Wykład 3, Filozofia Indii, 17.10.2005
ŚRUTI niepodważalne, odwieczne, objawienie na początku przekazywane ustnie a zapis uzupełnił to jedynie o inny nośnik
ŚRUTI
Sanhita Wedy (1200-1000)
Brahmany
Aranjaki
Upaniszady
Świat wyłonił się w wyniku pierwotnego aktu kosmogonicznego. Ofiara jest pierwotna a nie bóstwa świat jest utrzymywany w harmonii przez powtarzanie rytuałów ofiarnych ofiara ma wpływ na bóstwa
↓
Wątki kosmologiczne w RIGWEDZIE
wytworzono praktyki mnemotechniczne do zapamiętywania tekstu, kiedy Arjowie przesuwali się w głąb Indii, trzeba je było tłumaczyć
Brahmany (pluralistyczne) :
Komentarze do hymnów zawartych w czterech Wedach
Hymn „Porusza Sukta” obowiązuje nadal w starym brzmieniu pokazuje genezę ustroju społecznego
Komentują pod względem przydatności do rytuału
Każda weda ma odpowiadającą sobie brahmanę linia przekazu rodowego (Riszi z jakiegoś rodu)
Księgi Rigwedy Brahmany Aranjaki Upaniszady
Wiedza przekazywana była z jednej osoby na drugą
Opisują procedury ofiarne ale bardziej osadzają teksty w genezie: skąd, jak i dlaczego akurat taki rytuał, powrót do mitu, objaśnienie relacji, rozwijanie myśli spekulatywnej
Przez to, że to wiedza ezoteryczna z mistrza na ucznia itd. Zapisywano wszystko w jak najkrótszej formie i przez to trudno je odczytać, brak objaśnień, ludzie , ówcześni raczej wiedzieli odnośnie czego to jest napisane
Spekulacje brahmanów miały ustalić moce panowania nad światem (związane z rytuałem)
Tylko bramini mogli odprawiać rytuały co ich trzymało na szczycie drabiny społecznej
KSZTAŁTOWANIE PEWNEGO POGLĄDU NA ŚWIAT świat zaludniony jest różnymi bytami, rytuał ma zapanować nad światem i mocami
Wszystko, co ma swoją nazwę i co da się pomyśleć to istnieje. Przez nazwanie uzyskuje niezależny, realny byt słowo ma moc stwórczą rytuał miał opanować siły natury
Operowano pojęciami świat tam i świat tu
Świat |
|
tam |
tu |
Wiatr Słońce |
Oddech Oko |
Szukanie ekwiwalentów działać można tylko czymś podobnym
5 zmysłów 5 żywiołów, z czasem rytuał stawał się coraz bardziej skomplikowany
Bandu związek, relacja
Trzeba poszukać takiego zmysłu, który by miał tak szerokie bandu żeby zapanował nad wszystkimi pięcioma zmysłami PRANA (an) oddychać życiodajny oddech
Później zaczęli myśleć, czy istnieje jakiś byt, który jest podstawą prany ATMAN (an) oddychać (się, ja, duch, dusza, jaźń) dynamiczna natura rzeczywistości
Pod koniec śruti doszło do powstania BRAHMANA (bhr) rosnąć, puchnąć, brahman to warunek rzeczywistości ale też sama rzeczywistość, narzędzia do poznania rzeczywistości mają tą samą naturę co rzeczywistość (Purusza Sukta)
Opanowując atmana porządkuję narzędzia (zmysły) i jestem w stanie zapanować nad rzeczywistością
Nad brahmanem jako wszechogarniającą rzeczywistością jest w stanie zapanować ktoś, kto ma cechę bramińską (posiada w sobie brahmana)
RYTUAŁ
AGNI bóstwo ognia, rytuał sprowadza się do jakiegoś blasku ogniowego
Upaniszady (monizm) wedanta:
Rytuał sprowadza się do medytacji (atman skondensowany z brahmanem)
Grupa tekstów, która zwieńcza śruti
Kontynuuje rytualizm brahmanów, ale koncentruje się na naturze bytu
Teksty chronologicznie najmłodsze, najwyższa tajemnica końca Wed
Upaniszad upa (siedzieć) + ni (blisko u stóp)
↓
Przekazywane od mistrza do ucznia, żeby przekaz nie dostał się w niepowołane uszy sposób przekazywania brahmany i aranjaki
Upasana akt harmonizowania atmana i brahmana
Wszystkie darśnany powołują się na Upaniszady jak urzeczywistnić dojście do brahmana
Tak jak rzeczywistość przejawia się na wiele sposobów tak jest wiele dróg dojścia do brahmana
MAHAWAKJA wielkie powiedzenie z Upaniszad
Sa (on) wa ajam (ten oto) atma Brahma
Aham (ja) Brahma asmi ja jestem brahmanem
So ahaim asmi
Tat (ty)twam Asi (ty jesteś tym)
NIRGUNA BRAHMAN (ascetyczne) absolut bez cech
Neti neti (na iti) nie tak, nie tak rozpacz mistyka, który nie jest w stanie określić absolutu
SAGUNA BRAHMAN (monoteistyczne) absolut posiadający cechy
SAT istnienie, rzeczywistość, prawda, prawość tylko to, co istnieje jest prawdą PRAWDA
CZIT dżniana (akt poznawczy) myśl, poznanie, świadomość uświadamiana, rozróżnienie DOBRO
ANANDA błogość, szczęśliwość (sukha) te dwa pojęcia są oddzielone błogość to stan zachwytu pozbawiony domieszek z poznania zmysłowego PIĘKNO
1