Ruth Benedict
Wzory kultury
Nauka o zwyczajach
antropologia - nauka o ludziach żyjących w społeczeństwie
koncentracja uwagi na tych cechach fizycznych i technikach wytwórczych, które odróżniają daną społeczność od wszystkich innych
przedmiot - społeczeństwa inne niż nasze
zachowania ludzkie, ale ukształtowane nie przez naszą tradycję, lecz przez wszelką tradycję
pierwszorzędne znaczenie roli, jaką odgrywa w doświadczeniu i przekonaniach zwyczaj
ważne: nie traktować żadnego elementu w sposób uprzywilejowany
cywilizacja zachodnia - zaabsorbowana pojęciem jedyności (własnej)
dominująca cecha białego człowieka: skłonność do współzawodnictwa ekonomicznego, praktyki wojenne
przyjmuje bez większych trudności równoznaczność natury ludzkiej i swych standardów kulturowych
(a przecież jego dominacja to efekt historycznego przypadku)
rozróżnienie między „moją własną” a obcą grupą
wielka liczba potocznie używanych nazw, plemion, jak Dene, Kiowa itp. to nazwy, którymi określają się same te ludy, są to po prostu rodzinne określenia <<istot ludzkich>>. Poza zamkniętą grupą nie ma żadnych istot ludzkich.
podstawowe rozróżnienie - na bazie religii
poganie i prawdziwi wyznawcy
biologiczna struktura człowieka w najmniejszym stopniu nie utrudnia przejęcia kultury ludu innej krwi
kultura nie jest przekazywana biologicznie
ważna cecha - plastyczność
następstwo dominacji (przewodnictwa) w kulturze zachodniej:
ludy semickie
chamickie
śródziemnomorskie
nordyckie
ale kulturalna ciągłość jest utrzymywana, bez względu na jej nosiciela
można uznać za pierwotne (ale nie: uwarunkowane biologicznie)
animizm
egzogamiczne ograniczenia małżeńskie
Różnorodność kultur
wódz Indian Kopaczy - opowieść o glinianym kubku: NASZ KUBEK ROZBIŁ SIĘ
[historyjka - Bóg na początku dał każdemu plemieniu kubek by czerpał wodę życia, ale ich się rozbił, „to, co nadawało znaczenie życiu jego ludu, rytuały domowe związane z jedzeniem, zobowiązania wynikające z systemu ekonomicznego, kolejność obrzędów celebrowanych w wioskach, opętanie podczas tańca Niedźwiedzia, kryteria dobra i zła - wszystko przeminęło, a wraz z tym przeminął kształt i sens ich życia” - przeminęło z nadejściem kultury białych]
rozmaite znaczenie okresu dojrzewania:
środkowa część Ameryki Północnej - gotowość do udziału w wojnie
autotortury
Australia - dopuszczanie do rytuałów wyłącznie męskich
drastyczne rytuały seksualne, odwołanie do nadprzyrodzonych mocy
Kolumbia Brytyjska - chłopcy - bieganie za zrzuconymi z gór kamieniami i rzucanie kijami do gier hazardowych. Dziewczęta - noszenie wody z dalekich źródeł, wrzucanie sobie kamieni za suknie (żeby dzieci rodziły się równie łatwo, jak te kamienie wypadają)
plemię Nandi (znad jezior w Afryce wschodniej)
wymyślne tortury z obrzezaniem - dla obu płci
przywdzianie stroju ukochanej/ukochanego
rytuał przedślubny
nagroda przyznawana przez kochanków
Afryka środkowa
„dom tuczenia” dla dziewcząt
szczególne znaczenie pierwszej menstruacji
Indianie Carrier w Kolumbii Brytyjskiej
3-4 lata „pogrzebu za życia”
całkowite odosobnienie
okrycie z garbowanej skóry, przykrywające twarz i piersi, a z tyłu do ziemi, przeguby rąk i nóg okręcone przepaskami
zły duch siedzący w kobiecie, zagrażający i jej, i innym
Apacze
pierwsze menstruacje - błogosławieństwem
nawet kapłani przechodzili przed dziewczętami na kolanach i prosili o błogosławieństwo (przez dotknięcie ręką)
starcy i dzieci przychodzili, prosząc o uzdrowienie
wierzenia czyniły dojrzewanie rzeczą pogodnie religijną i przyjemną bądź też niebezpiecznie nieczystą
Samoa - dojrzewanie dziewcząt podzielone na okresy
pierwsze lata po wyjściu z dzieciństwa - w małych grupach, wyłącznie dziewczęcych - chłopcy odwieczni wrogowie
obowiązek - zajmowanie się niemowlęciem
na kilka lat przed dojrzewaniem wkłada strój dorosłej kobiety i musi brać udział w pracy domowej
po dojściu do pełnoletności - kilka lat przypadkowych, nie wiążących przygód miłosnych - aż do czasu, w którym małżeństwo staje się stosowne
okres dojrzewania pozbawiony zdarzeń wybitnie stresujących, rytuałów itp.
drugi leitmotiv - wojna
Aztekowie
walczyć, by pozyskań jeńców na ofiary religijne
dla niektórych nie do pojęcia jest stan pokoju, oznaczałoby akceptację istnienia innych plemion, będących w ich rozumieniu podludźmi
dla innych niezrozumiały jest stan wojny:
np. Eskimosi, u których za zabicie człowieka nie ma sankcji, ale wioski nigdy nie występują przeciw sobie
Indianie Misyjni z Kalifornii nie potrafili nawet pojąć słowa „wojna” - jedyne, z czym im się kojarzyło, to bójki uliczne
tabu kazirodztwa - pojawia się wszędzie
najbardziej restrykcyjne - Australia wschodnia
braćmi i siostrami - wszyscy ze swojego pokolenia, których uważają za krewnych
Kurnajowie - ściśle lokalne reguły wyboru partnerki
niekiedy wymieniają kobiety między grupami
miewają problemy ze znalezieniem żony (bo każda kobieta podlega pod jakieś tabu - np. jest przeznaczona dla starca)
najczęściej żenią się, porywając „zabronioną kobietę”. Jeśli przeżyją i dotrą na „bezpieczną wyspę”, to po urodzeniu dziecka mogą powrócić. Zostają najpierw pobici, ale potem są uznani za małżeństwo
ostateczna forma każdej instytucji tradycyjnej wykracza daleko poza początkowy impuls ludzki
sztuka i religia mogą pozostać rozdzielone
np. Indianie Pueblo z fantastyczną ceramiką i tkaninami, oraz tandetnymi naczyniami obrzędowymi
duch opiekuńczy i wizyjność w Ameryce Północnej
totemizm
Kalifornia - wizje zarezerwowane dla szamana
Szastowie - szamanki - kobiety
kataleptyczny trans
Integracja kultury
kultury są czymś więcej niż sumą ich cech charakterystycznych
cechy kulturowe mają żywy kontekst w kulturze, której są składnikami i do której funkcjonowania się przyczyniają - Malinowski
O. Spengler - dwie koncepcje losu: apollińska i faustowska
apollińska - świat klasyczny
dusza jako kosmos uporządkowany w zespół doskonałych części
brak woli
konflikt - złem
idea wewnętrznego rozwoju osobowości - obca
życie w cieniu katastrofy ciągle zagrażającej z zewnątrz
faustowska - świat nowoczesny
człowiek siłą nieustannie zwalczającą przeszkody
wewnętrzny rozwój
katastrofy życiowe - nieuchronny finał poprzednich wyborów
walka istotą bytu
tęsknota do nieskończoności
postawa egipska
człowiek zstępuje po wąskiej i określonej w nieubłagany sposób ścieżce życia, aby w końcu stanąć przed sędziami umarłych
postawa magów
ścisły dualizm ciała i duszy
nasz typ kulturowy
„człowiek całkowicie ekstrawersyjny, zaangażowany w nie kończącej się działalności świata, pomysłowy, władczy, stale spieszący się na pociąg”
również - typ faustowski tęskniący za nieskończonością
Indianie Pueblo z Nowego Meksyku
kamienne domy, łuk i strzały, uprawa roli - ich wkład
kultura praktycznie niezmieniona
zawsze znajdowało się miejsce dla izby obrzędowej
drugi rodzaj osady - budowane planowo miasto
Zuni - lud wielbiący rytuały, ceniący wstrzemięźliwość i brak agresji
naczelne miejsce w świadomości - rytuał
(podobnie Pueblo, Zuni też Indianie)
zaangażowana w roztrząsanie rytuałów jest cała wioska
jeśli wykonawca jakiejś roli przystroi swą maskę nowym piórem, fakt ten przyćmiewa wszystkie rozmowy o owocach, ogrodach, małżenstwach czy rozwodzie
absolutna dokładność w przestrzeganiu rytuału gwarancją jego skuteczności - trzeba tylko wiedzieć jak działać
magia naśladowcza
np. uderzanie kamieniami, by wywołać grom, pryskanie wodą dla deszczu...
absolutny nakaz dla spełniających obrzędy - nie dać się opanować uczuciu gniewu
człowiekowi w takim stanie bóstwo nie może odmówić
modlitwy nie są żarliwe, ale uroczyste i łagodne
zawsze - o deszcz (symbol urodzaju)
jeszcze - o płodność kobiet
3 główne kulty
kapłani
bractwo zamaskowanego boga
bractwo uzdrowicieli
(można być uczestnikiem wszystkich trzech)
4 większe i 8 mniejszych kategorii kapłaństwa
„trzymają oni krótko swe dzieci” - ludzie święci
atrybut - zawiniątka lecznicze, przechowywane w izbach, do których wstęp mają tylko kapłani oraz stara kobieta, lub najmłodsza dziewczyna (do nakarmienia zawiniątka)
kapłani nie prowadzą rytuałów, ale są przy nich obecni
wtajemniczają neofitów
od czerwca - okres odosobnienia
zespół kierowniczy - główny kapłan kultu słońca i dwóch głównych z kultu wojny - rada Zuni
teokracja ze wszystkimi jej konsekwencjami
kult zamaskowanych bogów ze Świętego Jeziora - najpopularniejszy
właściwi bogowie katcina
kapłani katcina
tańczące zgromadzenie wszystkich mężczyzn + ew. kobiety
tańczący bogowie lubią być wśród Zuni, więc odgrywanie ich roli to sprawianie im przyjemności
ponad 100 różnych
mogą tworzyć grupy taneczne, podzielone na zespoły (30 lub 40 osobników określonego rodzaju)
inni dzielą się na zespoły 6-osobowe
kiva - sala obrzędowa
podczas inicjacji chłopców biją jutą dla odpędzenia złych zdarzeń
nigdy jako środek wychowawczy
podczas powtórnej - zdradzana jest im tajemnica, że katcina to zamaskowani współplemieńcy
maski będą posiadać dopiero, gdy ożenią się i zgromadzą jakiś majątek
inicjacja maski - znów chłosta
maski można pożyczać, przemalowywać...
co innego z maskami kapłanów katcina
świętością ustępują tylko zawiniątkom
własność i przedmiot troski
każda ma własny krąg kultu
kapłani nie tańczą, tylko spełniają funkcje obrzędowe
czarownicy-uzdrowiciele udają niedźwiedzia
lekarze:
„ci, których drogi się wypełniły”
najwyższy krąg
wyleczeni - wcielani do bractwa
każdy posiada osobisty fetysz (z kukurydzy)
ci, którzy kogoś zabili, stają się członkami
opiekują się domem skalpów, bronią ludu
indywidualne podejście do małżeństwa i rozwodów
brak gwałtownych uczuć
mimo wszystko, małżeństwo więzią najtrwalszą
rodzina matrylinearna
sprawy ekonomiczne - mało ważne
są bogaci
- - - - -
Indianie Pueblo - apollińscy
kochają umiar
nawet podczas tańca pozostają sobą i „zachowują obywatelską godność”
nieufność wobec indywidualizmu
dionizyjska wizyjność zachodnich równin
nabożne pijaństwo
Zuni - wizja, nawet niespodziewana - zapowiedź śmierci - UNIKAĆ
nie mają szamanów!
najbardziej indywidualny akt religijny: sadzenie pałeczek modlitewnych
ideał człowieka - dostojny i uprzejmy, bez woli przewodzenia
unika zaszczytów, ale można mu je narzucić
podstawowa cnota - umiarkowanie
unikają śmierci, samobójstwo jest dla nich nie do pomyślenia
rytuały pogrzebowe - jak najskromniejsze
„wyprowadzenie” zmarłego z wioski
połamanie jego szczotki
po 4 dniach - „nie żyje już 4 lata”
rok żałoby po stracie małżonka
na równinach zachodnich - rozpacz i katastrofa
szukają śmierci
możliwość samobójstwa
z miłości
przysięga wojownika - przez rok walczy skrępowany tak, że nie może się wycofać. Jeśli przeżyje, obiera zaszczyty
u Zuni - zabójca zostaje wcielony do bractwa wojowników
skalp zabitego również może przynieść deszcz
na równinach - zabójstwo to zwycięstwo, źródło chwały i wielkiej radości, np. u Czejenów
Zuni nie stosują odosobnienia miesiączkujących kobiet
sąsiedzi - lęk przed czarownikiem
Mohave: w naturze czarownika leży zabijanie ludzi
ci, których czarownik zabił, tworzę jego grupę w życiu pozagrobowym
a dobrze mieć dużą grupę
Pueblo podejrzewają o czary ludzi ogólnie nielubianych
kult płodności
obrzędy płodności - bez symboliki seksualnej
obrzędowe biegi - kobiety muszą wygrać
podczas polowania na króliki i tańca skalpów - dopuszczana rozwiązłość
dzieci poczęte w te noce mają być wyjątkowo żywotne :)
nawet stworzenia świata nie postrzegają jako akt seksualny
analogia do wzorów purytańskich (co do seksualności)
ale staropanieństwo jest niemile widziane
Dobu
wyspa Dobu, archipelag d'Entrecasteaux, w pobliżu Nowej Gwinei (Melanezja)
nieprzyjazne warunki
godzą się na pracę najemną
niebezpieczni - „Są uważani za czarowników obdarzonych diabelską siłą i wojowników, którzy nie zawahają się przed żadną zdradą”
przed białymi - ludożercy
brak wodzów i jakiejkolwiek organizacji politycznej, nie mają również praw
wrogość i zdrada - szanowane cnoty
organizacja społeczna - na zasadzie kół koncentrycznych, w których obrębie dozwolone są podyktowane tradycją formy wrogości
nie anarchia!
miejscowości w stanie permanentnego konfliktu
tylko w razie śmierci lub choroby sprowadza się wróżbitę z wrogiej wioski, by wykrył winnego
każdy dysponuje siłami magicznymi, by szkodzić innym
ale te siły działają tylko w wąskim kręgu znajomych
trwała grupa matryliearna - „mleko matki” (susu)
wg niej dziedziczenie itp.
susu zamieszkuje własną wieś
nie ma przypadkowego przychodzenia i wychodzenia ze wsi
w centrum wsi cmentarz
małżeństwo łączy dwie wrogie wsie, ale wrogości nie łagodzi
jest zapoczątkowane aktem wrogości teściowej, która tarasuje sobą drzwi domu, w którym chłopak śpi z jej córką i trzyma go tam aż do chwili zaślubin
do chwili osiągnięcia dojrzałości chłopiec sypia u niezamężnych dziewcząt - do własnego domu nie ma wstępu
małżeństwo - zniewaga!
kiedy teściowa (stara wiedźma) młodych wypuści, siadają na macie, wioska się na nich gapi - i tyle
młody od razu dostaje motykę i polecenie, by pracował - i tak przez rok
potem - dary susu młodego dla młodej - ale ciągle z nienawiścią
sam ślub = karmienie przez teściową
małżeństwo mieszka na przemian we wsi męża i żony
osoba z pary w nie swojej wiosce - ciągle poniżana
wierności nikt nie oczekuje
cudzołóstwo we własnej grupie - ulubiona rozrywka
kłócą się ciągle, a zdradzone może nawet popełnić samobójstwo
(tzn. próbować, bo z reguły to się nie udaje
to łagodzi nieco sytuację
wspólne mieszkanie i uprawa ogrodu to duży problem
bulwy - dziedziczne jak krew
największa zbrodnia - zjedzenie bulw przeznaczonych do sadzenia
ogrody męża i żony - całkowicie oddzielone
„Cała egzystencja Dobuańczyków jest <<walką na noże>>, każdą korzyść uzyskuje się kosztem pokonanego rywala”
konflikt przebiega skrycie i zdradziecko
„Człowiekiem dobrym, takim, któremu się powiodło, jest ten, który cichcem wysadził drugiego z siodła”
magia opiera się na znajomości tajemnych imion
w żadnej dziedzinie nie można uzyskać nic bez magii
nawet choroba i śmierć przychodzą przez zaklęcie
zaklęcia kupuje się lub dziedziczy
zaklęć można nauczyć tylko jednego członka klanu
zaklęcia miłosne lub sprowadzające chorobę są powszechnie znane
wierzą, że bulwy nocami mogą wędrować
cel czarów - zwabienie ich i zatrzymanie
ogród - miejsce seksu
wysokość zbioru - trzymana w tajemnicy jak kradzież
ten, kto ma czar na wywołanie choroby, ma i czar-antidotum
podejrzliwość Dobu osiąga rozmiary paranoidalne - zawsze spodziewają się jakichś przeciwczarów
vada - silniejszy środek, stanięcie twarzą w twarz i przerażenie na śmierć możliwością rzucenia czaru, ofiara pada i nie odzyskuje już przytomności
krąg handlowy Kula
krąg wysp, w którym jedne ozdoby (przedmiot wymiany) idą w jedną stronę, a drugie w drugą
wymiana - indywidualne i na zasadzie obietnic
powodzenie gwarantują zaklęcia miłosne
mężczyźni przygotowują się jak do zalotów
wabuwabu - dostać dużo naszyjników z muszli spondylusa w różnych miejscach na południu, kiedy się w każdym tym miejscu zapewni, że się da w zamian jeden naramiennik z północy (albo na odwrót)
to chytrość, a nie oszustwo
odwlekanie o rok realizacji przyrzeczenia
odbywa się w obrębie tej samej grupy
mężczyźni żyją w lęku przed kobietami (jak przed czarownicami)
pogrzeb musi być w rodzinnej wiosce zmarłego
w domu nieboszczyka nikt już nie zamieszka
tylko owdowiały małżonek - pod podłogą (na miesiąc lub dwa)
wtedy pracuje dla teściów jak podczas narzeczeństwa
jego rodzina daje bulwy wiosce zmarłego
oprócz czarów używają jeszcze trucizn
śmiech i zabawa - niemile widziane (zwłaszcza w ogrodzie)
pruderyjni - za skarby nie obnażą się przed sobą nawzajem
a przy tym darzą wielkim uznaniem namiętność i techniki erotyczne, cenią wysoko zadowolenie płciowe i bardzo o nie zabiegają
ostatnia szansa w razie utraty honoru:
próba samobójcza lub ścięcie drzewa, z którego ukradziono owoce
Północne-zachodnie wybrzeże Ameryki
Indianie żyjący na wybrzeżu Pacyfiku od Alaski do Puget Sound
żywotni idumni
uzależnieni od morza (ryby, wieloryby)
znali wyłącznie transport wodny
kontaktowali się wzdłuż całego wybrzeża
nie zajmowali się rolnictwem
główne zajęcia - rybołówstwo i ciesiołka
zadziwiająco sprytne narzędzia
w ciesielstwie nikt ich nie przewyższył
szczegółowo znamy tylko kulturę Kwakiutlów z Wyspy Vancouver
cechy dionizyskie
ostateczny cel obrzędów - ekstaza
taniec z zabawą rozżarzonymi węglami
osobiste spotkanie z duchem - akt formalny, po prostu pewien sposób wstąpienia do tajemnego bractwa
najwyższe - bractwo ludożerców
podczas tańca gryźli widzów, a potem jedli specjalnie przygotowane zwłoki
potem przez 4 miesiące byli tabu
po okresie odosobnienia na nowo uczył się ludzkich zwyczajów
przez rok nie wolno mu było zbliżyć się do żony, brać udziału w hazardzie, ani pracować
na uboczu - 4 lata
nadprzyrodzona moc tego, co straszne i zakazane
najbardziej nieczysta - krew menstruacyjna
kobiety - w odosobnieniu, nie mogły nawet zbliżać się do męża, ani przechodzić przez rzekę, żeby nie obrażać łososi [już nie mogę :D]
ziemia i morze - własność wspólna grupy krewnych
najwyżej ceniona własność - przywileje
posiadała je jednostka
nazwy, mity, nazwane przez wodza słupy przed domem - bogactwa
największy przywilej - tytuł rodowy - „przechodni” (z chwilą nadania go potomkowi, nadający musiał się go zrzec)
przekazywany synowi pierworodnemu (młodsi = pogardzane pospólstwo)
zamiast pieniądza - specjalnie na ten cel wyrabiane towary
wymierność bogactwa - wg ilości dóbr, z jakich korzystał właściciel
imię należało sobie „wykupić”
w chwili urodzenia oznaczało tylko wioskę
rywalizacja ekonomiczna - od dziecka
ludzie znaczący często imiona zmieniali
największa rola w uzyskiwaniu pozycji - małżeństwo
znów dziedziczenie matrylinearne
latem - organizacja świecka, zimą religijna
cel obrotu ekonomicznego - zawstydzenie rywali
nieustanne współzawodnictwo
obdarowany pod groźbą hańby musiał oddać z dwukrotną nawiązką
hymny samouwielbienia
dwa sposoby zwycięstwa
obdarowanie taką ilością, że obdarzony nie może się zrewanżować
zniszczenie takiej ilości dóbr, aby przeciwnik nie mógł zniszczyć tyle samo
zakaz przesady - by nie doprowadzić wioski do ruiny
potlacz - zorganizowana wymiana ogromnej ilości dóbr na miedziaki
1 miedziak = nawet 4000 desek i więcej
najważniejsze okazje do okazania wyższości (= rozrzutności)
wyznaczenie spadkobiercy
małżeństwo
zdobycie i okazanie mocy religijnej
żałoba
wojna
nieszczęśliwy wypadek
małżeństwo dramatyzowano, podobnie jak zakup miedziaka czy wojnę
mężczyzna „kupował” narzeczoną (teść - [przymus rewanżu)
siedzenie zalotników blisko ognia, aż zaczynali się palić
w sumie to bardziej kupowano przywileje niż kobietę
kiedy teść się zrewanżował, zięć wszystkie dary rozdawał swej wiosce - oczywiście w celu przyjęcia rewanżu
szczytowy moment w karierze człowieka
pożądane - 4 małżeństwa
jeśli nie było panien na wydaniu - ślub z „lewą nogą” teścia czy jego „prawym ramieniem” - a ceremoniał ten sam
związek kobiety z mężczyzną bez tytułu (np. młodszym bratem) - hańba
jeśli nie miał dóbr na potlacz - to to nie ślub, tylko „parzenie się psów”
taki małżonek poniżany przez wodzów
jeszcze inny sposób - zawodowe uprawianie religii
wtajemniczenie szamana przez istoty nadprzyrodzone
tradycyjny sposób - wyleczenie się z jakiejś choroby
szamani również współzawodniczyli
posługiwali się kuglarskimi sztuczkami - w razie ich zdemaskowania byli okryci hańbą
wszystko mogło być przyczyną pohańbienia (nawet wypadająca z rąk siekiera)
zmazanie hańby = rozdanie majątku
najwyższa hańba - śmierć
można umrzeć wstydliwie
samobójstwo, ale i wszelkie inne przyczyny
Istota społeczeństwa
niektóre kultury działają bez określonego wzoru
zachowują się wewnętrznie sprzecznie
np. Kolumbia Brytyjska:
przejmowanie różnych elementów z różnych kultur
każdy aspekt życia ma własną organizację, która nie dotyczy innych
ludy z pogranicza cywilizacji, osiadłe na terenie obcej cywilizacji lub otoczone przez obcą cywilizację
kultury interpretować w takim samym stopniu przez pryzmat psychologii, co historii
klucz: zrozumienie zwyczajów
Jednostka i wzór kultury
nie ma antagonizmu między rolą społeczeństwa a rolą jednostki
kultura społeczeństwa - surowy materiał, z którego jednostka kształtuje swoje życie
prywatne zachowania jednostek wzbogacają zasoby kultury
kultura nie jest w stanie zniweczyć różnic w temperamentach tworzących ją ludzi - to ciągły kompromis
większość ludzi przystosowuję się do formuły swej kultury dzięki ogromnej elastyczności swych pierwotnych zdolności
przykład społecznego wykorzystania jednostki odmiennej - szamani u Zulusów
podstawą wyobcowania - brak akceptacji, nie sama odmienność
dla jednostek odmiennych lepiej jest wpasować swoją inność we wzór (uczynić z niej zaletę), niż zmieniać ją
więcej nieprzystosowanych jest w społeczeństwach, w których pożądane cele są osiągalne dla niewielu
specyficzna grupa jednostek anormalnych: te, które reprezentują skrajną formę rozwoju lokalnego typu kulturowego
nie spotykają się z represjami, cieszą się nieograniczoną wolnością
np. purytańscy duchowni w Nowej Anglii