PRZYWÓDZTWO W ORGANIZACJI
Wg. A. Etzioni
Przywództwo oznacza taką władzę, która obejmuje opartą na osobistych właściwościach przywódcy zdolność wywołania u zwolenników dobrowolnego podporządkowania się w szerokim zakresie spraw. Przywództwo różni się od władzy tym, że obejmuje wpływ, tzn. prowadzi do zmiany preferencji, podczas gdy władza wywołuje u podwładnych tylko zawieszenie ich preferencji
Wg. D. Katz i R. Kahn
Za istotę organizacyjnego przywództwa uważamy przyrost wpływu ponad i poza mechaniczne podporządkowanie się rutynowym poleceniom organizacji.
Przywództwo jest, zatem czymś więcej niż tylko zwykłym korzystaniem z władzy prawomocnej, opartej w konkretnym przypadku na miejscu stanowiska pracy w hierarchicznej strukturze organizacji.
Przywództwo nie jest ograniczone ani do jakiejś grupy, ani doi jakiegoś szczebla w organizacji, a ponadto nie musi koniecznie - przynajmniej w teorii - obejmować autorytetu formalnego (autorytetu związanego ze stanowiskiem).
W jednym z badań P. Selznick wyróżnił cztery podstawowe funkcje formalnych przywódców:
Określenie misji organizacji,
Przyjęcie rozwiązań (w tym strukturalnych) zapewniających realizację misji organizacji,
Zapewnienie spójności organizacji i poparcia dla niej,
Kierowanie konfliktami
Elementy składowe przywództwa
Na ogół w definicjach przywództwa pojawiają się w różnych interakcjach trzy rodzaje czynników, które przesądzają o tym, kto zostanie uznany za przywódcę:
Bardziej lub mniej stałe cechy jednostki,
Zmienne zachowania jednostki,
Cechy zwolenników i/lub sytuacji
Wielka piątka cech osobowościowych:
Ekstrawertywność / łatwość nawiązywania kontaktów z innymi,
Sumienność / traktowanie pracy poważnie i odpowiedzialnie,
Stabilność emocjonalna,
Zgodność / zdolność do współpracy,
Otwartość z znaczeniu gotowości do wysłuchiwania nowych pomysłów i zmiany własnych poglądów