Dane - obiektywne fakty niezorganizowane, bez wartości z powodu braku kontekstu, surowe fakty.

Informacja - zorganizowane i ustrukturyzowane dane. Występuje w określonym kontekście i ma znaczenie.

Wiedza – ogół wiarygodnych informacji o rzeczywistości wraz z umiejętnością ich wykorzystania lub wszelki zbiór informacji, poglądów, wierzeń, którym przypisuje się wartość poznawczą i praktyczną.

Wiedza jawna – niekiedy utożsamiana z informacją i nazywana wiedzą publiczną. Jest zapisana w bazach danych, opracowaniach i patentach. Jest kodyfikowana, przechowywana, przekazywana, łatwa do sformułowania.

Wiedza ukryta – zapisana w umyśle ludzkim, to umiejętności i doświadczenie. Jest osobista, skomplikowana do sformułowania, trudna do uchwycenia i przekazania.

Zarządzanie informacją – dot. wyszukiwania zapisanej/udokumentowanej wiedzy lub informacji. Zarządzanie wiedzą jawną.

(Wg Wilsona) zarządzanie informacją zajmuje się wartością, jakością, własnością, użytkowaniem i bezpieczeństwem informacji w kontekście wyników organizacji.

(Wg Rowley) zarządzanie informacją obejmuje planowanie szerokiej polityki informacyjnej organizacji, rozwój
i utrzymanie zintegrowanych systemów i usług, optymalizacja przepływu informacji, wykorzystanie technologii dla potrzeb użytkowników bez względu na ich status i rolę w organizacji.

(Wg Fairer-Wessels) planowanie, organizowanie, kierowanie i kontrolowanie informacji w obrębie otwartego systemu (organizacji). Zarządzanie informacją wykorzystuje odpowiednią technologię (komputery) oraz techniki (audyt informacji) do efektywnego i wydajnego zarządzania zasobami informacji pochodzącymi z zewnętrznych i wewnętrznych źródeł.

Zarządzanie wiedzą – proces przekształcania informacji i aktywów intelektualnych w określoną wartość. Obejmuje zarządzanie informacją i ludźmi. Wiedzą nie można bezpośrednio zarządzać, jedynie informacją
o wiedzy posiadanej przez członków organizacji.

Etyka informacyjna - dotyczy dylematów moralnych i konfliktów etycznych, które pojawiają się w czasie interakcji między człowiekiem a informacją (w czasie jej tworzenia, organizowania, rozpowszechniania i wykorzystywania).

Audyt informacyjny - systematyczne badanie wykorzystania informacji, zasobów i przepływów informacji, obejmujące zarówno ludzi, jak i istniejące dokumenty, w celu ustalenia stopnia, w jakim przyczyniają się do osiągania celów organizacji.

Polityka informacyjna – (wg Weingartena) zespół publicznych reguł prawnych, regulacji i polityk, które regulują tworzenie, użycie i przekazywanie informacji. Celem jest stworzenie prawnych i instytucjonalnych ram, w ramach których zachodzi formalna wymiana informacji. (Wg Hernona, Relya) nie ma jednej polityki informacyjnej, raczej można mówić o politykach dotyczących różnych kwestii. (Wg Burgera) polityka określa parametry, w ramach których informacja jest kontrolowana (tworzona, syntetyzowana, analizowana, przechowywana, wyszukiwana) przez człowieka.

Wywiad gospodarczy - jest systematycznym i etycznym programem gromadzenia, analizowania i zarządzania informacją, która może wpływać na decyzje dotyczące planów firmy. Zastosowanie: prognozowanie zmian rynkowych; przewidywanie ruchów konkurencji; identyfikowanie potencjalnych konkurentów; nauka płynąca z błędów swoich
i obcych; monitorowanie zmian legislacyjnych mogących wpływać na działalność firmy.

Cykl zarządzania informacją - (Chun Wei Choo) Ciągły cykl sześciu blisko związanych ze sobą działań (których organizacja uczy się i adaptuje do jej zmieniającego się środowiska):

1) Identyfikacja potrzeb informacyjnych.

2) Nabycie informacji (monitorowanie konkurencji, klientów, przemian demograficznych, politycznych, trendów ekonomicznych).

3) Organizacja i przechowywanie informacji.

4) Rozwijanie produktów i usług informacyjnych (dostarczenie informacji w formie, zwiększającej jej użyteczność; nie tylko informacja odpowiadająca na pytanie, ale też pomagająca znaleźć rozwiązanie danego problemu).

5) Dystrybucja informacji.

6) Wykorzystanie informacji.

Model kreowania wiedzy wg Nonaki i Takeuchiego - Socjalizacja (tworzenie wiedzy ukrytej). Eksternalizacja (konwersja wiedzy ukrytej w wiedzę jawną). Kombinacja (łączenie nowej i istniejącej wiedzy sformalizowanej, przekształcenie wiedzy jawnej w inną postać wiedzy jawnej). Internalizacja (przyswajanie nowej wiedzy).

Strategie zarządzania wiedzą – orientacja technologiczna, orientacja humanistyczna, strategia kodyfikacji, strategia personalizacji.

Strategia kodyfikacji – spisywanie wiedzy, tworzenie baz wiedzy, wykorzystywanie systemów informatycznych do zarządzania dokumentami. Typy dokumentów tworzonych w organizacjach: przygotowane do własnego użytku; przygotowane dla innych osób o podobnej do autora wiedzy; przygotowane dla innych osób, różniących się posiadaną wiedzą.

Strategia personalizacji – koncentruje się na indywidualnej wiedzy; skupia się na organizacyjnych i międzyludzkich sieciach powiązań; opiera się na ekspertach; stymuluje przekazywanie wiedzy ukrytej.

Narzędzia zarządzania wiedzą – Portale korporacyjne (enterprise information portal). Systemy e-learningowe. Systemy pracy grupowej. Systemy obiegu pracy (Workflow Process Management). Systemy zarządzania dokumentami
i treściami (CMS, DMS, EDI). Systemy wspomagania decyzji (Business Intelligence), systemy ekspertowe. Systemy klasy ERP (Enterprise Resource Planning). Systemy zarządzania relacjami z klientem (CRM – Customer Relationship Manager). Mechanizmy wyszukiwawcze.

Ekonomika informacji – wpływa na gospodarkę i decyzje gospodarcze. Jej przedmiotem są informacje, procesy informacyjne i systemy informacyjne.

Ujęcie podmiotowe ekonomiki informacji – podmioty społeczne i gospodarcze uczestniczące w procesach i systemach informacyjnych.

Ujęcie przedmiotowe ekonomiki informacji – informacje, procesy informacyjne, systemy informacyjne.

Rynek informacji – ekonomika informacji bada rynek informacyjny. Obejmuje on takie procesy: produkcja, wymiana, konsumpcja informacji. Na rynku informacyjnym informacja staje się towarem, gdy jest przedmiotem transakcji rynkowych. Cechy rynku informacyjnego: Elastyczność – łatwość indywidualizacji produktów informacyjnych; globalizacja; normalizacja w skali globalnej produktów informacyjnych – warunek efektywności ekonomicznej i technologicznej procesów i systemów informacyjnych; przejmowanie przez międzynarodowe organizacje polityczne lub gospodarcze funkcji regulacyjnych.

Informacja jako towar – jest zapotrzebowanie na informację. Jest ona przedmiotem obrotu towarowego jako produkt lub usługa albo stanowi integralną część innego wyrobu lub usługi. Jest nabywana za określony koszt, ma określoną wartość, może być udoskonalana, jej konsumpcja może być mierzona. Informacja w formie wyrobu - zbiór informacji utrwalony na określonym nośniku. Usługa informacyjna – dostarczanie informacji o określonym zakresie i w określonej formie. Informacja może występować w obrocie towarowym jako oddzielny wyrób informacyjny. Informacja jako dobro komplementarne w stosunku do innych wyrobów i usług.

Koszt informacji – koszt generowania informacji; koszt gromadzenia informacji; koszt przechowywania informacji: wielkość zbioru danych, rodzaj materialnego nośnika, czas przechowywania, techniczne warunki przechowywania. Koszt udostępnienia informacji: przekazanie nośnika z informacją, zapewnianie dostępu do zasobów informacyjnych, udostępnianie usługi informacyjnej. Składniki kosztów: koszt dostosowania informacji do udostępniania, koszty osobowe i koszty urządzeń do udostępniania, koszty bezpośredniego udostępniania, koszt odebrania udostępnionej informacji. Koszt interpretacji informacji zależy od: meta informacji ułatwiającej wybranie odpowiednich informacji, ilości danych, ilości informacji w wiadomości, poziomu redundancji informacji w wiadomości, stanu wiedzy odbiorcy wiadomości, poziomu biegłości językowej. Koszt wykorzystania informacji: wykorzystanie informacji polega na podejmowaniu decyzji i wzbogacaniu wiedzy. Koszt systemu informacyjnego: koszt infrastruktury informacyjnej danego systemu, koszt infrastruktury technicznej danego systemu, kadry, zasoby informacyjne.

Asymetria rynku informacyjnego – nabywca informacji nie wie, co kupuje i często ma niezdefiniowane potrzeby informacyjne. Dany produkt czy usługę informacyjną określa jedynie na podstawie niewystarczających zazwyczaj meta informacji. Nabywca nie jest w stanie ocenić użyteczności, jakości, relewancji zakupionej informacji. Sprzedawca nie wie, w jaki sposób nabywca wykorzysta informację: jako użytkownik finalny czy w celu reprodukcji informacji. Nabywca informacji jej użyteczność może ocenić niekiedy po dłuższym czasie.

Popyt na informacje – popyt na wiadomości, na usługi informacyjne, na dostęp do informacji. Cechy popytu na informacje: szybkie zmiany wielkości popytu; krótki popyt na konkretną informację; popyt na wiele rodzajów informacji jest wymuszony przez regulacje prawne; trudne do przewidzenia pojawienie się popytu na konkretne informacje pod wpływem nieoczekiwanych zdarzeń; trudne do przewidzenia zanikanie popytu. Czynniki popytu: potrzeby informacyjne użytkowników; substytucja między zasobami informacyjnymi użytkownika a oferowanymi na rynku produktami informacyjnymi; komplementarność między informacjami a innymi produktami; cena wyrobu i usługi informacyjnej; dochód potencjalnego użytkownika.

Cena informacji – zależy od: popytu na dany rodzaj informacji, podaży danego rodzaju informacji; stopy substytucji danej informacji względem innych informacji dostępnych na rynku; komplementarności danego rodzaju informacji względem innych informacji dostępnych na rynku; dynamiki użyteczności produktu informacyjnego w czasie.

Dyferencjacja cen – cena spersonalizowana, różnicowanie wersji, wycena grupowa.

Pojęcie sektora informacyjnego - całokształt działalności gospodarczej służącej produkcji, użytkowaniu, ochronie, gromadzeniu, przechowywaniu, przekazywaniu i przesyłaniu informacji, jej kontroli i zarządzaniu, czy też jej handlu. Wytwarzanie produktów informacyjnych, realizacja usług informacyjnych: telekomunikacyjnych, pocztowych, konsultacyjnych, działalność wywiadowni gospodarczych.

Etapy audytu informacyjnego – 1) Zdefiniowanie środowiska organizacyjnego i celów organizacji.

2) Planowanie: audyt całej organizacji lub części, sposób zbierania danych, kontakty z pracownikami w trakcie i po audycie.

3) Identyfikacja potrzeb informacyjnych, jakiej informacji potrzebują pracownicy, żeby wykonać zadanie.

4) Gromadzenie danych: kwestionariusze, ankiety, wywiady i obserwacja.

5) Analiza technologii wykorzystywanej do zarządzania organizacyjnymi zasobami informacji.

6) Analiza wyników: identyfikacja luk informacyjnych, identyfikacja zdublowanych informacji, nadmiar informacji, nieodpowiednia informacja.

7) Określenie wartości i kosztów zidentyfikowanych zasobów informacji.

8) Testy organizacyjnego systemu informacyjnego.

9) Testy organizacyjnego systemu informacyjnego.

10) Dostosowanie rekomendacji do obowiązujących w organizacji standardów i regulacji.

11) Końcowy raport.