Okres late艅ski i wp艂yw贸w rzymskich
21.02.2013
1.Okres przedrzymski to okres dominacji Celt贸w w Europie oraz wej艣cia na aren臋 dziej贸w lud贸w germa艅skich. Dawniej u偶ywano terminu okres late艅ski, lecz teraz odchodzi si臋 od tego i zaw臋偶a ten termin do okre艣lania okresu na terenie fizycznie zajmowanym przez ludno艣膰 celtyck膮.
2.Okres wp艂yw贸w rzymskich mia艂 miejsce na prze艂omie er, nast膮pi艂o w nim przechodzenie wp艂yw贸w kultury imperium w g艂膮b kontynentu, a tak偶e jego kryzys i upadek.
3.Okres w臋dr贸wek lud贸w obejmuje czas przemieszczania si臋 du偶ych grup ludno艣ci barbarzy艅skiej oraz zajmowanie przez nich teren贸w dawniej zajmowanych przez Rzym.
Okres late艅ski- przedrzymski, Barbaricum europejskie
dominacja Celt贸w
narodziny kr臋gu germa艅skiego
nowa jako艣膰 wschodniej Europy
Geneza, chronologia
1250- k. p贸l popielnicowych- p贸藕na epoka br膮zu, poch贸wki w grobach popielnicowych
800/750- o. wczesnohalsztacki: rozpocz臋cie produkcji 偶elaza w Europie 艢r., poch贸wki podkurhanowe
620- o. p贸藕nohalsztacki: obecno艣膰 鈥瀞iedzib ksi膮偶臋cych鈥 w po艂udniowych Niemczech i Szwajcarii, intensywne wp艂ywy z po艂udnia
475/450- o. wczesnolate艅ski: pocz膮tek klasycznej sztuki i kultury Celt贸w po roku 400 wielka w臋dr贸wka Celt贸w m. in. na tereny 艣r贸dziemnomorskie
275- o. p贸藕nolate艅ski: ok. 200 roku koniec ekspansji kultury Celt贸w, pocz膮tek oppid贸w
150- okres p贸藕nolate艅ski
52/15- podbicie Galii, epoka prowincjonalnorzymska
O. Tischler 1885
Lt I wczesny
Lt II 艣rodkowy
Lt III p贸藕ny
P. Reinecke 1902
Lt A 500-400
Lt B 400-300
Lt C 300-100
Lt D 100-prze艂om er
Wsp贸艂cze艣nie
Lt B- LtB1, LtB2
LtC- LtC1, LtC2
LtD- LtD1, Lt D2, LtD3 (Bawaria)
P. Jacobstahl 1944
Styl wczesny
Styl waldalgescheimski
Styl plastyczny, p贸藕ny
Chronologia kultury late艅skiej w Europie 艢rodkowej wg J. Filipa
Faza 1- przed wielk膮 historyczn膮 ekspansj膮- do ok. 400 p.n.e.
Faza 2- okres wielkiej historycznej ekspansji- ok. 400-250
Faza 3- etap 艣rodkowoeuropejskiej koncentracji, konsolidacji i przemian gospodarczych- ok. 250-125
Faza 4- okres rozkwitu oppid贸w- 125-50
Faza 5- faza upadku i zaniku oppid贸w- 50- prze艂om er
Kr膮g germa艅ski- kultura jastorfska
Styk germa艅sko-celtycki w po艂udniowo-wschodniej prowincji kr臋gu celtyckiego, czyli w Turyngii.
Tr贸jpodzia艂 kr臋gu jastorfskiego wg Schwantessa:
Faza przej艣ciowa (Wessenstedt)- Ha D2, Ha D3
Faza wczesnojastorfska (Jastorf A, B)- Lt A, Lt B1, Lt B2
Faza p贸藕na (Jastorf C, fazy Ripdorf i Seedorf)- Lt C, Lt D
Wsp贸艂czesny podzia艂:
Jastorf starszy- SOPR
Jastorf m艂odszy- zlatenizowany, MOPR
Czasy historyczne- wej艣cie Barbaricum na aren臋 dziejow膮:
Ges Periodos (obej艣cie Ziemi) Hekataios z Miletu (ok. 540-475)
- Maliassa za艂o偶ona na ziemi Ligur贸w s膮siaduj膮cych z Celtami:
- miasto celtyckie Nyrkas- Noreja (?), stolica Taurisk贸w w Noricum (czyli w Styrii- Austria)
Periplos Masalski (ok. 530)
- miasto Berybraces (w kontek艣cie Hiszpanii)
- dwie wielkie wyspy: Ierne (celt. Eriu, Eire= Irlandia) i Albion (celt. Albu= Brytania) oraz wyspa Thule
Dzieje Herodota (484-425)
- Dunaj bierze pocz膮tek na terenach Celt贸w, ko艂o miasta Pyrene
- mieszkaj膮 poza Cynetami (w Portugalii)
- s膮 najdalej na zach贸d wysuni臋tym ludem w Europie
Eratostenes (geograf) III w. p.n.e.
Celtowie to lud 偶yj膮cy w 艣rodkowej i zachodniej Europie na N od Alp
Efor (IV w. p.n.e.)- Celtowie jako jeden z 4 najwa偶niejszych lud贸w barbarzy艅skich
28.02.2013r.
Celtowie
Kowalstwo celtyckie- zestaw narz臋dzi u偶ywany przez Celt贸w prze偶ywa si臋 a偶 do ko艅ca XIX w.; g艂贸wnym produktem rzemios艂a 偶elaza jest bro艅, jej rozw贸j nap臋dza przemiany technologiczne, z kolei kowale zyskiwali wysoki status spo艂eczny (koncepcja boga-kowala)
Zmiany w rolnictwie- pojawienie si臋 偶elaznych oku膰 na 艂opatach, rad艂ach, 偶arna rotacyjne, p艂ug, itp. Doprowadza to do zwi臋kszenia wydajno艣ci rolnictwa (mniej os贸b musi pracowa膰 w rolnictwie, dlatego rozwijaj膮 si臋 specjalizacje rzemie艣lnicze- kowal ju偶 nie musi uprawia膰 ziemi, mo偶e skupi膰 si臋 tylko na swojej wytw贸rczo艣ci).
Celtic fields- pola podzielone na dzia艂ki rolnicze do dzi艣 widoczne w krajobrazie Wysp Brytyjskich (landscape, landscape)
Garncarstwo- pojawiaj膮 si臋 piece garncarskie (kiedy艣 Bukowski wysnuwa艂 nie艣mia艂e teorie, 偶e KPP (艂u偶yce!) mia艂a ju偶 piece, ale raczej uznaje si臋, 偶e pierwsi w Europie przej臋li to Celtowie), ko艂o garncarskie (zajebista cerama, ale na Bliskim Wschodzie maj膮 ju偶 dobr膮 ceram臋 od prze艂omu neolit/br膮z- shame on us)
Ok. 400 BC- pocz膮tek wielkich w臋dr贸wek Celt贸w, g艂贸wny cel na po艂udniu to p艂w. Apeni艅ski (nizina pada艅ska) inne cele to Ba艂kany, p艂w. Iberyjski, W-py Brytyjskie, tereny naddunajskie
wg Liwiusza kr贸l galijski Ambigata (w贸dz Biturig贸w) rozes艂a艂 nadwy偶k臋 swych ludzi do Italii (pod wodz膮 Belloresa) oraz do Lasu Hercy艅skiego (pod wodz膮 Sergovesa)- nie traktujemy tego jako pewnik, ale daje nam ten zapis 艣wiadomo艣膰 g艂贸wnych kierunk贸w migracji Celt贸w (藕r贸d艂a pisane, czasy historyczne prze-w-chuj)
387 BC- Celtowie prawie zdobywaj膮 Rzym (legenda o G臋siach jakich艣tam), ale zadowalaj膮 si臋 haraczem i ugruntowaniem swojej pozycji na p艂w. Apeni艅skim
鈥炁歸iat halsztacki- 艣wiat elit w艂adaj膮cych nad danym terenem od pokole艅 i wzbogacaj膮cych si臋 na handlu z po艂udniem za艂amuje si臋 i zmienia si臋 w mobilny 艣wiat celtycki鈥
Celtowie widzieli Aleksandra Wielkiego, lol!
Gr贸b ksi膮偶臋cy ksi臋偶niczki z Waldalgesheim (prze艂om Lt A i Lt B) pokazuje przemiany spo艂eczno-gospodarcze (zanik import贸w ze 艣r贸dziemiomorza- Celtowie maj膮 fajniejsze rzeczy), rozwija si臋 tzw. styl waldalgesheimski (bogato zdobiona bi偶uteria w stylu florystycznym np. torquesy, rogi do picia ze z艂otymi okuciami, itp.)
W spo艂ecze艅stwie Celt贸w elit臋 stanowi膮 wojownicy, jednak wewn膮trz ich grupy panuje egalitaryzm (wida膰 to w obrz膮dku pogrzebowym- zar贸wno w贸dz, jak i wojownicy chowani s膮 w grobach p艂askich). Dlatego te偶 gr贸b z Waldalgesheim jest ewenementem- bo kurde jest ksi膮偶臋cy!
Lt B1- styl waldalgesheimski, wyznacznikiem chronologicznym by艂a zapinka typu M眉nsingen- n贸偶ka zako艅czona tarczk膮 emaliowan膮, b膮d藕 inkrustowana lub z czerwonym koralem.
styl florystyczny w zdobnictwie jest 鈥瀟w贸rczym zapo偶yczeniem鈥 ze stylu palmetowo-kwiatowego (Grecja)
Lt B1-Lt C1- migracja na Dolny 艢l膮sk (okolice Wroc艂awia): cmentarzyska, nieliczne osady, monety, o艣rodek kultowy na 艢l臋偶y (?)
kr贸tko tu siedz膮 (tylko wczesny laten), musik im si臋 nie spodoba艂o
p贸藕niej ten teren przejmuje k. przeworska
Lt B2- styl mieczy typu w臋gierskiego z metalowymi pochwami zdobionymi ornamentem rytym, b膮d藕 wyt艂aczanym (irlandzkie wzorki z kt贸rych to oni tacy dumni i takie to ichne pochodz膮 z kontynentu, ha!); ornament g膮sienicowy, formy zdobione na obwodzie szeregiem pustych w 艣rodku p贸艂kul, pasy 艂a艅cuszkowe, wyroby z sapropelitu- odmiana w臋gla, zielonkawa taka, dobra do obr贸bki poprzez skrawanie (bogactwo plemienia boj贸w- 艣lunzuki jake), wyroby z agatu
Lt B2-Lt D1- migracja na G贸rny 艢l膮sk (Wy偶yna G艂ubczycka): nieliczne groby, osady (przede wszystkim Nowa Cerekiew, kt贸r膮 chcieliby艣my widzie膰 jako oppidum, ale takiego wa艂a, bo nie ma umocnie艅), znaleziska lu藕na
nie by艂a to wyprawa kolonizacyjna (patrz: Dolny 艢l膮sk), raczej naturalne przed艂u偶enie strefy wp艂yw贸w (hyc za bram臋 morawsk膮)
Germanie
SOPR- horyzont jastorf A i B: naszyjniki typu wendel, szpile z br膮zu, kolczyki 偶agielkowate
spo艂ecze艅stwo jastorfskie rozwija si臋 niezale偶nie od Celt贸w, bo Celtowie to chytrusy i nic nikomu nie pokazywali
cerama podobna do tej wytwarzanej przez k. pomorsk膮 (z reszt膮 kolczyki 偶agielkowate spotyka si臋 te偶 przy urnach twarzowych)
Kultura Pomorska
R臋bielin- znaleziska o proweniencji late艅skiej zwi膮zane z kultur膮 pomorsk膮 (ale nie celtyckie to, tylko puchowskie)