Początki kancelarii Krakowa:
Najstarsza kancelaria Krakowa sięga XIII wieku.
Miasto Kraków miało pod koniec XIII wieku swoich pisarzy. Pierwsza wiadomość o nich pochodzi z roku 1289-1290 i dotyczy pisarza Jana o przezwisku Palec. Spisał on akt w sprawie sprzedania dworu położonego w mieście.
Drugim znanym pisarzem miasta Krakowa jest Henryk notarius civitatis Crac., który w roku 1293 spisał dokument Romana, prepozyta klasztoru zwierzynieckiego, zatwierdzający lokację folwarku Rogoźnik przez jego poprzednika. Akt ten nie należy do produkcji kancelarii, świadczy tylko o istnieniu jej pisarza, a jednocześnie dowodzi, że klasztor zwierzyniecki własnej kancelarii nie miał.
Dalszym przyczynkiem świadczącym o kancelarii krakowskiej w wieku XIII jest wiadomość o pieczęci miasta w roku 1283.
Najdawniejszym zachowanym zabytkiem wyprodukowanym w kan. Krakowskiej jest księga formatu folio, spisana starannie na pergaminie, obejmująca zapiski z lat 1300-1383 w ilosći ponad 1700 zapisek. Księga ta w ogromnej większości swych zapisek notuje sprawy niesporne majątkowe, załatwiane przed sądem ławniczym (rezygnacje). Poza tym znajdują się w niej notatki o wyborze radnych i ławników a także kilka postanowień rady miejskiej a więc materiał właściwy dla ksiąg radzieckich. Księga ta nie jest ściśle określając księgą ławniczą, lecz jedyną podówczas prowadzoną księga w kanc. Krakowskiej. Miasto miało tylko jedną księgę wspólną do wszystkich spraw, ponieważ było słabo rozwinięte.
Współczesny omawianej jest dokument z roku 1303, który miał związek z kanc. miejską. Zawiera on szereg zapisów na cele kościelne poczynionych przez mieszczkę Sulisławę przy pośrednictwie i pod patronatem wójta krakowskiego Alberta. Choć wystawcą dokumentu jest formalnie Sulisława, umocniono go jednak nie jej pieczęcią lecz pieczęciami krakowskich konwentów dominikanów i franciszkanów oraz pieczęcią wójta krakowskiego. Przywieszono tę pieczęć w środku dokumentu obok niej znajdowała się tylko jedna pieczęć (jak wskazuje nacięcie) a nie dwie. Dokument został więc sporządzony albo w kancelarii któregoś z klasztorów, o których pieczęciach jest mowa albo w kancelarii miasta. Za ostatnim przypuszczeniem przemawiałoby miejsce przywieszenia pieczęci wójta, jednakże porównanie pisma dokumentu oraz najstarszej księgi nie dało rezultatu pozytywnego.