ADOLESCENCJA (10-20 r.ż.)
bardzo ważny okres w życiu
dokonuje się w tym okresie wiele przeobrażeń u dziecka- okres dojrzewania
zmiany o charakterze psychicznym i fizycznym
trudno tak dokładnie powiedzieć kiedy człowiek jest dorosły
dojrzałość jest kategorią fizycznym a dorosłość psychologiczno-społeczną
ROZWÓJ FIZYCZNY
na początku okresu adolescencji pokwitanie - wzmożone tempo przyrostu wysokości a później także masy
odbywa się w różnym wieku (u dziewcząt średnio 2 lata wcześniej))
dalsze zmiany dotyczą proporcji twarzy
następnie ujawnianie się cech płciowych
dojrzewanie płciowe:
śr 13/14 r.ż.. u dziewcząt 1 miesiączka
u chłopców wyznacznikiem jest 1 wytrysk nasienie oraz owłosienie
zmiany uwarunkowane są genetycznie i środowiskowo
MOTORYKA
dymorfizm płciowy (zróżnicowanie dziewcząt i chłopców)
większość cech motorycznych stabilizuje się już w 15/16 r.ż.
u chłopców dalszy intensywny rozwój, postęp nawet do 19/20 r.ż.
u dziewcząt - niechęć do aktywności fizycznej (spowodowana np. kłopotami z akceptacją swojego ciała)
u dziewcząt, które są nieaktywne następuje pogorszenie sprawności motorycznej
w czasie wzrostu - kłopoty z koordynacją spowodowane zmieniającymi się proporcjami ciała
chłopcy przyrastają głównie w tkankę mięśniową a dziewczęta w tkankę tłuszczową
lenistwo ruchowe - u niektórych młodych ludzi - wynika ono trochę z układu nerwowego
PROCESY POZNAWCZE
WRAŻENIA I SPOSTRZEŻENIA
okres największej wrażliwości i czułości zmysłów
spostrzeżenia dokładne, bogate w szczegóły wielostronne
polepsza się analiza i synteza percepcji
coraz lepsza obserwacja oraz orientacja w czasie i przestrzeni
coraz lepiej rozumiana symbolizacja treści
PAMIĘĆ I UWAGA
istotny rozwój pamięci logicznej
mimo wszystko nadal funkcjonuje pamięć mechaniczna
18 r.ż. następuje stabilizacja pamięci mechanicznej a po pewnym czasie regres
zdolność zapamiętywania materiału abstrakcyjnego
przewaga pamięci dowolnej
wzrasta rola werbalizacji
słowo wspomaga zapamiętywania
rozwija się uwaga dowolna
WYOBRAŹNIA
intensywnie wykorzystywana
niezbędna w myśleniu hipotetycznym
wyobraźnia pozostaje w związku z przeżyciami emocjonalnymi
z powodu bardzo silnych przeżyć - potrzeba autoekspresji poprzez środki artystyczne (np., plastyczne literackie itp.)
MYŚLENIE
wg Piaget: na ten okres (o. adolescencji) przypada ostatni etap rozwoju myślenia
okres operacji formalnych (wychodzą one poza obserwację i doświadczenia a człowiek może je formułować dzięki hipotezą o rzeczach nieznanych)
poziom idei wyrażonych w języku, np. symbole, słowa
młody człowiek potrafi myśleć co mogło by być
myślenie hipotetyczno-dedukcyjne pozwala również na wyprowadzanie wniosków z hipotez a nie z obserwacji]
nowa postawa wobec problemu - młody człowiek szuka ogólnych praw rządzących rzeczywistością, eksperymenty i doświadczenia
krytycyzm myślenia wobec siebie, innch i/lub świata
młodzi ludzie mają skłonności do filozofowania, dyskusji, stawiania problemów
ROZWÓJ EMOCJONALNY
okres wzmożonej emocjonalności
żywość i intensywność emocji
wszystko to wynika z fizjologii (hormony) oraz doświadczenia społecznego ( pojawiają się zupełnie nowe sfery, np. sfera seksualna)
chwiejność emocjonalna, oscylacja między krańcowymi emocjami
bardzo często są to uczucia bezprzedmiotowe
młodzi ludzie mają skłonność do pogłębiania przeżyć
mają zdolność do samokontroli emocjonalnej ale często tej samokontroli nie starcza na tak silne emocje
niektórzy mają tendencję do maskowania uczuć, przeżywania w środku, nie uzewnętrzniania
źródła emocji często mają charakter społeczny (akceptacja społeczna) zjawisk ogólnych typu choroba, śmierć, wygląd
gniew pojawia się kiedy frustrowane są potrzeby
okres nieśmiałości, zakłopotania i wstydu
a jednocześnie radość życia, zadowolenie entuzjazm
młodzi ludzie dziwią się światem i się nim zachwycają
pojawiają się uczucia wyższe, społeczne i moralne
uczucia estetyczne - bowiem jest to okres twórczości własnej, wzmożona wrażliwość na twórczość
rola rysunku się zmniejsza na rzecz słowa pisanego (wiersze, pamiętniki)
WOLA
okres podczas którego wzrasta ryzyko negatywizmu, który bierze się z poczucia bycia dorosłym np. bierny opór (np. kiedy młody człowiek udaje że nie słyszy próśb, nie reaguje na nie), jawny bunt
młodzi ludzie często mają potrzebę czynów nieprzeciętnych, potrzebę wyczynu, silną potrzebę mocnych doznań, wyładowania energii
chęć kształtowania samego siebie (np. mówienie co poniedziałek „rzucę palenie”)
ROZWÓJ SPOŁECZNY
RODZINA
jej wpływ maleje stopniowo
nadal zaspakaja potrzeby młodego człowieka
konflikty z rodzicami
największe ryzyko „nienadążania” rodziców za zmianami dziecka co prowadzi do konfliktów
kryzys autorytetu rodziców, teraz dziecko zaczyna oceniać rodziców
kryzys ten czasami jest wyrazem rozczarowania
jeśli jest wyraźny = bunt okresu dojrzewania
w okresie późnej adolescencji kontakty z rodzicami przekształcają się w partnerskie
osłabienie więzi emocjonalnych w rodzinie
młodzi ludzie potrzebują dowodów wsparcia
po adolescencji następuje stabilizacja kontaktów
GRUPA RÓWIEŚNICZA
wzrasta autorytet grupy rówieśniczej
uniformizacja (takie same ubrania, taka sama muzyka)
młodemu człowiekowi bardzo zależy na akceptacji
warto wiedzieć z kim dziecko się kontaktuje
grupa rówieśnicza zaspokaja wiele istotnych potrzeb (poczucie bezpieczeństwa, przynależności, akceptacji, wsparcia jednostki, uczucie samodzielności)
młody człowiek w grupie rozwija swoje kompetencje społeczne
jeżeli cele realizowane przez grupę nie są właściwe - rodzice muszą interweniować
młody człowiek w tym wieku jest bardzo podatny na wpływy (uwaga sekty)
grupy nieformalne są powszechnym zjawiskiem
najbliżsi przyjaciele
przyjaciel- osoba oddana, godna zaufania, wspierająca
na początku adolescencji wymagania w stosunku do przyjaciela są bardzo duże, wyraźny wymóg wyłączności
na początku są to przyjaźnie obu płci
paczki
kilkuosobowe grupy zaprzyjaźnionych osób
na początku jednej płci
ekskluzywne (do już istniejącej paczki trudno się dostać)
grupy koleżeńskie
tj. paczki
tylko że bardziej liczne i nie tak ekskluzywne
bandy
grupy młodzieżowe ocierające się o granice prawa
bardzo wyraźna struktura wewnętrzna (przywódca, poddani, hierarchia, normy)
cele nie zawsze właściwe
ZWIĄZKI INTYMNE
podczas adolescencji następuje istotny rozwój seksualny
pierwsze formy aktywności seksualnej
wiek inicjacji seksualnej
MIŁOŚĆ
zanim uczucia skierowane zostaną na :tego jedynego” to są one kierowane na ćwiczenia
adoracja - forma przygotowawcza polega na silnej sympatii osoby tej samej płci (lub nie) i starszej
flirt - wyraża dążenie do nawiązania kontaktu o charakterze erotycznym
rodzaje miłości
m. szczenięca (15/16 r.ż.)
hałaśliwa, krótkotrwała, wszyscy dookoła o niej wiedzą
nie jest ważny obiekt tylko samo uczucie
osoba skoncentrowana na sobie
m. cielęca (ok. 16 r.ż.)
miłość wiążąca się z kultem osoby kochanej
osoba kochana jest stawiana na piedestale
m. romantyczna
wyraźna przewaga elementów duchowych nad zmysłowymi
zwykle nieszczęśliwa
m. dojrzała
wczesna dojrzałość
warunkiem jest dojrzałe „ja”
zawiera wszystkie pierwiastki poprzednich miłości
ROZWÓJ OSOBOWOŚCI
bardzo istotny okres w rozwoju osobowości
na początku człowiek odkrywa swój świat psychiczny, zainteresowania
introspekcja - wgląd w siebie
rozwinięte „ja” realne i „ja” idealne
o dobrym przystosowaniu świadczy umiarkowane „ja”
zdolność do samooceny (wahająca się jeszcze ale już jest)
powstaje uczucie dorosłości i wzorzec dorosłości (ważne jest co ten wzorzec zawiera)
wzmożone poczucie własnej odrębności
wzrasta potrzeba ekspresji
u niektórych silna potrzeba samodzielności
potrzeba różnicowania, pogłębiania zainteresowań
rozwija się światopogląd, duże zainteresowanie rozważaniem problemów moralnych, filozoficznych, teoretycznych
rozważając te problemy - chwiejne stanowisko (uwaga sekty subkultury)
młodzi ludzie są idealistami
Rozwój wg Freuda:
forma genitalna (ostatnia) kierująca się na inne osoby zaspakajana przez akt erotyczny i seksualny
realizowanie życiowych ról, przygotowanie
Rozwój wg Eriksona:
etap tożsamości - rozproszenia ról, poszerzenia tożsamości
podstawowe znaczenie - ukształtowanie poczucia tożsamości („ja wiem że ja to ja niepowtarzalny”)
jeżeli mamy ukształtowane poczucie tożsamości potrafimy odpowiedzieć na pytanie tj. kim jestem? jaki jestem? Jakie jest moje miejsce w życiu
tożsamość syntetyczna (od grupy) czasami się zdarza
tożsamość negatywna - człowiek....
uważał on że społeczeństwo daje człowiekowi czas - moretorium - wypróbowujemy wtedy role społeczne bez ponoszenia odpowiedzialności
WCZESNA DOROSŁOŚĆ 20/23-35/40 r.ż.
KRYTERIA DOROSŁOŚCI
Dorosłość
faza życia, w którą wkracza człowiek po gwałtownych zmianach rozwojowych prowadzących do dojrzałości biologicznej i społecznej,
wyraża się w zdolności do prokreacji
odpowiedzialnego podejmowania nowych ról społecznych związanych z zakładaniem rodziny, rodzeniem i wychowywaniem dzieci, rozwijanie (podejmowanie) aktywności zawodowej
autonomiczne kierowanie własnym życiem
3 rodzaje kryteriów:
zadania rozwojowe
zmiany w strukturze życia związane z wydarzeniami typowymi dla różnych faz dorosłości
kryzysy życiowe wobec których staje jednostka
a ponadto:
pełnia sił fizycznych
poziom sprawności intelektualnej co umożliwia niezależność ekonomiczną
samodzielno0ść w rodzinie, domu pracy
Zadania rozwojowe (wprowadził to pojęcie Havighurst)
Problem wobec którego staje jednostka
- wynikają z trzech źródeł:
dojrzewania fizycznego,
nacisków kulturowych
indywidualnych aspiracji i wartości
Wyróżnia on następujące zadania rozwojowe:
wybór małżonka
uczenie się współżycia z nim
założenie własnej rodziny
wychowanie dzieci
prowadzenie domu
rozpoczynanie pracy zawodowej
podejmowanie obowiązków obywatelskich
znalezienie pokrewnej grupy społecznej
Wg Eriksona okres ten to intymność - izolacja a głównym zadaniem:
wybór dróg samorealizacji w określonym środowisku społecznym
wybór partnera życiowego( osiągnięcie zdolności do intymnych relacji z bliską osobą podejmowanie odpowiedzialności za nią)
integracja doświadczeń z różnych obszarów aktywności
dylematy/kryzysy z tym związane:
izolacja - intymność
stosowanie mechanizmów projekcyjnych
dotrzymywanie obietnic i podjęcie odpowiedzialności
życie samotne - życie w rodzinie
*Jednostka która osiąga ten etap rozwoju posiada względnie zintegrowaną osobowość i ukształtowane poczucie własnej tożsamości= warunki do ukształtowania się zdolności przeżywania bliskich kontaktów z bliską osobą
młody człowiek nie posiadający wyraźnie określonej własnej tożsamości, może nie rozróżniać swoich lęków, marzeń czy pragnień od odczuć otaczających go osób
wg Levinsona zadani rozwojowe:
podjęcie roli zawodowej
założenie rodziny
sformułowanie wyraźnych marzeń i oczekiwań wobec przyszłości
uczestniczenie w relacji mistrz - uczeń
dylematy/kryzysy:
dylematy związane z wyborem zawodu: wartości ekonomiczne - satysfakcja
oczekiwania grupy społecznej - własne ambicje i dążenia
konflikty związane z nowymi rolami społecznymi: praca zawodowa - obowiązki rodzinne
środki do rozwiązywania kryzysów:
nowe sposoby poznawania świata i samego siebie
określenie własnej tożsamości
korzystanie z wzorców kulturowych
osiąganie kolejnych stopni autonomii
Dojrzałość psychiczna:
autonomia jednostki
człowiek może realizować własne podmiotowe działania, niezależnie od czynników determinujących
wskaźnik: stabilność działania mimo „zakłóceń”
wgląd we własne motywy postępowania
im bogatsza wiedza o sobie tym większe szanse poznania innych a w konsekwencji możliwość podejmowania właściwych decyzji
samowiedza dojrzała= struktura wiązkowa ( układ uporządkowanych sądów tworzących ogólne całości, relacje między wiązkami są niejasne lub nieokreślone ) + hierarchiczna( zbiór sądów i samoocen uporządkowanych pod względem stopnia ogólności )
dzięki temu człowiek zna swoje możliwości, predyspozycje, potrafi przewidywać skuteczność swoich działań a w konsekwencji dokonywać słusznych wyborów
stosunek do innych
postawa odpowiedzialności i szacunku dla drugiej osoby jednocześnie niezależność od innych
ważną rolę odgrywa umiejętność uporządkowania i kontrolowania własnych emocji oraz posiadanie realistycznego obrazu świata
ROZWÓJ MOTORYCZNY
osiąga szczyt
największa wydolność organizmu
optymalna zdolność do pracy i najwyższy stopień jej wydolności
znaczącą rolę odgrywa aktywność fizyczna
ROZWÓJ PONAWCZY
FUNKCJONOWANIE ZMYSŁÓW
funkcje koordynacyjno - regulacyjne
rozwój w obrębie wielu funkcji
wzrasta wrażliwość oka na światło ale później spadek jeszcze w tym okresie
powiększa się pole widzenia peryferycznego
ostrość widzenia bez zmian osiągnęła szczyt 18-20 r.ż.
najpierw wzrasta zdolność widzenia bliskich przedmiotów a pod koniec okresu obniża się a zastępuje ją powoli zdolność widzenia dalekich przedmiotów
okres najlepszej ostrości słuchu
słyszalność dźwięków stopniowo minimalnie pogarsza się
F-CJONOWANIE PAMIĘCI
POZIOM INTELEKTUALNY
po koniec wczesnej dorosłości poziom sprawności w nabywaniu i posługiwaniu się wiedza abstrakcyjną powoli spada
MYŚLENIE POSTFORMALNE
po koniec wczesnej dorosłości poziom sprawności w nabywaniu i posługiwaniu się wiedza abstrakcyjną powoli spada
problemy laboratoryjne (wymagają zastosowania abstrakcyjnego, formalnego rozumowania); zadania codzienne ( spotykane codziennie, bądź hipotetycznie, ważne w życiu człowieka)
charakter myślenia metasystemowy, relatywistyczny i dialektyczny oraz umożliwia on nie tylko rozwiązywanie ale i odkrywanie problemów:
relatywizm w myśleniu
zrozumienie iż wiedza zależy od subiektywnych doświadczeń z punktu widzenia jednostki
pozwala uwzględnić punkt widzenia innych osób
struktury dialektyczne
zorientowane na zmianę (podiom zwraca uwagę na to iż każda struktura może w rzeczywistości się zmieniać)
obiekt umiejscawiany jest w obrębie większej całości opisywanej strukturalnie i funkcjonalnie (forma)
wzajemne relacje - związki między poznawanymi zjawiskami, ich wieloznaczność i różnorodność
próby koordynacji różnych systemów
odkrywanie problemów
umiejętność ta może być użyta nie tylko w stosunku do konkretnych problemów ale także do niedookreślonych (posiadających wiele prawidłowych rozwiązań)
operacje systemowe, metasystemowe i paradygmatyczne
operacje systemowe określone są na klasach i relacjach między klasami, wprowadzając przez utworzenie systemów, wyższy stopień uporządkowania zbioru
operacje metasystemowe - wyznaczają relacje między systemami w ramach struktury nadrzędnej, zwanej meatsystemem. Wyłania się on gdy jednostka potrafi wykonać wszystkie operacje na klasach systemów
operacje paradygmatyczne porządkują systemy systemów w wyniku czego tworzy się bardziej złożona struktura zwana polem
poziom regulacji intersystemowych:
myślenie postformalne oparte na regulacjach postformalnych pozawala na koordynowanie różnych punktów widzenia w konsekwencji czego jednostka zdolna jest akceptować nawet wzajemnie wykluczające się myśli, odczucia czy oceny z danym problemem
poziom regulacji autonomicznych
wyraża zdolności podmiotu do podjęcia odpowiedzialności za własne działania i rozwój przy jednoczesnym uwzględnianiu różnego rodzaju ograniczeń w ujawnianiu indywidualnych dążeń; pozwala na subiektywne przeżywanie problemów a przez to ujmowanie ich poznawczych i afektywnych komponentów; wielopłaszczyznowe ujęcie problemu
ZWIĄZKI UCZUCIOWE I KONTAKTY RODZINNE
warunkiem dojrzałość psychiczna
PERIODYZACJA życia rodzinnego ze względu na kształtowanie się więzi rodzinnej:
faza wstępna - narzeczeństwo (od poznania do ślubu)
faza tworzącej się więzi małżeńskiej (od ślubu do urodzenia się pierwszego dziecka)
rozbudzenie i rozwój postaw rodzicielskich (od niemowlęcia do okresu osiągnięcia przez dziecko dojrzałości)
faza wzajemnego partnerstwa rodzinnego (okres, w którym rodzice mieszkają razem z dorosłymi i samowystarczalnymi pod względem materialnym dziećmi)
faza „pustego gniazda” (okres od momentu opuszczenia domu przez ostatnie dziecko do śmierci jednego ze współmałżonków)
okresy spiętrzenia konfliktów w rodzinie:
bezpośrednio po ślubie
po urodzeniu 1 dziecka
po urodzeniu 2 dziecka
kiedy dziecko osiąga 13-14 lat
gdy dziecko osiąga 17-18 lat
po usamodzielnieniu się dziecka
WYBÓR WSPÓŁMAŁŻONKA
samodzielna decyzja
pierwsze konflikty po ślubie wynikają z często z mglistego wyobrażenia oczekiwania odnośnie obowiązków
NARDZODZINY PIERWSZEGO DZIECKA
oznacza to dla małżonków przyjęcie na siebie nowych ról społecznych
podjęcie odpowiedzialności za dziecko
zmienia się rytm życia małżonków
urodzenie dziecka wpływa tez nieraz na zmianę w odczuwaniu własnej tożsamości i sprawia że kobieta czuje się bardziej dojrzała i bardziej odpowiedzialna ale nieraz tez czuje się bardziej ograniczona
ojcowie poświęcają czas dziecku zwykle na wspólną zabawę podczas gdy matka wykonuje przede wszystkim czynności opiekuńcze związane z zaspokojenie potrzeb fizjologicznych
MACIERZYŃSTWO I OJCOSWTO
opiekowanie się małym dzieckiem jest niekiedy przyczyną silnych stresów i frustracji wynikających z poczucia niewłaściwego spełniania roli rodzica
opiekowanie się dzieckiem dostarcza rodzicom mimo tego wiele radości i satysfakcji oraz wzbogaca ich rozwój osobowy
MIŁOŚĆ MAŁŻEŃSKA
-wg Reiss miłość= proces w którym na początku emocja „poraża” ludzi, następnie jest im dobrze ze sobą i wzajemnie dążą do podtrzymania więzi,; Rozwija się uczucie wzajemnej zależności, któremu towarzyszy poczucie straty w przypadku rozdzielenia; w stadium czwartym wraz z pogłębianiem się wzajemnych relacji następuje osobowe spełnienie się partnerów
Tutaj trzeba narysować trójkąt miłości= książka 221
ROZWÓD
największa liczba rozwodów- małżeństwa krócej niż 7 lat zawarte przez osoby niepełnoletnie oraz ze względu na ciąże
przyczyny kłopoty seksualne, z porozumieniem się, problemy materialne, niezgodność w kwestii wychowania dzieci
wydarzenie traumatyczne dla wszystkich członków rodziny
w przypadku zawierania powtórnego małżeństwa osoby rozwiedzione przejawiają inne postawy i oczekiwania np. ważna jest dla nich stabilizacja i wzajemny szacunek, podczas gdy wcześniej kładły nacisk na własne ambicje, prezentację siebie czy rozwój zawodowy
ROZWÓJ ZAWODOWY
w różnym wieku różne postawy wobec pracy
biorąc pod uwagę stopień zaangażowania w aktywność zawodową wyróżnia się następujące etapy rozwoju zawodowego:
stadium eksploracji - przymierzanie się do różnych ról zawodowych
stadium stabilizacji - po dokonaniu wyboru, znalezienie trwałego miejsca i pola działania zawodowego. Proces adaptacji do warunków pracy a następnie wzmożona aktywność zawodowa. Zmiany techniczne oraz społeczno - ekonomiczne często zmuszają do zmiany rodzaju pracy (utrata stabilizacji)
stadium zachowania statusu quo - dążenie do utrzymania uzyskanej pozycji zawodowej
stadium schyłkowe - wycofanie się z aktywności zawodowej i angażowanie w inne formy aktywności
KSZTAŁTOWANIE OSOBOWOŚCI
podtrzymywanie i dopełnienie poczucia własnej tożsamości
rozwój autonomii związanej z niezależnością w podejmowaniu decyzji i braniem za nie odpowiedzialności
integracja „ja” idealnego” i „ja” realnego”
doświadczanie siebie jako podmiotu odpowiedzialnego za własne działania
świadomość własnej tożsamości
proces indywidualizacji jednostki
aktywność odnosząca się do aktualnego rzeczywistości połączona z aktywnością odnoszącą się do przyszłości, projektowanej zgodnie z wizja kształtu przyszłego życia
problemy sensu własnego życia ponieważ człowiek uniezależnia się os mechanizmu nastawień emocjonalnych ale tworzy koncepcje własnego życia i próbuje ją realizować
bilans realizacji zamierzeń, planów i marzeń
ŚREDNIA DOROSŁOŚĆ 35/40-55/60 r.ż.
ZMIANY FIZYCZNE
regresywne zmiany
układ krążenia, twardnieją tętnice, gorzej funkcjonuje serce
układ oddechowy
wolniejsze przekazywanie impulsów nerwowych
maleje liczba włókien mięśniowych, obniża się siła, szybkość ruchów, pogarsza się koordynacja i gibkość
ale dzięki właściwej aktywności ruchowej można zmniejszyć tempo tego regresu
stopniowe wygasanie funkcji hormonalnej - wiąże się ze zmęczeniem, uderzeniami gorąca, bezsennością oraz chwiejnością emocjonalną, depresją
kompensacja deficytów
FUNKCJE POZNAWCZE
ZMYSŁY
pogarsza się refleks - wydłuża czas reakcji
gorzej widzimy szczególnie przy złym świetle - gorsza zdolność akomodacji soczewki
gorzej słyszymy - szczególnie wysokie dźwięki
maleje liczba kubków smakowych
zachowujemy dobrą orientację w terenie
UWAGA
gorzej funkcjonuje
jest mniej podzielna
PAMIĘĆ
niewielkie pogorszenie
bardziej wyraźne w przypadku pamięci mechanicznej
zarówno przy kodowaniu i odkodowywaniu (bardziej)
POZIOM INTELEKTUALNY
inteligencja skrystalizowana (wiedza+umiejętności) wyniki utrzymują się na poziomie
pogorszenie wyników w testach inteligencji płynnej (zależnej od pracy naszego mózgu - od szybkości)
z wiekiem coraz więcej czasu potrzeba na rozwiązanie zadania, a ponadto ludzie stają się z wiekiem bardziej refleksyjni
długo mamy możliwości rozwijania intelektualnego nawet do późnej dorosłości ale jest to bardziej pragmatyczne
MYŚLENIE
postformalne (→ wczesna dorosłość)
mądrość - wiedza odnosząca się do ważnych dla każdego człowieka kwestii, problemów i zadań życiowych składających się na tzw. Pragmatykę życia; wiedza ta tworzy się i ugruntowuje w oparciu o wzrastające wraz z wiekiem doświadczenie w ich rozwiązywaniu
wyraża się w tych dziedzinach aktywności umysłowej, które są wyrazem indywidualizacji rozwoju
wymaga długotrwałego, obejmującego wiele lat treningu
dużo życiowych doświadczeń pozwala na dobre rozwiązywanie życiowych problemów
człowiek wykorzystuje przy tym :
wiedze faktualno - proceduralną
wiedzę ewaluatywną ( wiedze o znaczeniu, człowiek wie co tak naprawdę ma wartość)
człowiek dorosły - większa tolerancja niepewności - człowiek jest coraz bardziej skłonny przyznać że jedno rozwiązanie może być z jednej strony lepsze a drugie z innej
PRACA ZAWODOWA
optymalna pozycja zawodowa
może łączyć się z autorytetem, władza, pozycją
największa satysfakcja zawodowa
czasami wiąże się to z dużym stresem
wypalenie zawodowe - szczególnie w pracy służb społecznych, częściej dotyka tych, którzy w młodości bardzo się angażowali
wyczerpanie emocjonalne - na początku - poczucie że nie jest się w stanie tej pracy już wykonywać
często wtedy pojawiają się objawy somatyczne (np. bezsenność), wtedy jedynym sposobem jest zmiana charakteru pracy
czasami człowiek ma silne poczucie niedoceniania
UTRATA PRACY
w każdym okresie jest dotkliwa
ale w tym najbardziej:
po 1 spada się zwykle z wysokiego szczebla, z przez lata wypracowywanej pozycji
po 2 możliwości znalezienia pracy w tym wieku są bardzo ograniczone
po 3 możliwości przekwalifikowania pracy w tym wieku zanikają powoli
w pracy człowiek w tym wieku osiąga status eksperta, mistrza - wykonuje wiele czynności w sposób automatyczny co pozwala mu kompensować ubytki poznawcze, ponieważ czynności są bardzo dobrze utrwalone
RODZINA
dorastają dzieci
wymaga to zmian charakteru reakcji, autonomia dziecka
zmiana charakteru podejścia do swoich starzejących się rodziców- zmiana reakcji - opieka nad rodzicami
puste gniazdo - zmiana, w przypadku kobiet jest to bardzo trudny okres (szczególnie tych niepracujących) ale dla niektórych kobiet jest to okres wyzwolenia, zaczynają wtedy myśleć bardziej o sobie; w przypadku kobiet aktywnych zawodowa zmiana ta jest mniejsza
wyprowadzenie się dzieci z domu jest także sprawdzianem dla rodziców, dla ich małżeństwa, tego co ich rzeczywiście łączy
jeżeli więź małżeńska jest rzeczywista to jest to bardzo dobry okres
buduje wtedy ich reakcję
ale kiesy łączyły ich tylko dzieci teraz mogą nastąpić konflikty małżeńskie prowadzące nawet do rozwodu
nie wolno pozwolić babciom stać się mami własnych dzieci
dziadkowie - zdarza się jeśli nie mieli czasu dla dzieci że na emeryturze opiekują się wnukami doskonale, spełniają się (szczególnie mężczyźni)
ROZWÓJ OSOBOWOŚCI
autonomia
koniec fazy indywidualizacji
wewnętrzna integracja
człowiek coraz lepiej zna swoją wartość i coraz lepiej siebie akceptuje
kryzys środka życia
może się zdarzyć ale nie musi
człowiek w tym okresie konfrontuje się z własną śmiertelnością
w okolicach 40 r.ż. zmienia się perspektywa myślenia („ więcej za nami niż prawdopodobnie przed nami”)
ma poczucie że trudno jest już cokolwiek zacząć od nowa
jest to także okres bilansu życiowego
chwieje się poczucie sensu własnego życia
Peck:
mówi że należy z czasem dokonywać przewartościowania:
np. w tym wieku powinniśmy bardziej cenić mądrość niż atrakcyjność ( zazwyczaj kobiety znoszą gorzej spadek atrakcyjności)
bardziej powinniśmy cenić związek duchowy niż fizyczny
pomoże człowiekowi utrzymanie emocjonalnej giętkości - człowiek młody dorosły akceptuje emocje w kontaktach z wybranymi osobami natomiast później musimy nauczyć się nauczyć się zaangażowania (bo np. umierają krewni)
giętkość umysłowa - przeciwna do tego co się na starość dzieje
Gould
twierdzi że w tym okresie trzeba zanegować irracjonalne przekonania, np.:
bezpieczeństwo może trwać wiecznie
śmierć nie może się zdarzyć mi ani moim bliskim
nie możliwe jest życie bez partnera
Erikson:
nazywa ten okres produktywność (generatywność) - stagnacja
okres, w którym człowiek realizuje się poprzez to że tworzy, że jest produktywny(np. dzieci, produkty, idee)
silna potrzeba dzielenia się z innymi swoimi umiejętnościami, zdolnościami
jeśli człowiek nie tworzy grozi mu stagnacja co prowadzi do zubożenia duchowego, ma poczucie pustki
PÓŹNA DOROSŁOŚĆ 60/70 r.ż.- śmierć
u Eriksona późna dorosłość zaczyna się ok. 45 r. Ż.
w społeczeństwie przemysłowym coraz większy udział ludzi starszych zdolnych do aktywności
jak ten okres przebiega zależy to od statusu człowieka starego w danej kulturze
ZMIANY FIZYCZNE
bardzo wyraźne starzenie się organizmu na poziomie komórkowym
zmiany są wyraźnie uchwytne od ok. 60 r.ż.
coraz więcej zmian bardziej widocznych zewnętrznie
nowa patologia - rzadko kto jest zdrowy w tym wieku
MOTORYKA
wyraźny spadek zdolności do wysiłku
zmniejsza się siła maleje masa mięśni i kości
człowiek szybciej się męczy, spada wigor
większą trudność przysparzają nowe ruchy
nawet ruchy zautomatyzowane teraz wymagają już udziału świadomości co powoduje dłuższe ich wykonywanie
dzięki właściwej aktywności ruchowej można zmniejszyć tempo spadku tej aktywności
SFERA PERCEPCYJNO - MOTORYCZNA
-
PROCESY POZNAWCZE
ZMYSŁY
wyraźne pogorszenie ich funkcjonowania, ich wrażliwości
pogarsza się wzrok, słuch, węch, smak...
zmiany te są na tyle wyraźne że pogarszają orientację w otoczeniu
człowiek w tym okresie już nie nadąża
wydłuża się czas reakcji na bodźce wzrokowe i słuchowe oraz czas wykonywania czynności
o wiele wolniejsze przekazywanie impulsów nerwowych
UWAGA
pogarsza się zdolność koncentracji i refleks
selektywność uwagi osłabienie
PAMIĘĆ
pogarsza się pamięć, zwłaszcza „świeża”
ludzie starsi lepiej pamiętają rzeczy sprzed 40 lat niż sprzed tygodnia
olbrzymie różnice indywidualne
zdolność kodowania zależy tez od zainteresowań
sprawność intelektualna pogarsza się a na 5 lat przed śmiercią wyraźny spadek intelektualny
w różnych próba różnie się uwidacznia
widać pogorszenie w rozumowaniu i wyobraźni
kompetencje językowe i rozumowanie arytmetyczne często udaje się zatrzymać
uda się nawet zatrzymać inteligencję skrystalizowaną
im bardziej człowiek angażuje funkcje intelektualne tym większa szansa na dłuższe zachowanie tych funkcji
MYŚLENIE
cały czas myślenie postformalne z jego wszystkimi cechami
szczególnie dobra synteza przeciwieństw
poznanie transcendentalne - wykraczające poza materialny kontekst życia, stan czystego rozumu
z wiekiem coraz łatwiej jest nam być mądrym nie tylko pragmatycznie ale i transcendentalnie
ponieważ słabną popędy człowiek staje się coraz w mniejszym stopniu niewolnikiem własnego ciała - kontemplacje
MĄDROŚĆ JAKO CECHA STAROŚCI
2 poglądy (podejścia)
1) mądrość ujmowana z perspektywy poznawczej ( te aspekty mądrości które wynikają z właściwego podejścia poznawczego)
samoświadomość (dotycząca granic własnych możliwości), samokontrola, kierowanie własnym życiem
mądrość= „fundamentalna pragmatyka życia”, po prostu zdrowy rozsądek i doświadczenie
2) mądrość duchowa (transcendentna)
aspekt rozwoju osobowego
ujawnia się w sytuacjach niepewnych, niedookreślonych, wieloznacznych, paradoksalnych i dlatego wymaga wrażliwości na kontekst, intuicji, wyczucia oraz wglądu w całość sytuacji
jest atrybutem całej osobowości
„ jest całościowym ustosunkowaniem się do świata wynikającym z poziomu rozwoju ego
ŻYCIE ZAWODOWE
emerytura - nie łatwy moment
trudność w adaptacji do tego okresu i zależy od wielu czynników
stadia/fazy przejścia na emeryturę:
faza przygotowawcza/przedemerytalna, kiedy się jeszcze pracuje i wyobraża sobie jak to wspaniale będzie na emeryturze, że tyle rzeczy się zrobi bo będzie się miało wreszcie czas i święty spokój
faza miodowego miesiąca: zaraz po przejściu na emeryturę, euforia, ma się wreszcie czas
faza rozczarowania: okazuje się że przedemerytalne fantazje stają się nierealistyczne
faza reorientacji: bardzo realistyczne patrzenie na swoją starość, etap rzeczywistej adaptacji
faza stabilność: dobre funkcjonowanie w roli emeryta, ta faza trwa do momenty samodzielności
faza końcowa: niezdolność do samodzielnego życia
RODZINA
dobry okres w relacjach partnerskich
ale nie zawsze - starość jest mało tolerancyjna; tracą akceptację ułomności
w momencie jeżeli jeden z partnerów umiera a związek był bardzo silny zdarza się że umiera i drugie
częściej mężczyźni wchodzą w tym okresie ponownie z związki
ROZWÓJ OSOBOWOŚCI
WG Eriksona :
okres integracja ego - rozpacz
- pełen bilans życiowy
jeżeli życie było sensowne i człowiek wiele osiągnął odkrywa sens swojego życia
wówczas mniej się boi śmierci
jeżeli bilans wypad negatywnie człowiek nie akceptuje własnego życia, ma poczucie żalu, winy i krzywdy, boi się śmierci
niektórzy uważają że początkowa faza starości jest etapem spełnienia
później człowiek przypomina dziecko i oczekuje na śmierć
ZDARZENIA KRYTYCZNE
wiążą się ze stresem
mają charakter starty :
zdrowia
kondycji
osób bliskich
atrakcyjności
statusu ekonomicznego
statusu społecznego
znaczenia, prestiżu
a na koniec świadomość utraty swojego życia
ADAPTACJA DO STAROŚCI
2 teorie nt. adaptacji do starości:
teoria aktywności:
dobrze jest zostać aktywnym
dobrze(lepiej) maja Ci którzy potrafią pozostać aktywnymi
teoria wycofania
dobrze przystosowują się Ci którzy stopniowo wycofują się z aktywnego życia
CI którzy przystosowują się do perspektywy bujanego fotela
FAZA PRETERMINALNA
faza poprzedzająca śmierć
następuje w niej okres dostosowywania się do śmierci
charakterystyczny powrót do przeszłości (uporządkowanie doświadczeń)
często w tej fazie właśnie następuje odblokowanie różnych traumatycznych doświadczeń
człowiek odczuwa lęk ale on już nie jest taki silny (najsilniejszy lęk przed śmiercią na przełomie średniej i wczesnej dorosłości)
człowiek odczuwa potrzebę rozmawiania o śmierci, potrzebę oswojenia śmierci
*zupełnie inaczej wygląda śmierć kiedy jest ona przerwanie życia (np. choroba w każdym wieku)
PREDYKTORY ŚMIERCI(przepowiadające)
nagłe i znaczące obniżenie funkcji poznawczych i motorycznych
wzrost nadwrażliwości emocjonalnej
nagłe zainteresowanie osobami bliskimi
potem narasta obojętność społeczna
większa wrażliwość na ból
odmowa przyjmowania pokarmów
następuje stopniowa utrata władzy w kończynach
utrata widzenia i słyszenia
większe odczuwanie bólu i dotyku
często człowiek do końca zachowuje świadomość