PODSTAWY PEDAGOGIKI

WYKŁAD I 3.10.2013

15 spotkań (wykładów, łącznie 30 h)

Marlena Grzelak-Klus

Dyżury p.3438:

wtorek – 15:10-6:10

piątek – 8:45-9:45

Egzamin pisemny 40 minutowy:

1. Część testowa

2. Część opisowa

Dodatkowo co najmniej 50 % zadań z e-lerningu.

Pytania z zakresu problematyki – mile widziane własne poglądy.

WYKŁAD II 10.10.2013

Paidagogos:

• grecki niewolnik odprowadzający synów obywateli na miejsce ćwiczeń fizycznych: skoków, biegów, rzutu dyskiem i oszczepem oraz zapasów

• z czasem odpowiadał także za naukę czytania i pisania, recytowanie Iliady i Odysei

• wpajanie zasad moralnych i standardów życiowych

Paidagogija – pedagogika:

• całość zabiegów wokół osoby chłopca: fizycznych, intelektualnych, moralnych i duchowych

• dzieło wychowania, zespół czynności i umiejętności wychowawczych

Janusz Korczak – przykładowo zauważył że chłopcy w pewnym okresie dużo przeklinają i zbiega się to w czasie kiedy tak samo lubią się zakładać o różne głupoty. I Janusz zakładał się z dzieciakami aż przestawały przeklinać. Zajrzeć do literatury, np. "Jak kochać dziecko".

Pedagogika jako sztuka sztuk:

• twórcze/płynące z talentu wychowawcy oddziaływanie na dzieci czy młodzież

Pedagogika jako technika pedagogiczna:

• rzemieślnicze/rutynowe/wprawne naśladowanie wzorów postępowania z dziećmi czy młodzieżą

Paidagogike techne:

• teoretyczna wiedza o wychowaniu

• związane z refleksją nad działaniem

• refleksja pedagogiczna inicjowana jest potrzebą działania zarazem znajduje swoje zastosowanie w działaniu

• jako taka podobna jest wg. Greków do matematyki, logiki czy gramatyki

Społeczny system wiedzy o świecie składa się z dwóch podsystemów:

• wiedzy naukowej

• wiedzy komplementarnej

• wiedzy alternatywnej

Wiedza:

• całościowy system ludzkich przekonań dotyczących świata a umożliwiających człowiekowi ogólną orientacja w świecie oraz realizację skutecznych, w danej kulturze zachowań

• zakres ludzkiego poznania składających się z różnorodnych treściowo i różniących się poziomem teoretycznego ustrukturowania koncepcji dotyczących świata

• każda wiedza powinna być pojmowana jako wiedza względnie racjonalna, tj. dostatecznie uzasadniona powstała jako wyraz przekonań społecznych i tych dyskursywnych - uświadomionych wyrażanych jako świadomość społeczna, i tych niedyskursywnych - nieuświadomionych określanych terminem: mentalność społeczna

Samowychowanie:

• samorzutna praca człowieka nad budowaniem własnego poglądu na świat, własnych postaw wobec świata, innych ludzi, samego siebie, cech charakteru i własnej osobowości.

• Wpływ wychowawczy ma charakter automotywacji i zamierza do wyznaczonych przed podmiot celów, wzorów i ideałów

• Osoba ta musi być na tyle świadoma i dorosła, aby zrozumieć do czego dąży i jaki cel chce osiągnąć

Techniki pracy nad sobą:

• Relaksacja (autogenne, progresywne)

• Autosugestia (afirmacje, wizualizacje, aforyzmy)

• Medytacja

• Autorefleksja (zbieranie i interpretowanie informacji zwrotnych, autoobserwacja, komunikacja z innymi ludźmi)

• Terapia

• Zdobywanie wiedzy (uczenie się, operowanie wiedzą)

• Wypracowanie umiejętności (praca, ćwiczenia, praktyka)

• Budowanie kompetencji (treningi, warsztaty)

Uczenie się innowacyjne – antycypacja i uczestniczenie, wg raportu Klubu Rzymskiego 1982 r.

Uczenie się do funkcjonowania w nieznanej i zaskakującej przyszłości. Ma polegać na tym, żeby przygotować się do przyszłości – dzięki uczeniu się, generować pomysły na to co może zdarzyć się w przyszłości, takich scenariuszy może być wiele, wtedy trzeba znaleźć rozwiązanie do każdego scenariusza, i choć ta sytuacja nie będzie taka sama, to rozwiązania będą już gotowe. Uczestniczenie zaś, polega na tym, iż wszyscy muszą brać w tym udział.