D. Majka-Roztek
Konstruowanie i odkrywanie kultury gejowsko-lesbijskiej.
Podstawą procesów tworzenia kultury gejowsko-lesbijskiej są zjawiska związane z kreowaniem gejowskich i lesbijskich tożsamości. Zjawiska zawarte w tekście oparte są na wypowiedziach homoseksualistów.
Generalnie wszyscy rozmówcy mówili o momencie przełomowym w swoich doświadczeniach i postrzeganiu własnej sytuacji, którym jest nawiązanie kontaktu z innymi homoseksualistami. Ten przełomowy moment wiąże się również z procesem tożsamościowym, jakim jest przejście od identyfikacji negatywnej do pozytywnej.
Na początku rozmówcy mówili o poczuciu wyobcowania, charakterystycznym w pierwszym etapie uświadamiania sobie własnej orientacji. Opowiadali iż przełomowe były w ich życiu pierwsze towarzyskie kontakty z innymi homoseksualistami. Wpływ na nabywanie pozytywnych identyfikacji miało też m.in. przekonanie że nie mają żadnych powodów do czucia się kimś gorszym.
Autorka wspomina też o relatywizmie norm- przekonanie że nie ma żadnej „normalnej” orientacji seksualnej, bo normy są względne i zmienne.
Autorka też zadała pytanie czym homoseksualiści ich zdaniem oprócz orientacji seksualnej różnią się od hetero. Najczęściej wymienianą cechą była wrażliwość( subtelność, czułość, łatwość okazywania uczuć)
Jeśli chodzi o stereotypowy wizerunek lesbijki (kobieta o cechach typowo męskich) to nie ma on raczej odzwierciedlenia w rzeczywistości.
Inne cechy charakterystyczne dla gejów to m.in.:
brak agresji,
większa kultura osobista
dbałość o estetykę (własną i otoczenia)
skłonność do twórczości artystycznej