wersja IV

1.Opisz drogę powstawania emocji II typu-jej przebieg i funkcje.
Reakcja II-ego typu.

- Za jej wzbudzenie odpowiedzialne są ośrodki korowe (płaty czołowe)

- Ma charakter dowolny

- Powstaje najczęściej po reakcji pierwszego typu

- Wyraża sposoby reagowania oraz radzenia sobie z emocjami charakterystyczne dla jednostki

- Może pojawić się jedynie w sytuacjach umiarkowanie pobudzających

- Ciało migdałowate jest także pobudzanie przy tym typie reakcji (istotna rola połączeń ciała migdałowatego z ciałem prążkowanym)

Bodziec → ośrodki korowe → poznanie → emocje
2.Wymień okoliczności(osobowościowe, sytuacyjne) decydujące o tym, że emocje zaczynają wywierać silny wpływ na procesy poznawcze.

-gdy poziom pobudzenia jest bardzo wysoki

-gdy mamy do czynienia z tzw. Ekspozycją bodźców torturujących

-w przypadku deficytu informacyjnego

-w sytuacji przeciążenia

-w sytuacji zaburzeń emocjonalnych

-w przypadku niejasności kontekstów

-w p. braku planu działania

-w p. Zbyt wysokiego poziomu motywacji

-w p. ograniczenia samoświadomości
3.Do jakiego stopnia osoby depresyjne są realistyczne?

Ze względu na silną koncentrację uwagi na negatywnych myślach oraz niskiej samoocenie, zakres spostrzegania staje się coraz bardziej zawężony, sztywny, defensywny, pojawia się wiele błędów, chorym zdarza się niewłaściwie rozpoznawać własne uczucia (np. mogą określać swoją złość jako „depresję”). Tego typu negatywne i sztywne sposoby myślenia bywają wyćwiczone i utrzymują się przez długi czas, zniekształcają rzeczywistość, mają roszczeniowy i samoobronny charakter, są oparte na przypuszczeniach. Brak również pozytywnych iluzji – efektu self-serving bias, nierealistycznego optymizmu. Występuje także skłonność do negatywnej interpretacji komplementów. W efekcie tego chory spostrzega siebie jako osobę bezwartościową, nudną, nic nie wartą, beznadziejną. Poza negatywną interpretacją samego siebie chorzy dostrzegają swój spadek nastroju, nieumiejętność cieszenia się niczym, ciągłe narzekanie, zmianę sposobu ubierania na bardziej niedbały i szary. Chorzy charakteryzują się większą analitycznością i koncentracją na meritum. W percepcji swoich nagrań magnetowidowych chorzy szybciej identyfikowali zachowania negatywne, a niedoceniali pozytywnych, występowało u nich również gorsze zapamiętywanie zdarzeń pozytywnych. Swoje zachowania interpersonalne ocenieli niżej niż zewnętrzni obserwatorzy..
4.Wpływ obserwacji cudzej agresji na własne zachowania

Społeczne uwarunkowania agresji – społeczne uczenie się agresji

- Badania korelacyjne – dzieci, które oglądają więcej programów TV z przemocą, są bardziej agresywne

- Badania eksperymentalne

Podział młodocianych przestępców na dwie grupy: jedna przez 5 dni oglądała filmy obrazujące przemoc, druga – filmy neutralne

Wyniki – większa skłonność do agresji w pierwszej grupie.

- Badania podłużne.

Osoby, które w wieku trzech lat oglądały więcej programów obrazujących przemoc jako dorośli popełniali więcej czynów kryminalnych, od tych, którzy oglądali takich programów mniej (dotyczy głównie mężczyzn).

Mechanizmy społecznego uczenia się agresji

- Naśladowanie i modelowanie

- Desensytyzacja

- Kształtowanie poglądów – heavy viewers – przeceniają liczbę przestępstw popełnianych w populacji i przyjmują koncepcję świata jako pełnego przemocy
5.Pozytywne funkcje wstydu.

Stymuluje rozwój umiejętności i kompetencji, gdyż antycypacja wstydu powoduje zwiększenie wytrwałości w dążeniu do realizacji standardów. Stymuluje refleksje dotyczące własnej tożsamości i autonomii – inspiruje proces dookreślania „ja prywatnego”. Zwiększa samokrytycyzm. Hamuje przed podejmowaniem działań niepożądanych. Powodując koncentrację na własnym ciele przyczynia się do zainteresowania własnym ciałem i higieną

wersja I

1.Opisz drogę powstawania emocji II typu-jej przebieg i funkcje. [1IV]

2. W jaki sposób można wytłumaczyć wyniki eksperymentu Duttona i Arona (1974) za pomocą teorii dwuczynnikowej teorii emocji Schachtera i Singera

Schachter w swojej teorii twierdzi, że aby człowiek poczuł emocje, muszą być spełnione dwa warunki: (dwa czynniki powstawania emocji)

-Musi zaistnieć pobudzenie fizjologiczne np. poprzez wypicie kawy i musimy je sobie uświadomić

-Następnie musi nastąpić interpretacja tego pobudzenia, ocena poznawcza treści bodźca

Ocena ta jest wynikiem analizy sytuacji w której znalazł się podmiot oraz własnych reakcji fizjologicznych w kontekście powodów ich powstania. Pobudzenie dopiero przekształca się w emocje kiedy nadamy mu jakiś sens. Sytuacja w której się znaleźliśmy „daje” nam wskazówki jaką emocję przeżywamy. Nie ma z góry założonej emocji, wszystko zależy od tego, jak zinterpretujemy pobudzenie( które jest niespecyficzne i podobne dla każdej emocji) w danym kontekście sytuacyjnym. Bez interpretacji nie będzie emocji.

3. Do jakiego stopnia osoby depresyjne są realistyczne [3IV]

4. Związek obserwacji agresji przejawianej przez innych z intensywnością własnych zachowań agresywnych. [4IV]

5. Jak powstaje chroniczny wstyd i chroniczne poczucie winy (na podstawie teorii T. Higginsa)

Emocje wynikają z rozbieżności w strukturze „ja” – pomiędzy aktualną reprezentacją własnej osoby i standardami ja. Przyczynę chronicznego wstydu w oparciu o teorię Higginsa upatrywac można w „ja idealnym” osoby widzianym z perspektywy innych, a mianowicie bezpośrednim determinantem poczucia wstydu są emocje wywołane brakiem pozytywnych wzmocnień, przygnębienie. Jeśli zaś chodzi o chroniczne poczucie winy to przyczyna leży w „ja w powinnościowym” widzianym przez jednostkę z punktu widzenia własnego, zaś tutaj bezpośrednim czynnikiem uruchamiającym poczucie winy są emocje wynikające z wystąpienia negatywnych skutków, pobudzeniu i uczuciu zagrożenia.

Wersja II

1. Wymień i krótko opisz cztery grupy poznawczych mechanizmów generowania emocji.

Atrybucja- W zależności od tego, czemu przypiszemy przyczynę zdarzenia, inne będą emocje. Ludzie mogą przypisywać sobie przyczyny zdarzeń(np. dyspozycje, zdolności, wygląd, wysiłek, wiedza, umiejętności) lub czynnikom zewnętrznym( np. trudność zadania, szczęście, pech, przypadek). Mogą również postrzegać te przyczyny jako stałe i zmienne.

Niezgodność między elementami poznawczymi – niezgodność między elementami poznawczymi wywołuje stan napięcia, którego treść zależy od treści elementów poznawczych np.. niezgodność ze standardami moralnymi – poczucie winy

Porównania społeczne – w zależności od stopnia bliskości osoby będącej obiektem porównań oraz relewantności dziedziny porównania w górę lub w dół wywołują inne emocje np. porównanie niekorzystne z bliską osobą w dziedzinie relewantnej ( złość, zaniżona samoocena)

Przeniesienie emocji ze schematu – pobudzenie schematu może powodować emocję np. widok policji(kolor, mundur) wywołuje lęk ( kategoryzacja powoduje automatyczne wzbudzenie lęku)

2. Dowody empiryczne na działanie sensomotorycznego mechanizmu wzbudzania emocji.

wielokrotne wymawianie zgłoski ü – aktywność ta wiąże się z napinaniem tych samych mięśni twarzy, które są aktywowane podczas ekspresji większości negatywnych odczuć emocjonalnych. Badani podczas wykonywania tego ćwiczenia, pomimo braku zewnętrznych powodów, zaczęli odczuwać negatywne emocje.

(Fritz Strack) Proszono osoby badane o dokonanie oceny śmieszności dowcipów rysunkowych. Dowcipy wydały się najśmieszniejsze badanym trzymającym ołówki między zębami, a najmniej śmieszne, tym, którzy trzymali je w wargach. Rozluźnienie bądź napięcie odpowiednich mięśni twarzy, związanych – odpowiednio- z ekspresją radość i rozbawienia lub obrzydzenia, wstrętu i niesmaku, powoduje więc, że coś nas śmieszy bardziej lub mniej.

Wiele wskazuje także na to, iż specyficzny układ kości szkieletu i przyczepionych do nich mięśni może być generatorem stanów emocjonalnych. (Sandra Duclos) Proszono badanych o przyjęcie na kilkanaście sekund specyficznej postawy ciała (zgodnie z jedną z 3 emocji: smutku, złości lub lęku), a następnie o wypełnienie kwestionariusza mierzącego odczucia emocjonalne. Okazało się, że przyjęcie odpowiedniej postawy ciała aktywizowało doznawanie tej emocji, która z tą postawą była zgodna

3. Wymień wszystkie elementy oceny poznawczej pierwotnej i wtórnej wg Lazarusa i wyjaśnij na tej podstawie, jak powstaje złość.
Ocena pierwotna:

- ważność dla realizacji celów

ważne/nieważne = emocja/brak emocji

- zgodność z celem

zgodne/niezgodne = emocja pozytywna/emocja negatywna

Ocena wtórna:

- określa treść emocji i rodzaj działania

- odpowiedzialność za sytuację czy zdarzenie

- na ile jestem zdolny aby rozwiązać problem (potencjał radzenia sobie)

- na ile uda mi się poradzić sobie z emocjami (potencjał radzenia sobie z emocjami)

- oczekiwania – przewidywanie skutków i przyszłych wydarzeń (uda się coś zmienić, odwrócić, wiara lub brak wiary)

Złość:

- funkcja adaptacyjna: usunąć źródło szkody

-temat relacyjny: inni winni mojej szkodzie lub frustracji

-komponenty oceny bodźca:

-ocena pierwotna:

~ ważny dla realizacji celu

~ niezgodny z realizacją celu

-ocena wtórna:

~ odpowiedzialność innych

4. Triada i spirala depresyjna – opisz elementy triady depresyjnej i sekwencję błędów w myśleniu doprowadzających do powstania depresji.

Mechanizm spirali depresyjnej mechanizm powstawania depresji działa jako sekwencja błędów w myśleniu i wnioskowaniu.

1)Zdarzenie zostaje zinterpretowane jako osobista klęska lub niepowodzenie

2)Uruchamia się poznawczy schemat negatywnego widzenia własnej osoby

3)Człowiek przypisuje spostrzeganą porażkę defektom swojej osoby

4)Człowiek ten negatywnie wartościuje i ma związane z tym nieprzyjemne uczucia

5)Człowiek ocenia siebie jako bezwartościowego z powodu posiadania defektów

6)Człowiek nie widzi żadnej nadziei na zmianę, pesymistycznie postrzega świat i siebie

7)Doświadcza depresji

Triada depresyjna – podstawowy schemat poznawczy w depresji:

a)negatywistyczne myślenie i przekonania o sobie (bezwartościowy, nieatrakcyjny, poczucie niższości, gorszości, niedostosowanie)

b)negatywistyczne myślenie i przekonania o przyszłości (dominuje przekonania że nie będzie lepiej, trudności i problemy nie mają końca)

c)negatywistyczne myślenie i przekonania o życiu, otoczeniu czy sytuacji (osoba spostrzega wyłącznie piętrzące się trudności, obowiązki stają się przykre dostrzec przyjemności i pozytywnych aspektów życia)

Błędy w mysleniu (spirala):

1. Subiektywne abstrahowanie- koncentracja na szczegółach wyrwanych z kontekstu, a ignorowanie innych, bardziej widocznych i ważnych cech sytuacji

2. Personalizacja- odnoszenie wszystkiego do siebie (one szepcą, na pewno dlatego, że mówią źle o mnie)

3. Arbitralne wnioskowanie- bezpośrednie wnioskowanie z zachowania o intencjach (nie chce się ze mną spotkać, to znaczy, że mnie nie lubi ;) )

4. Nadmierna generalizacja- przekonanie, że pojedyncze, negatywne zdarzenia będą powtarzać się w przyszłości (spóźniłem się rano na tramwaj.. o nie, na pewno już zawsze będę się spóźniał, muszę przestać chodzić na poranne zajęcia)

5. Wyolbrzymianie/ minimalizowanie

5. Opisz zjawisko przeniesienia ekscytacji Zillmana.

Zillmann prowadził badania, na wniosek których sformułował teorię przeniesienia ekscytacji (atrybucja ekscytacji)

- obserwacje – ludzie zachowują się bardziej agresywnie, gdy przypiszą pobudzenie swojej złości

- zarówno po oglądaniu komicznego, jak i agresywnego filmu prowokacja wywoływała silniejszy rewanż niż w grupie kontrolnej, która nie oglądała żadnego filmu

- niespecyficzne pobudzenie zostaje dodane do istniejącej reakcji emocjonalnej

- pobudzenie to może wywoływać fizyczny wysiłek, hałas, ból, wysoka temperatura, substancje chemiczne wywołujące stymulacje, filmy o treściach erotycznych

wersja III

1. Pobudzenie orientacyjne - jego istota i elementy fizjologiczne.

Charakterystyka : Jest to reakcja na bodźce nowe o umiarkowanej intensywności.

Podłoże fizjologiczne: Aktywacja układu przywspółczulnego

Przejawy:

- zwężenie źrenic (relaks), rozszerzenie źrenic ( zainteresowanie)

- spadek tętna

- dodatnie sprzężenie do układu siatkowatego ( skupienie uwagi na napływających bodźcach)

- wzrost oporności skóry

- wzrost aktywności układu pokarmowego

2. Informacyjna funkcja emocji w teorii Schwarza.
Człowiek niemal bezustannie doświadcza deficytu informacyjnego-nie możemy wiedzieć wszystkiego ani w pełni przewidzieć rozwoju zdarzeń ,zachowań innych ludzi czy nawet własnych reakcji warunkach takiego deficytu pozytywne stany afektywne sygnalizują ze w środowisku zewnętrznym nie zaistniały problemy wymagające reakcji z naszej strony. emocje negatywne z kolei informują ze powinny zostać podjęte pewnie dziania interwencyjne lub korekcyjne. emocje i nastroje mogą być także informacja dla podmiotu o tym ze zbliża sie on do osiągnięcia celu albo ze go juz osiągnął(pozytywne stany afektywne) bądź tez ze tak sie nie dzieje(negatywne stany).

3. Metody kontroli lęku u Epsteina (badania nad skoczkami spadochronowymi).

Epstein badał proces samokontroli reakcji lękowych, skupiał się szczególnie na tłumieniu lęku. Osobami badanymi byli skoczkowie spadochronowi. Celem eksperymentu było uzyskanie wiedzy na temat sposobu radzenia sobie skoczków i nabierania odporności na szczególny rodzaj stresu, związanego bezpośrednio z sytuacją skoku. Dzięki tej zdolności stają się oni zdolni do opanowania swego lęku. Okazało się, dzięki pomiarom zmian fizjologicznych, że u nowicjuszy poziom lęku sukcesywnie wzrastał wraz z przybliżaniem się momentu skoku. Natomiast u doświadczonych najwyższy poziom lęku występował na wiele godzin przed skokiem, po czym stopniowo opadał. Zdaniem Epsteina różnice pomiędzy obiema grupami skoczków nie polegają tylko na tym, że jedni wyrabiają w sobie zdolność do hamowania lęku a drudzy nie posiadają jej w żadnym stopniu. Ważne jest to, że u doświadczonych mechanizm kontroli działa stopniowalnie i wysoce selektywnie, zaś u nowicjuszy na zasadzie „wszystko albo nic”(przypominając działanie mechanizmu obronnego wyparcia).

4) Porównać hamowanie reakcji niepożądanych przy wstydzie i poczuciu winy.

5) Efekt ekspozycji i jego znaczenie dla badań nad pierwszeństwem emocji wzgl poznania.

Efekt ekspozycji to zjawisko polegające na zmianie oceny obiektu wskutek wzrostu częstości z nim kontaktów. Dowolny nieawersyjny bodziec eksponowany podmiotowi od czasu do czasu- zaczyna być przez niego coraz bardziej pamiętany(Zajonc). Efekt ten występuje także, gdy bodziec eksponowany jest przez czas na tyle krótki, że niemożliwe jest jego świadome rozpoznanie. Mechanizmy poznawcze, związane z zapamiętywaniem bodźca, nie mogą leżeć, więc u podstaw jego emocjonalnej oceny