Michalina Grzelka
TEMAT 8.: ZAŁOŻENIA I KIERUNKI ZMIAN USTROJOWYCH UE W ŚWIETLE TRAKTATU KONSTYTUCYJNEGO I PROJEKTU „TRAKTATU REFORMUJĄCEGO”.
WPROWADZENIE.
Przesłanki reformy ustrojowej UE:
perspektywa rozszerzenia UE o nowe państwa
konieczność dostosowania się do nowych wyzwań związanych z aspiracją UE do bycia ważnym aktorem SM
umocnienie zasady solidarności wśród państw członkowskich
konieczność określenia zasadniczego kierunku, w jakim zmierza UE.
Czym jest Konwent?
decyzja o ustanowieniu Konwentu zapadła podczas spotkania RE w Laeken 14-15 grudnia
2001 r.
w jego pracach uczestniczyli przedstawiciele państw członkowskich i ówczesnych państw kandydujących do członkostwa
skład liczył 105 osób: po jednym przedstawicielu rządów państw członkowskich, po 2 przedstawicieli parlamentu, 16 członków PE oraz 2 przedstawicieli KE; przewodniczącym Konwentu został Valery Giscard d'Estaing
wynikiem obrad Konwentu było przedłożenie projektu „Traktatu ustanawiającego Konstytucję dla Europy”
Tekst dokumentu przygotowanego przez Konwent stał się punktem wyjścia dla prac Konferencji Międzyrządowej, zainaugurowanych w Rzymie 4 października 2003 r.:
propozycje zawarte w projekcie wzbudziły różne reakcje państw (np. kwestia odwołania się w preambule do chrześcijańskich korzeni Europy)
ostatecznie uroczyste podpisanie Traktatu konstytucyjnego miało miejsce 29 X 2004 r. w Rzymie → to otworzyło drogę do rozpoczęcia procesu ratyfikacyjnego w państwach członkowskich → negatywne wyniki referendów w sprawie ratyfikacji we Francji i Holandii!!
W związku z odrzuceniem Traktatu w tych krajach, w dniach 15-16 czerwca 2006 r., podczas spotkania RE w Brukseli, przyjęto dwutorowe podejście do problemu reformy ustrojowej:
reformowanie systemu UE powinno się dokonywać przy jak najlepszym wykorzystaniu dostępnego instrumentarium prawnego
analizowanie możliwych scenariuszy rozwoju wydarzeń (Jezu :/).
21-23 VI 2007 w Brukseli zdecydowano się ostatecznie na przyjęcie Traktatu reformującego, którego postanowienia, oparte w wielu punktach na regulacjach zawartych w TK, miałyby modyfikować obowiązujące traktaty.
„Mapa drogowa” przyjęcia Traktatu reformującego:
23 VII 2007 r.- inauguracja obrad Konferencji Międyrządowej
7-8 IX, Viana do Castelo (Portugalia)- nieformalne spotkanie MSZ państw członkowskich UE, gdzie omówiono dotychczasowy kształt negocjacji nad TR
2 X- uzgodnienie wstępnego projektu Traktatu zmieniającego Traktat o UE i Traktatu o Wspólnocie Europejskiej (czyli Traktat reformujący) → przekazanie projektu delegacjom państw członkowskich
2. USTRÓJ UE W ŚWIETLE POSTANOWIEŃ TK.
A. Ogólna charakterystyka TK.
→ Struktura:
a) preambuła
b) część 1. odnosząca się do postanowień natury ogólnej
c) część 2., którą stanowi Karta Praw Podstawowych
d) część 3.- polityki i funkcjonowanie UE
e) część 4.- postanowienia ogólne i końcowe
f) dwa załączniki
g) 36 protokołów
h) Akt końcowy Konferencji Międzyrządowej:
- 48 deklaracji: 41 wspólnych deklaracji oraz 7 deklaracji niektórych państw członkowskich- zasadniczo posiadają one jedynie znaczenie polityczne.
!! Charakter prawny TK: z punktu widzenia prawa międzynar. TK jest wielostronną umową międzynar.
B. Podmiotowość UE.
!! W świetle rozstrzygnięć zawartych w TK UE uzyskałaby osobowość prawną i stałaby się organizacją międzynar., przejmującą w sferze kompetencyjnej wszystkie obszary przypisane poprzez dotychczasowe unormowania WE. Pociągnęłoby to za sobą następujące zmiany:
zniesienie podziału na trzy filary
likwidacja różnorodności w zakresie reżimów realizacji poszczególnych zadań (podział na metodę wspólnotową i międzyrządową)
w przypadku kolejnych rozszerzeń nowe państwa przystępowałyby do UE, a nie do WE.
Zasady ustrojowe UE zaprogramowane w TK.
→ Zasady odnoszące się do relacji UE- państwa członkowskie:
równości państw członkowskich wobec TK
poszanowana tożsamości nar. państw członkowskich
solidarności
poszanowania różnorodności językowej i kulturowej Europy
pierwszeństwa prawa unijnego przed prawem państw członkowskich
kompetencji powierzonych
subsydiarności
proporcjonalności.
→ Zasady dot. udziału obywateli w sferze funkcjonowania UE:
zasada demokratycznej równości
zasada demokracji przedstawicielskiej
zasada demokracji uczestniczącej.
ŹRÓDŁA PRAWA WTÓRNEGO ( w tej dziedzinie wprowadzono istotne zmiany):
akty ustawodawcze (przyjmowane przez PE i Radę Ministrów; odpowiedniki obecnych dyrektyw i rozporządzeń):
a) ustawy europejskie- akty ustawodawcze o charakterze ogólnym, wiążące w całości i stosowane bezpośrednio w państwach członkowskich
b)europejskie ustawy ramowe- akty wiążące każde państwo członkowskie, do które są kierowane w odniesieniu do rezultatu, który ma być osiągnięty
akty nieustawodawcze (przyjmowane także przez inne instytucje unijne):
a) rozporządzenia europejskie- akty o zasięgu ogólnym, służące do wprowadzania w życie aktów ustawodawczych i niektórych postanowień TK
b) decyzje europejskie- akty wiążące w całości; jeżeli wskazują adresatów, to wiążą tylko adresatów
c) zalecenia i opinie- charakter niewiążący.
!! Kryterium powyższego podziału stanowi nie treść aktów czy ich znaczenie, ale tryb uchwalania.
E. Instytucje UE.
→ TK stanowi, że ramy instytucjonalne UE tworzą:
PE
RE
Rada Ministrów
KE
Trybunał Sprawiedliwości UE.
Parlament Europejski:
- składałby się maksymalnie z 750 przedstawicieli obywateli UE, z zastrzeżeniem, że żadne z państw członkowskich nie mogłoby posiadać mniej niż 6 i nie więcej niż 96 reprezentantów.
- wzmocnienie funkcji ustawodawczej
- kadencja wynosiłaby 5 lat
- wybory powszechne, bezpośrednie, wolne i tajne.
Rada Europejska:
- decyzje podejmowane na zasadzie konsensusu
- ustanowienie stanowiska Przewodniczącego Rady Europejskiej, którego pozycja byłaby porównywalna do roli głowy państwa w państwach narodowych. Miałby być wybierany przez RE spoza grona jej członków, większością kwalifikowaną na okres 2,5 roku, z możliwością jednokrotnego odnowienia mandatu. Byłby odpowiedzialny za:
a) przewodniczenie Radzie i kierowanie jej pracami
b) zapewnienie odpowiedniego przygotowania i ciągłości prac RE we współpracy z przewodniczącym KE
c) ułatwianie osiągania konsensusu i spójności w RE
d) przedkładania PE sprawozdania z każdego posiedzenia RE
e) reprezentowanie na swoim poziomie UE na zewnątrz w sprawach z zakresu WPZiB, bez naruszania uprawnień ministra spr. zagr. UE.
Rada Ministrów:
- ministrowie rządów państw członkowskich
- przewiduje się prezydencję zbiorową, sprawowaną w ciągu 18 m-cy przez 3 państwa członkowskie
- wyłączenie spod jej kompetencji spraw zagr.
- funkcje:
a) ustawodawcze
b) budżetowa
c) określanie polityki i koordynacja zgodnie z postanowieniami TK
- podejmowanie decyzji większością kwalifikowaną.
Komisja Europejska:
- utrzymano 5-letnią kadencję, jednak inaczej uregulowano kwestię wyłaniania jej składu: pierwsza powoływana na nowych zasadach KE miałaby się składać z 1 obywatela każdego państwa członkowskiego, w tym jej przewodniczącego i ministra spr. zagr. UE, który jednocześnie byłby jednym z jej wiceprzewodniczących. Po upływie kadencji pierwszej KE każda następna miałaby być wyłaniana na podstawie systemu równej rotacji między państwami członkowskimi i miałaby się składać z liczby członków odpowiadającej 2/3 liczby państw członkowskich, w tym jej przewodniczącego i MSZ UE
!! Urząd ministra spraw zagranicznych UE:
zastąpiłby stanowisko Wysokiego Przedstawiciela ds. Polityki Zagr. i Bezpieczeństwa oraz komisarza ds. stosunków zewnętrznych UE
wchodziłby w skład KE
powoływany przez RE większością kwalifikowaną
długość jego kadencji nie jest precyzyjnie oznaczona w TK
→ posiadałby następujące kompetencje:
- prowadzenie WPZiB
- przewodniczenie Radzie do Spraw Zagranicznych
- jako członek KE zapewniałby spójność działań zewn. UE
Trybunał Sprawiedliwości UE:
Obejmowałby:
- Trybunał Sprawiedliwości
- Sąd
- sądy wyspecjalizowane
rozszerzenie zakresu kontroli działalności organów unijnych przez Trybunał oraz powołanie komitetu konsultacyjnego do opiniowania kandydatów na sędziów i rzeczników generalnych
skład:
a) TS- 1 sędzia z każdego kraju członkowskiego
b) Sąd- co najmniej 1 sędzia z każdego kraju członkowskiego
kadencja sędziów zarówno TS, jak i Sądu wynosiłaby 6 lat, a po 3 latach następowałoby częściowe odnowienie składu
Inne organy:
- TK zachowuje funkcjonowanie EBC, Trybunału Obrachunkowego, Komitetu Regionów
i Komitetu Ekonomiczno-Społecznego
- zarząd EBC miałby być wybierany przez RE większością kwalifikowaną
- wyposażenie Komitetu Regionów w uprawnienie do wnoszenia skarg do TS w zakresie tych aktów prawnych, które miałby prawo opiniować.
F. PARLAMENTY NARODOWE:
uzyskałyby kompetencje zrównujące je z Komitetem Regionów w zakresie pełnienia funkcji strażnika przestrzegania zasad subsydiarności i proporcjonalności
dysponowałyby również prawem do opiniowania projektów unijnych aktów prawnych.
G. Wzmocniona współpraca:
TK przewiduje następujące warunki uruchomienia wzmocnionej współpracy między państwami członkowskimi UE:
obszar objęty wzmocnioną współpracą musi należeć do tzw. kompetencji niewyłącznych UE
wzmocniona współpraca powinna sprzyjać realizacji celów UE, ochronie jej interesów oraz wzmocnieniu procesu integracji
niemożność osiągnięcia celów współpracy w rozsądnym terminie przez UE jako całość
konieczność udziału we wzmocnionej współpracy co najmniej 1/3 państw członkowskich.
!! Wszystkie akty przyjęte w ramach wzmocnionej współpracy wiązałyby jedynie państwa nią objęte i zgodnie z TK nie obligowałyby nowych państw UE do ich przyjęcia.
H. Możliwość wystąpienia z UE.
dla skutecznego wystąpienia państwa z UE przewiduje się uzyskanie aprobaty innych państw członkowskich
państwo notyfikujące RE zamiar wystąpienia miałoby 2 lata na zawarcie z UE układu dot. warunków wystąpienia; układ ten byłby zawierany w imieniu UE przez Radę Ministrów stanowiącą większością kwalifikowaną, za zgodą PE
w przypadku, gdyby w ciągu 2 lat taki układ nie został zawarty, po upływie rzeczonego okresu wystąpienie stawałoby się skuteczne.
PROPOZYCJE TRAKTATU REFORMUJĄCEGO DOT. KWESTII USTROJOWYCH UE.
A. FORMA TRAKTATU:
postanowiono, że TR nie będzie kolejną umową międzynar. zastępującą dotychczasowe traktaty regulujące funkcjonowanie UE, a jedynie kolejnym Traktatem o charakterze rewizyjnym
proponuje się zachowanie TUE, natomiast TWE, po wejściu w życie TR zmieni nazwę na Traktat o Funkcjonowaniu UE.
dekonstytucjonalizacja (trudne słowo :P):
a) rezygnacja z ustanawiania symboli UE
b) zmiana nazwy ministra spraw zagranicznych UE na Wysokiego Przedstawiciela ds. Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa
c) rezygnacja z wprowadzania ustaw europejskich i europejskich ustaw ramowych
d) rezygnacja z ustanawiania wprost prymatu prawa unijnego nad prawem krajowym.
B. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA ZMIAN PROPOZYCJI TK, ZAWARTYCH W PROJEKCIE TR.
Wśród najważniejszych uzupełnień zawartych w TR warto wymienić:
doprecyzowanie zasady kompetencji powierzonych (m. in.: jeżeli UE zaprzestanie wykonywania swych kompetencji w danym obszarze, wówczas państwa członkowskie mogą ponownie wykonywać kompetencje w danym zakresie
doprecyzowanie podziału kompetencji w obszarze WPZiB
podkreślono, że bezpieczeństwo narodowe pozostaje w zakresie wyłącznej odpowiedzialności każdego państwa członkowskiego
zmiany postanowień stanowiących Unię mogą zmierzać nie tylko w kierunku rozszerzenia jej kompetencji, ale także w stronę ich ograniczenia.
ŹRÓDŁA PRAWA WTÓRNEGO.
zachowanie ustanowionego w TK podziału na akty ustawodawcze i nieustawodawcze
odstąpiono jednak od takich nazw jak „ustawa europejska” i „europejska ustawa ramowa” i powrócono do starych nazw aktów prawnych, tj. rozporządzeń, dyrektyw i decyzji.
ROLA PARLAMENTÓW NARODOWCH.
dodanie do TUE odrębnego artykułu zawierającego katalog uprawnień przyznanych parlamentom narodowym
wzmocnienie mechanizmu monitorowania zasady pomocniczości.
E. KWESTIA PRAW PODSTAWOWYCH.
odejście od koncepcji włączenia Karty Praw Podstawowych bezpośrednio do tekstu Traktatu
KPP stałby się załącznikiem, mającym taką samą wartość prawną jak traktaty
ponadto KPP stanie się częścią prawa pierwotnego UE.