Rodzaje narkotyków, metodyka pracy w środowisku otwartym


Rodzaje narkotyków

Typologia Dimoffa i Carpera:

1. Środki tłumiące.

Działają redukującą na aktywność OUN. Powodując efekt odprężenia, senność, rozluźnienie, mogą wywołać nastrój lekko euforyczny, ponieważ redukują stan napięcia i ograniczają kontrolę wolicjonalną. Przy dużych dawkach mogą być bardzo niebezpieczne.

Najczęściej spotykane:

Wygląd: najczęściej występują w postaci tabletek, pastylek, lub w płynie (używający pociągają je z małych buteleczek, często są przelewane do nich ze względu na szybkie ulatnianie się substancji, rzadko natomiast są używane w postaci sproszkowanej i palone.

Działanie: przy dużych dawkach powodują oszołomienie, przyćmienie świadomości a nawet utratę przytomności, ponadto utratę koordynacji ruchowej, niewyraźną mowę, spowolnione ruchy gałki ocznej, rozszerzanie źrenic na przemian ze zwężeniem, nieostre lub podwójne widzenie, nudności, wymioty, suchość w ustach, u niektórych osób nadaktywność, płytki, nieregularny oddech, niskie ciśnienie krwi, śpiączkę. Długotrwałe używanie niektórych środków, zwłaszcza barbituranów może powodować trwałe upośledzenie zapamiętywania, rozkojarzenie, problemy z koncentracją

Objawy abstynencyjne: nadwrażliwość sensoryczna, huśtawka nastrojów, bezsenność, koszmary nocne, utrata łaknienia, stany hipodepresyjne i depresja

2. Środki pobudzające.

Chemicznie należą do różnych grup, ale ich działanie na ośrodkowy układ nerwowy jest podobne. W początkowym okresie przyjmowania powodują wzrost aktywności, poczucie omnipotencji, likwidują uczucie zmęczenia, senności, głodu, poprawiają nastrój, mogą wywoływać stan euforyczny. Niezwykle szybko uzależniają.

Najczęściej spotykane:

Najczęściej się je połyka, pali, snuffuje (wciąga przez nos), niektórzy nacierają śluzówki oka lub wewnętrzne strony warg.

Objawy użycia: obok wyraźnego ożywienia to: rozszerzenie źrenic, brak reakcji źrenic na światło, gadatliwość, zgrzytanie zębami, bladość twarzy, niepodatność na zmęczenie, nadpobudliwość psychoruchowa, niepokój, agresywność, gonitwa myśli, brak koordynacji psychoruchowej. Przy dużych dawkach może nastąpić przyćmienie świadomości, majaczenia, drżenia, wzrost ciśnienia krwi, wzrost temperatury, obfite pocenie się, nudności, wymioty, wysypka, bóle w klatce piersiowej, po amfetaminie- krwawienie z naczyń mózgowych, utrata przytomności, zatrzymanie akcji serca. Po długotrwałym użytkowaniu następują nawroty psychotyczne, nawet po odstawieniu.

Objawy abstynencyjne: wyczerpanie, depresja, huśtawka nastrojów, niespokojny sen, katar, porażenie nerwów czuciowych.

3. Halucynogeny.

Najbogatsza grupa środków odurzających. Na początku zażywania rzadko dają intensywne objawy w postaci majaczeń czy stanów urojeniowych. Ich zasadniczy wpływ polega na pogłębieniu nastroju, zintensyfikowaniu wrażeń zmysłowych, lekkim zniekształceniu rzeczywistości. Zwykle środki te są palone, snifowane, żute.

Najczęściej spotykane:

do halucynogenów zalicza się wiele autorskich specyfików i roślin halucynogennych np. kokoryczka pusta, powój, lulek czarny, lubczyk a przede wszystkim:

Bieluń kędzierzawa-> roślina o owocach podobnych do kasztana, halucynogenne są przede wszystkim nasiona najbardziej popularne wśród młodzieży trudnej, często mieszane z alkoholem i lekami.

Boska szałwia (Lady SD)-> działa podobnie do marihuany (pogłębia nastrój). Powoduje pewne rozmycie własnej tożsamości, zaburzenia równowagi, depersonalizację, zaburzenie poczucia granic własnego ciała, niekontrolowane myśli, halucynacje, przy dużych dawkach utrata kontroli nad reakcjami np. chichot, uspokojenie. W Polsce rzadko spotykana.

Bufotenina-> występuje w skórze ropuchy Bufo substancja, którą się suszy i pali.

Objawy użycia halucynogenów: uczucie odpręzenia, czasem gadatliwośc, wesołkowatość, zadowolenie a czasem zastygnięcie, znieruchomienie, senność, odrętwienie, rozszerzone źrenice, suchość w ustach, zaczerwienione oczy, pociąganie nosem, specyficzny (słodki) zapach włosów, ubrania, skóry. Długotrwałe używanie zwiększa częstotliwość „złych podróży” (tripów, odjazdów) powodujących uczucie paniki, nasilonego lęku, podwyższone ciśnienie krwi, spadek kontroli napięcia mięśniowego, chroniczne stany zapalne dróg oddechowych, trudności w koncentracji, apatię, psychotyczne wtargnięcia.

4. Środki wziewne (inhalatory).

Są trudną do zdiagnozowania grupą, ponieważ działają najczęściej tłumiącą i halucynogennie jednocześnie. Jest ich ogromnie dużo, mogą być wdychane bezpośrednio z opakowania, butelki, tubki, z puszek po piwie, przelewane do małych buteleczek.

Najczęściej stosowane:

kleje np. butapren, farby, politury, rozpuszczalniki, preparaty do czyszczenia na bazie alkoholu, aerozole, płyny do spryskiwaczy, płyny do chłodnic, aceton, płyn do zapalniczek, zmywacze acetonowe do paznokci, korektory, eter, sproszkowany banan.

Objawy: zapach we włosach, ubraniu, skórze, podrażnienie śluzówek oczu, nosa, spowolniałe ruchy, zamazana mowa, zaburzona koordynacja ruchowa, rozszerzone źrenice, senność, stany urojeniowe. Długotrwałe użycie-> niszczenie naturalnych filtrów nerek, wątroby, uszkodzenie dróg oddechowych, osłonek mielinowych komórek nerwowych, zanik mózgu

5. Środki uśmierzające.

Cel: neutralizowanie bólu.

Najsilniejsze z nich są produktami maku, jednak coraz częściej zastępowane są syntetykami.

Rodzaje:

Do syntetyków należą: metadon, meperydyna, nalorex, kefadon, xortan, suboxon i inne. Wszystkie są one wykorzystywane w terapii odwykowej osób uzależnionych od opiatów.

Syntetyki uśmierzające są też składnikami wielu leków przeciwbólowych, przeciwalergicznych i przeciwprzeziębieniowych np. avipron, dolargan, docontrol, scopolamina, sudafen.

Objawy: oprócz uczucia odprężenia i lekkości w początkowym okresie przy większych dawkach występuje uczucie ociężałości, spowolnione ruchy, senność, utrata napięcia mięśniowego, swędzenie i pieczenie skóry, potliwość, obniżona temperatura ciała, senność. Najbardziej widoczne objawy: opadające powieki, zwężone źrenice, zmniejszona ruchliwość gałki ocznej (szklane oczy), problem z utrzymaniem równowagi ciała, swędzenie skóry oraz ślady po wstrzyknięciach. Przedawkowanie powoduje obniżenie temperatury ciała, słabo wyczuwalny puls, sen, utratę przytomności, śmierć. Śmiertelność z przedawkowania opiatów jest wyjątkowo duża.

Objawy abstynencyjne: nadmierna potliwość, dreszcze, utrata łaknienia, bóle i kurcze mięśniowo stawowe. Długotrwałe używanie-> apatia, próchnica, utrata wagi.

6. Sterydy.

Najczęściej występujące:

anadrol, bromaton, turinabol, nolvadex, omnadren, l-karnityna, kreatyna, prolongaton. Najbardziej znany: EPO.

Objawy: szybki przyrost masy mięśniowej, obrzęk twarzy, szyi, nóg, zatrzymanie płynów w organizmie, skłonność do siniaków, rozstępy, trądzik, przebarwienia skóry, u kobiet-> obniżenie głosu, zaburzenie cyklu menstruacyjnego, porost włosów w nietypowych miejscach np. na twarzy. U mężczyzn-> łysienie, obkurczenie jąder, rozrost prostaty, uszkodzenie chromosomów. U obu płci przyjmowanie sterydów sprzyja chorobom serca, chorobie wieńcowej, zapaleniu wątroby, niewydolności nerek, depresji, huśtawkom nastroju, zachowaniom impulsywnym, agresji.

Odstawienie sterydów powoduje m.in.: osłabienie, apatię, stany depresyjne, zamianę masy mięśniowej na tkankę tłuszczową.



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Metody pracy w środowisku otwartym, Pedagogika
zozy, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środowisku otwartym
MONAR, metodyka pracy w środowisku otwartym
Ośrodki katolickie, metodyka pracy w środowisku otwartym
na metodyke, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środowisku ot
TADA, metodyka pracy w środowisku otwartym
Fundacja dla Polski, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środo
DZIECI ULICY - WYKLADY, metodyka pracy w środowisku otwartym
Krajowy Komitet Wychowania Resocjalizujacego, metodyka pracy w środowisku otwartym
świetlica socjoterapeutyczna, Dokumenty UŚ Pedagogika resocjalizacyjna, 6 sem, Metody pracy w środow
prywatne ośrodki, Studia-PEDAGOGIKA, PEDAGOGIKA III ROK(resocjalizacyjna), metodyka pracy w środowis
KURATOR SĄDOWY – KURATELA SĄDOWA, Studia, Uczelnia, Metodyka pracy profilaktyczno - wychowawczej w ś
swietlica a potrzeby, Studia, Uczelnia, Metodyka pracy profilaktyczno - wychowawczej w środowisku
działania TPD, Studia, Uczelnia, Metodyka pracy profilaktyczno - wychowawczej w środowisku
5 współpraca wychowawcy ze środowiskiem, Studia, metodyka pracy opiekuńczo wychowawczej
metodyka pracy opiekuńczo wychowawczej, Instytucjonalne formy pomocy dzieciom i młodzieży w środowis
TPD, Studia, Uczelnia, Metodyka pracy profilaktyczno - wychowawczej w środowisku
szkola-centrum-edukacyjnym-srodowiska-lokalnego, Metodyka pracy opiekuńczo-wychowawczej w szkole
Kształtowanie pojęć w edukacji środowiskowej, Nauczyciel, metody pracy

więcej podobnych podstron