Scenariusz lekcji w klasie drugiej gimnazjum
Czas: 45 min.
Temat: Aby osiągnąć porozumienie… Negocjujemy…
CELE GŁÓWNE
Uświadomienie uczniom ogólnych właściwości procesu negocjacji.
CELE OPERACYJNE:
Uczeń:
- zna znaczenie terminów: negocjacje, kompromis, asertywność, przywołuje sytuacje wymagające umiejętności negocjowania, konfrontuje własne pomysły i spostrzeżenia z teorią.
- analizuje sytuacje negocjacyjne, formułuje zasady poprawnego negocjowania, tworzy w oparciu o przekaz audiowizualny portret dobrego negocjatora.
- dostrzega potrzebę posiadania i wykorzystywania zdolności negocjacyjnych w codziennym życiu.
- świadomie operuje faktami i opiniami,
- pracuje indywidualnie i współpracuje w grupie
METODY:
- aktywizujące
- metoda zajęć praktycznych
FORMY ORGANIZACYJNE:
- zbiorowa,
- indywidualna,
- impresyjno-eksponująca
- zajęć praktycznych
ŚRODKI I MATERIAŁY DYDAKTYCZNE:
- Zeszyt ćwiczeń ucznia („To lubię!”, klasa druga gimnazjum)
- Karty pracy zawierające informacje teoretyczne
- Telewizor lub komputer z rzutnikiem multimedialnym
- Odtwarzacz DVD lub wideo
- Kopia filmu Negocjator (reż. F. Gary Gray, 1998) w formacie DVD (lub wideo)
- Słownik języka polskiego
BIBLIOGRAFIA MERYTORYCZNA:
- Nowy słownik języka polskiego pod red. E. Sobol, Warszawa 2002.
- R. Rządca, P. Wujec, Negocjacje, Warszawa 1998.
- R. Dawson, Sekrety udanych negocjacji, wydanie I.
- Internet:
negocjacje.genialne.info/ - 7k
http://www.egospodarka.pl/15088,Negocjacje-gra-psychologiczna,1,20,2.html
BIBLIOGRAFIA METODYCZNA:
- W Okoń., Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa 1987.
- M. Jędrychowska, Z. A. Kłakówna, M. Mrazek, M. Potaś, To lubię! - Książka nauczyciela. Klasa 2 gimnazjum, Kraków 2000.
- Z. Uryga, Godziny polskiego, Warszawa, Kraków 1996.
PRZEBIEG LEKCJI:
OGNIWA |
PRZEBIEG LEKCJI |
UWAGI |
Wprowadzenie
Lekcja właściwa
Zakończenie |
Pytania: Czy spotkaliście się z pojęciem negocjacji? Do czego prowadzą zakończone sukcesem negocjacje? Czym jest asertywność? Definicja: Negocjacje to sekwencja posunięć (ofert i ustępstw) dwóch stron w celu osiągnięcia wspólnego stanowiska w sytuacji wyjściowej rozbieżności interesów. Polegają na wzajemnym przekonywaniu się do modyfikacji ofert początkowych w taki sposób by obie strony uzyskały możliwie duże korzyści.
Pytanie: Kto negocjuje i po co? Podajcie przykłady sytuacji.
polityk-polityk sprzedawca-nabywca rodzice- dzieci uczeń-nauczyciel
pracodawca-pracownik
Jak widzicie pewne sformułowania się powtarzają. Jak myślicie, czy da się wyodrębnić jakieś etapy? Co robi negocjator?
McCormach jest założycielem i szefem firmy IMC - największej na świecie agencji reprezentującej sportowców, a także gwiazdy kultury (jej działalność sprowadza się w olbrzymiej części właśnie do negocjowania kontraktów jej klientów).
Pytanie: Czy powodzenie negocjacji zależy tylko i wyłącznie od przestrzegania samych zasad?
DANNY ROMAN
Zaznajomienie z jedną ze strategii negocjacyjnych: projekt ze strony 81: Jak nie dać się wypytać?
|
Konfrontacja propozycji uczniów z definicjami ze słownika języka polskiego.
Zapis w zeszycie Sekwencja - pewien ciąg
Zwrócenie uwagi na wieloaspektowość występowania negocjacji, także w codziennym życiu.
Obecność negocjacji
.
Zwrócenie uwagi na dwuetapowość procesu negocjacji: atak i wycofanie W razie trudności odwołanie się do nomenklatury obowiązującej w piłce nożnej: dwie formacje obronne (atak i obrona) - czy można to odnieść do działań negocjatora (atak, gdy negocjuje nowe warunki; wycofanie, gdy przeciwnik się zgadza
Przed projekcją prośba o zapisanie na kartkach cech Danny'ego, jako negocjatora (w formie przymiotników)
Prowadzący zapisuje na tablicy.
|
KARTA PRACY nr 1
Nie ma negocjacji bez porozumiewania się. Poprawne komunikowanie się wymaga
przestrzegania 15 reguł:
Poznaj samego siebie
Zwracaj uwagę na drobiazgi
Pamiętaj o chwiejności uwagi rozmówcy
Nie formułuj przedwczesnych ocen
Bądź gotów przyznać się do pomyłki
Zwracaj uwagę na sens a nie na formę wypowiedzi
Licz się z uczuciami partnera
Nie lekceważ żadnego pytania
Wykorzystaj różnicę zdań do pogłębienia spojrzenia
Spróbuj przyjąć punkt widzenia drugiej strony
Uważaj na sposób wyrażania niezgody
Unikaj udzielenia rad
Bądź wnikliwym obserwatorem
Mów jasno i rzeczowo
Okazuj szacunek dla partnera
KARTA PRACY nr 2
Cechy urodzonego negocjatora według Mc Cormacha:
Cierpliwość, upór
Intuicja
Doświadczenie
Urok osobisty
Stawianie śmiałych celów
Dbałość o szczegóły
Dobry negocjator:
Nie przejmuje się tym, czy inni go lubią.
Jeśli urok negocjatora, jego inteligencja, poczucie humoru sprawiają, ze inni darzą go sympatią, to dobrze. Jeśli go lubią, to będą łatwiej ustępować. Jeśli jednak negocjatorowi zależy na byciu lubianym, jest to słabość. Nie będzie stawiał wygórowanych żądań, aby nie urazić drugiej strony. Ustąpi, aby przełamać niedobrą atmosferę. Nie da się uwieść pochlebstwom i podarunkom.
Radzi sobie z sytuacjami niepewnymi i z konfliktem.
Kiedy sytuacja nagle się zmienia (np. pojawia się konkurent), stać go na improwizację, błyskawiczną zmianę stanowiska.
Jest wiarygodny, ma nienaganną reputację.
Tej cechy trudno szukać u nowicjuszy. Trudno też „dostrzec” ją na pierwszy rzut oka. Reputacja ma jednak bardzo duże znaczenie, pozwala bowiem uzyskać od drugiej strony dodatkowe ustępstwa.
Nie chce, nie stara się być najmądrzejszy.
Negocjator, który usiłuje uchodzić za eksperta, musi zaakceptować obowiązujące w branży
reguły. Tym samym ogranicza swoje pole manewru. Oczywiście opłaca się wiedzieć jak najwięcej. Natomiast często nie opłaca się ujawniać swojej wiedzy, epatować nią drugą stronę. Jeśli milczysz, wezmą cię za sprytniejszego niż jesteś, przekonuje Mc Cormach.
1
NEGOCJACJE