Psy 3, Epi, Epizootiologia, SCIAGI


Koronawiroza psów

-Manifestuje się biegunką (samoustępującą)

-Stan ogólny dobry

Etiologia i epizootiologia

-Koronawirus psów (Canine Coronavirus - CCV)

-W temperaturze pokojowej ginie po 24 godzinach

-Bardzo rozpowszechniony

-Wrażliwe tylko psy

-Zakażone zwierzęta wydalają wirus przez 6-9 dni (rzadko dłużej)

-Zakażenie kałowo-pokarmowe

-Zagęszczenie zwierząt bardzo ważne (bo szybko ginie)

-Odporność krótkotrwała i potem reinfekcje

--Krążenie w skupiskach zwierząt

-Więc przeciwciała przeciwko niemu ma:

--20% psów trzymanych indywidualnie

--60-80% psów ze schronisk i innych skupisk

Chorobotwórczość koronawirusa psów

-Namnażanie na szczytach kosmków

-Patogeneza: zakażenie tylko szczytów kosmków, więc ich szybka regeneracja (około 7 dni), bez wiremii i powikłań

-Więc dominują infekcje bezobjawowe lub łagodne biegunki

-Ciężkie tylko wyjątkowo - tylko u bardzo młodych szczeniąt

-Szybko narasta odporność jelitowa: koniec wydalania wirusa, ale odporność krótkotrwała

-Więc odporność bierna też krótka (4-5 tygodni)

Szczepienia przeciw koronawirusowi psów

-Tylko z inaktywowanym wirusem (żywe niebezpieczne)

-Czy skuteczne? (tylko producenci twierdzą, że tak)

-Czy są wskazania do szczepień?

Choroba Rubartha

-Zmętnienie rogówki najczęściej jednostronne; pojawia się jednak bardzo późno - właściwie w okresie zdrowienia, ustępuje samoistnie po 2-3 tygodniach

-Ostre zapalenie wątroby

Etiologia

-Adenowirus psów typ 1 (Canine Adenovirus type-1 CAV-1)

-Dość wytrzymały w środowisku

-W temperaturze pokojowej - tygodniami

-W 60°C ginie po 3-5 min

-Promieniowanie słoneczne, środki dezynfekcyjne go niszczą

-Bardzo podobny antygenowo jest adenowirus psów typ-2 wirus zapalenia krtani i tchawicy

Epizootiologia

-Zachorowania u psów, lisów, wilków i innych psowatych

-Początkowo wydalany z moczem, śliną, kałem

-Po 2 tygodniach znika z wyjątkiem moczu ( podstawa szerzenia się)

--Wirus w moczu przynajmniej 6 miesięcy!

-Wnika alimentarnie

-Wiele infekcji bezobjawowych z długotrwałą odpornością

--Dużo psów szczepionych, w efekcie epizootii się nie spotyka, a jednocześnie pojedyncze zachorowania, głównie młodych

Patogeneza

-zakazenie alimentarne

-namnazanie wirusa w migdalkach

-wiremia

-namnazanie wirusa w wieku narzadach i tkanakach

-choroba

---hepatocytay(ostre zapalenie watroby,obnizenie krzepliwosci krwi,hipogilkemia

---srodbłoneka(wybroczyny,zespol wewnatrznaczyniowego wykrzepiania)

-kompleksy wirus -przeciwcialo

---zapaleni klebuszkow nerkowych

---zmetnienie rogowki,zapalenie teczowki

-zakazenie subkliniczne

--nablonek kanalikow nerkowych

--ogniska srodmiazszowego zapalenia nerek

--wydalanie wirusa miesiacami z nerek

Przebieg choroby Rubartha

Nadostra (rzadko)-Nagłe padnięcie (jak zatrucie)

Ostra

-40°C lub więcej (dwufazowa), powiększenie i zaczerwienienie migdałków, apatia, posmutnienie, wzmożone pragnienie (NIE OBSERWOWANE PRZY PARVO), niechęć do ruchu, tkliwość i powiększenie wątroby

-Zazwyczaj: wymioty i biegunka

-Czasem: zapalenie spojówek, wybroczyny, przedłużenie czasu krzepnięcia, drżenia mięśni, zmętnienie rogówki

-Wyjątkowo: żółtaczka, zapalenie głębszych struktur gałki ocznej, objawy neurologiczne (wyjątkowe u psa, bardzo częste u lisów ~ uszkodzenie naczyń mózgu)

Podostra

-Jak wyżej + obrzęki tkanki podskórnej (tła wątrobowego)

Odporność przy chorobie Rubartha

-Szybka i skuteczna odpowiedź immunologiczna

-Więc większość psów wraca do zdrowia (śmiertelność dorosłych 10-50%, szczeniąt większa)

-I są potem długo (dożywotnio?) odporne

-Jest też odporność bierna

Szczepienie przeciwko chorobie Rubartha

-Żywy, atenuowany CAV-1: szybka i długotrwałą odporność

-Ale niekiedy zmętnienie rogówki lub zapalenie kłębuszków nerkowych

-Więc raczej szczepiono inaktywowanym wirusem CAV-1

-Ale to mniej skuteczne

-Więc najlepiej szczepić żywym, atenuowanym CAV-2, bo:

---Odporność jak po żywym, atenuowanym CAV-1

---Prawie bez ryzyka r-cji poszczepiennych

---A też uodparnia na zapalenie dróg oddechowych

Leptospiroza psów

-Niewydolność nerek ostra lub przewlekła

-Mocznica - wymioty, owrzodzenia na dziąsłach

-Żółtaczka i zapalenie wątroby

-Ogniska krwotoczne

-Czasem przy zaburzeniu stanu ogólnego nieliczne, drobne wybroczyny

-Późne skutki - poliuria i polidypsia

Rodzaj: Leptospira

-7 gatunków, w nich około 200 serotypów (serowarów)

-Bardzo wrażliwe

-Też na zakwaszenie (mocz psów kwaśny!)

-60°C zabija je po kilku sekundach

-Też słońce, środki dezynfekcyjne itp.

-Ale w wodzie (glebie) w ciepłym klimacie w pH obojętnym mogą przeżyć nawet miesiącami wilgoć i błoto - Gorączka błotna ludzi

Znaczenie leptospiroz

-Cały świat, ostre do przewlekłych, często bezobjawowo

-Świnie: ronienia, zamieranie płodów, słabe prosięta i koszty pośrednie (zamykanie chlewni zarodowych, ograniczenia obrotu, leki, szczepionki)

-Psy i futerkowe mięsożerne: uszkodzenie wątroby i nerek

-Rzadziej: bydło - zaburzenia rozrodu; Konie - zaburzenia rozrodu, ślepota miesięczna

-Zoonozy

Epidemiologia leptospiroz

-Wiele ch-t serotypów zaadoptowanych do jednego lub kilku gatunków żywicieli

-U „głównych żywicieli” infekcja łatwo się szerzy

-Ale nieznacznie uszkadza narządy = z reguły subklinicznie, rzadziej przewlekła niewydolność nerek

-Za to długotrwałe wydalenie z moczem

-Czyli „główni” żywiciele - rezerwuarem

-Odwrotnie u „przypadkowych” żywicieli:

---Dany serotyp szerzy się opornie i siewstwo trwa krócej

---Rzadko więc zakazi innego „przypadkowego”

---Ale zjadliwość większa = często ostry lub podostry przebieg

Zaadoptowane serotypy leptospiroz

L. tarassovi - świnie

L. hardio - bydło

L. canicola - pies

L. icterohaemorrhagiae - szczur norweski

L. pomona - mysz

Wydalanie leptospir

-Mocz! „Główni” i „przypadkowi” żywiciele

-Też ślina, mleko, łożyska, poronione płody itp.

Wnikanie leptospir

-Śluzówki i uszkodzona skóra

-Rzadziej alimentarnie, krycie czy śródmacicznie

Leptospirozy psów

L. canicola

Tyfus psów (choroba Stutgardzka) głównie uszkodzenie nerek

L. icterohaemorrhagiae

Choroba Weila (występuje też u ludzi) głównie uszkodzenie wątroby

Rzadziej: L. grippotyphosa; L. pomona; L. hardjo; L. bratislava

Źródła zakażenia i drogi szerzenia się infekcji u psów

-50-75% nieszczepionych dorosłych psów zakażonych L. canicola

-Obwąchiwanie się, lizanie itp. szerzy

-Młode: pojedyncze zachorowania

-Starsze: raczej subklinicznie

-L. icterohaemorrhagiae od szczurów (częściej psy wiejskie oraz myśliwskie, ale w miastach też infekcje „śmietnikowe”)

-Pozostałe serotypy - inne ssaki wolnożyjące, w tym gryzonie

Patogeneza

-Wniknięcie leptospir (błona śluzowa, uszkodzenia skóry)

-Leptospiremia i zapalenie naczyń krwionośnych

-Zasiedlanie nerek, ewentualnie też innych narządów

-Leptospiry w moczu (Leptospiruria)

Obraz kliniczny / Tradycyjny podział leptospiroz psów

Ostra = Krwotoczna

Nagły brak apetytu, gorączka, wybroczyny, wymioty (ewentualnie z krwią). Silne posmutnienie, czasem mięśniobóle (sztywny chód, tkliwość przy omacywaniu), biegunka (ewentualnie z krwią)

Podostra = Żółtaczkowa

Jak wyżej, ale wolniej postępuje, często żółtaczka. Mogą pozostać zmiany martwicowe wątroby (nie je, chudnie, wodobrzusze)

Przewlekła = Mocznicowa

Początkowo gorączka, osłabienie, więcej pije, bolesność okolicy nerek, potem mocznica i odwodnienie, zmiany na dziąsłach, wymioty, niedokrwistość, zapach itp.

Dziś...

-Elementy różnych postaci nakładających się

-Częsta ostra niewydolność nerek od „nowych” leptospir

-Także ronienia i bezpłodność

Świnie

L. tarassovi - tylko u świń

L. pomona - też bydło, owce, konie (rezerwuar mysz)

Rzadziej: L. canicola; L. sejroe; L. grippotyphosa; inne

Współczesne systemy chowu sprzyjają leptospirozie świń

-Chów bezściołowy (wilgotny beton, kałuże)

-Wymiana loch między stadami hodowlanymi

-Krycie poza własnym stadem

-A także błędy:

-Zaleganie gnojowicy, kałuże pod poidłami

-Nadmierne zagęszczenie

-Mieszanie grup wiekowych i produkcyjnych

-Kontakt z innymi gatunkami

-Nieprzestrzeganie zasady „puste-pełne”

-Błotniste wybiegi

Patogeneza leptospirozy świń

-Choroba posocznicowo-toksyczna

-Szybka bakteriemia i zasiedlenie narządów i płodów

-Toksyny oraz kompleksy antygen-przeciwciało mogą spowodować:

---Obumieranie płodów (zespół SMEDI)

Rzadziej:

---Hemoliza, żółtaczka

---Uszkodzenie naczyń (nawet objawy nerwowe)

SMEDI

S - Stillbirth Martwo urodzone

M - Mumification Mumifikacja

ED - Embryonic death Śmierć embrionów

I - Infertility Bezpłodność

-Między innymi przyczyną są leptospiry

-Wtedy początkowo dużo zaburzeń rozrodu (do 50% loch)

-Potem pojedyncze: pierwiastki lub nowo wstawione

-Szerzy się wolno i skrycie - straty produkcyjne

Zjawiska odpornościowe przy leptospirozie

-Przeciwciała szybko powstają i szybko likwidują posocznicę (ok. 10 dnia) i z większości narządów też zarazek znika

-Ale są miejsca, gdzie może przetrwać:

---Kanaliki nerkowe (szczególnie główni żywiciele)

---Płody (ale od 2/3 ciąży są już immunokompetentne)

---Gałka oczna (ślepota miesięczna koni)

-Po infekcji odporność długotrwała, też bierna u potomstwa

-Ale krzyżowa między serotypami - tylko nieznaczna

Szczepienia przeciwko leptospirozie psów i świń

-Zabite leptospiry

-Tylko swoiste dla serotypu

-Zwiększają (?) odporność na chorobę, ale nie zapobiegają nosicielstwu

-Odporność chyba nie dłuższa niż 6 miesięcy

-U psów stosunkowo częste reakcje alergiczne (obrzęki pyska; nerki…)

-Celowość szczepień coraz częściej kwestionowana

Leptospiroza jako zoonoza

-Choroba Weila (gorączka błotna) - L. icterohaemorrhagiae bądź inne leptospiry, sporadycznie tylko do świń czy psów

-Raczej woda, gleba, warzywa itp. Z moczem szczurów lub innych zwierząt wolnożyjących

-Więc głównie turyści, pracownicy kanalizacji, melioracji, zwierzętarni, rolnicy

-Gorączka, ból głowy, mięśni, zapalenie spojówek, żółtaczka, czasem encephalitis

-Przebieg ciężki ale śmiertelność mała

Szczenięta

Epi5-02

- 2 -



Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Psy 1, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
Psy 4, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
Psy 2, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo2, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo6, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
Koty 2, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo7, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
Koty 3, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo1, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo3, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
Koty 1, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
Ogólna 1, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo4, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo5, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
bydlo2, Epi, Epizootiologia, SCIAGI
Aujeszki3, Epi, Epizootiologia, Epi wwa, ściągi
Influenza3, Epi, Epizootiologia, Epi wwa, ściągi

więcej podobnych podstron