Henrietta Moore jest antropologiem silnie kojarzonym z feminizmem. Dlatego jej zainteresowania są ukierunkowane na pokazanie obrazu kobiety w czasie i przestrzeni, pokazanie roli kobiety w różnych społeczeństwach. To właśnie określa jako główny cel swojego tekstu. Poprzez ten przekrój chce ona odpowiedzieć na pytanie: Czy asymetria płciowa jest uniwersalna czy nie ? - Czy kobiety zawsze podporządkują się mężczyznom?
Jej tekst jest polemiką z tekstem Ortner, a zwłaszcza z jej tezą głoszącą, że kobieta ma się tak do mężczyzny, jak natura do kultury. I co z tego wynika, kobieta podporządkowana jest mężczyźnie.
Krytykę Ortner zaczyna od przywołania przykładów kultur, które nie pasują do tego porównania. Jako pierwszych opisuje kaulongów:
„Kaulungowie Nowej Brytanii uważają że kobiety są nieczyste od początku pokwitania do menopauzy. Szczególnie niebezpieczne stają się w czasie menstruacji, porodu i połogu . W tym czasie kobiety nie mogą zbliżać się do ogrodów, zabudowań i źródeł wody.” Kobiety mogą zarazić mężczyznę, ale tylko dorosłego i doprowadzić go do choroby.
Jednak jak pogodzić obraz wyłaniający się z tego fragmentu z faktem, że kobiety są nie zależne materialnie oraz: „Ponieważ mężczyźni Kaulong boją się i niechętnie wchodzą w związki małżeńskie, nie zaskakuje nas, że to kobieta odgrywa dominującą rolę w zalotach. Dziewczynie wolno częstować wybranego przez siebie mężczyznę jedzeniem lub tytoniem, wolno im też atakować fizycznie. Mężczyzna musi salwować się ucieczką albo pozostać niewzruszony na miejscu”. Ważne jest również to, że kobiety mają całkowitą wolność wyboru męża. Z jednej strony mamy do czynienia z kobietą skalaną a z drugiej niezależną.
Następne wnioski wyciągnięte z obserwacji tego plemienia jeszcze bardziej przeczą tezie Ortner. Rola reprodukcyjna nie dotyczy tylko kobiety, ale również mężczyzny. Seks nie jest przyjemnością, ograniczony jest tylko do reprodukcji. Małżonkowie spotykają się w lesie i tam w oddalonym miejscu, podają się reprodukcji - i tylko taki mają cel.
, nie pasującą do modelu Ortner, sytuacją jest relacja między rodzeństwem. Brat jest pomocnikiem siostry w zdobyciu męża, niekiedy nawet stosuje przemoc. Nie jest to relacja uległości, a współpracy.
Moore zaznacza też, że nie wszystkie ludy tak samo rozumieją pojęcie „kultury”. Nie wszędzie terminy „natura” i „kultura” są sobie przeciwstawne. Przykładowym ludem gdzie panuje taki porządek jest lud Gimi. Nie znają oni podziału na naturę i kulturę. Gdy szukamy odpowiednika tych przeciwstawieństw, możemy ewentualnie uznać za takowy podział na: to co uprawne i to co dzikie. Co ważne, to co dzikie, czyli to co badacze utożsamiali z naturą, dominujące, jest nie do okiełznania i opanowania. Więc idąc tym tropem to natura dominuję nad kulturą.
Następnie Moore krytykuje podział na to co domowe i publiczne . Oraz przywiązanie kobiety do sfery domowej. Uznaje ten podział za wytwór zachodu, który powstał w XIX wieku i został stworzony przez ówczesnych teoretyków społecznych: „matka rządzi domem, a mężczyzna państwem”. Ważne jest również to, że jak wskazują niektórzy badacze, matka poprzez swe funkcje reprodukcyjne jest statusem społecznym, a ojciec nie, macierzyństwo jest więc czymś naturalnym dla kobiety . Naturalność macierzyństwa jest szczególnie krytykowana przez feministki.
Moore opisuje też bezpośrednio rolę matki. Zaznacza, że nie można postrzegać roli matki w rozumieniu zachodnim jako uniwersalnej. Zaznacza, że pojęcie matki konstruowane jest kulturowo. Odmienność ta nie dotyczy zaniedbywania dzieci w innych kulturach ale :
grupy domowe nie muszą być budowane wokół biologicznych matek i ich dzieci;
niekoniecznie pojęcie matki musi być konstuowane wokół miłości macierzyńskiej oraz stałej opieki nad dziećmi.
O fakcie, że rola matki jest konstruowana kulturowo najlepiej świadczy przytoczona przez Moore opinia Ariesa, że nawet w modelu zachodnim rola matki była taka sama, nie zawsze występowało zjawisko izolacji domowej.
Ważna jest tutaj również rola niańki, która też zmieniała się w czasie. Gdy matka tylko czasami spotykała się z dzieckiem, to wielokrotnie były notowane przypadki miłości dzieci do niańki zamiast do matki . Ważne jest też zagadnienie karmienia piersią - w pewnych epokach było to też rolą niańki.
Moore powraca też do przykładów kulturowych, przytacza ludy, w których kobieta nie jest utożsamiana z pojęciem macierzyństwa czy płodności. Takie ludy to np. Buszmeni Kung z pustyni Kalahari czy aborygeni Muringa.
Bardzo istotna jest też instytucja Kuwady (np. wśród Kurtatchi z wysp Pacyfiku) - w czasie porodu i tuż po nim mężowie pozostają w izolacji, przestrzegają tabu pokarmowego i powstrzymują się od zwykłych czynności życiowych. Sam Kuwada ma podkreślać rolę ojca w narodzinach dziecka, narodziny - dzieło obojga rodziców.
Bardzo interesujący jest przykład ludu Hua, gdzie mężczyźni imitują menstruacje - proces którym prawdopodobnie gardzą u kobiet. Co szczególnie interesujące: lud ten wierzy, że mężczyźni mogą zajść w ciążę.