci aresztu do 30 dni. Sąd nie powinien był odczytywać całego protokołu, a jedynie fragmentarycznie.

Dopuszczenie dowodu z nagrań. 393.3 KPK -