Metody badań społecznych - wykłady- Banaszak, Studia magisterskie dzip 2013 UAM


1.Pojęcie metodologii

Starożytność, nurty w myśli ludzkiej, 2 rodzaje refleksji:

  1. Zewnętrzna rzeczywistość i psychiczne wnętrze człowieka

  2. Sposób poznawania rzeczywistości zew. i wnętrza

Stawiano także pytania o to jaki jest świat oraz o sposoby poznania tego świata. 2 główne działy filozofii: ontologie i epistemologie.

2. Definicja ( gr. methodos - droga, sposób, logos - naukę )

3. W naukach realnych, w wyniku poznania, badania empirycznego, powstają wytwory zwane teoriami.

4. Metodologia a prawda, Koncepcje prawdy:

5.Metodologia a prawda, 2 zasadniczy nurty:

  1. Przyrodoznawczy- metodologia nauk przyrodniczych (typowa dla wszystkich nauk) wraz z obserwacją, eksperymentem, matematyzacja oraz wykorzystaniem statystki jako technikami

  2. Humanistyczny - historiozofia i metoda rozumienia. Podwaliny- Wilhelm Dilthey (autor koncepcji rozumienia VERSTEHEN) później Weber (świat kultury rożni się od świata przyrody i musi wykształcić własne metody badawcze). Jest także prekursorem ekspansji nauk historycznych w obrębie nauk społecznych verstehen - metoda ze badacz ma narzędzia by lepiej rozumieć podmiot lepiej niż on sam się rozumie.

  3. Styk 2 nurtów- pojawienie się innych koncepcji:

    1. prawda w sensie pozytywistycznym - prawdziwe jest to co użyteczne,

    2. prawda w sensie psychologicznym - prawdziwe jest to co jest zgodne z zadami i przekonaniami ludzi

    3. koncepcja PRAXIS - prawdziwe jest to co zostało potwierdzone przez praktykę społeczną (Karol Marks).

    4. koncepcja prawy logicznej (współcześnie): prawdziwym jest takie zdanie danego systemu, które jest niesprzeczne z dowolnym innym zdaniem tego systemu.

Odnosząc się do koncepcji abstrahujących od doświadczenia i społecznej praktyki można także wskazać na koncepcje prawdy, który stronią od prawdy:

  1. konwencjonalizm- ustalenia naukowe jako wynik umowy. Inaczej - arytmetyczna koncepcja prawdy-prawda jest rezultatem glosowania większości

  2. instrumentalizm- naukowość jako ułatwienie w oglądzie świata, niezależnie od jego prawdziwego poznania. Ważne by pojęcia, twierdzenia pozwalały na opis rzeczywistości. Prawdziwość opisu jest nieistotna, ważniejsze jest segregowanie, szufladkowanie rzeczywistości.

  3. kalendarzowa koncepcja prawdy- wszystko co nowe, nowsze cechuje się większa prawdziwością. Ta koncepcja pcha nas w stronę neo -kolumbizmu czyli ignorancji, bo np. jak nie znamy koncepcji X to uznajemy ze koncepcja Y jest super.

6. Podział metodologii

  1. opisowa - charakteryzowanie czynności badawczy w związku z tym , jak na podłożu wiedzy powiększonej o hipotezę formułuje się i kontroluje zdania proponowane na twierdzenia nauki, jak wiąże się je w teorie i systemy teoretyczne. Innymi słowy jest ona opisem czynności badaczy oraz rezultatów w danym czasie i miejscu.

  2. normatywna - w oparciu o przyjęte racjonalizacje czyli modele adekwatnego postepowania naukowego, charakteryzuje realne czynności uczonych, wskazując w których miejscach ich praktyka odbiega od wzorców mogąc prowadzić do wiedzy błędnej. Formułuje pewne zalecenia, dyrektywy - jak należy postępować by osiągnąć założony cel poznawczy.

  3. genetyczna - opis czynności i wytworów badawcza wraz z jego strukturą, składnikami oraz uporządkowaniem w czasie. Zawiera się tu zespól twierdzeń orzekających, dlaczego w danym czasie i miejscu upowszechnił się dany wzorzec uprawiania nauki.

  4. funkcjonalna- opis czynności badaczy wzbogacony o powiazanie tych czynności oraz wytworów z następstwami ich działalności, z umysłowością epoki w której realizuje się poznanie.

7.Podział metodologii wg Kazimierza Ajdukiewicza:

  1. nauk formalnych -narzędzia poznania: reguły rachunku zdań, predykatów, systemy relacyjne, kategorie zbiorów. Pojawiają się wszędzie kwantyfikatory oraz rachunek kwantyfikatoró.. Jest to świat liczb, relacji na tych liczbach, relacji miedzy nimi oraz operacji. Przykład dyscypliny formalnej- matematyka, wraz z jej językiem logiką. NF dostarczają narzędzi będących podstawa języka opisu o naukach realnych. O wartości systemu decyduje nie prawdziwości epistemologiczna lecz logiczna.

  2. nauk realnych- stosują indukcję (badając fragment orzeka się o całości), wiedza obciążona błędem, nieścisłościami, bo jest wiedzą historyczną (elementy tej wiedzy się przedawniają), dezaktualizacja, osłabienie tej wiedzy wynika z tego ze sam obiekt jest zmienny i dodatkowo wiedza w naukach realnych, naukach społecznych czyli w pedagogice pochodzi z obciążeń uczonych w procesie poznawczym np. obciążenia świadomościowe ideologiczne. W naukach realnych każda wiedza nie mająca empirycznych odniesień jest wiedza bezwartościowa.

8. Podział nauk realnych

  1. nauki przyrodnicze: fizyka, biologia, chemia, geologia…

  2. nauki społeczne: socjologia, pedagogika, ekonomia, etnologia, psychologia, historia, prawo???(bo nie jest nauka)

  3. nauki humanistyczne: filologie, nauki o sztuce i muzyce

9.Paradygmanty ujmowania rozwoju nauki

  1. kumulatywistyczny - każdy badacz i każde pokolenie badaczy dokłada swoja cegiełkę do naukowego gmachu, ze osiągniecia naukowe się kumulują.

  2. antykumulatywistyczny(rewolucyjny)- nauka podlega rewolucjom, które kwestionują jej dotychczasowy stan wiedzy i reorientują myślenie o poszczególnych zjawiskach i procesach.

PROCES POZNAWCZY W NAUKACH SPOLECZNYCH. TEORIA I JEJ FUNKCJE.

Proces poznawczy w naukach społecznych: cechy procesu poznawczego żeby był uznany za naukowy

Proces poznawczy który spełnia powyższe wymogi, a także jest celowy i systematyczny nazwiemy naukowym. Musi jednak dotyczyć problemów poznawczo ważnych lub/i praktycznie znaczących.

Kontrola twierdzeń jako zadanie metodologii - kontrola twierdzeń jako element postepowania badawczego

Epistemologia- filozoficzna nauka o wszelkim poznaniu,

Metodologia - część epistemologii, zajmuje się poznaniem uczonych. Do jej zadań należą:

Kontrola twierdzeń w nauce może mieć następujące wyniki:

  1. falsyfikacja- rozstrzygniecie o nieprawdziwości zdania; odrzucenie, obalenie zdania, falsyfikacja prowadzi do twierdzeń orzekających o braku. Można uznać zdanie za nieprawdziwe w sensie logicznym, epistemologicznym lub psychologicznym(w pedagogice nie!, w naukach przyrodniczych jest)

  2. dyskonfirmacja- podważanie twierdzenia; osłabienie jego uzasadnienia, twierdzeniu ubywa wiarygodności (w naukach społecznych i pedagogice jest)

  3. konfirmacja- uznanie zdania za wysoce prawdopodobne ze względu na jego dotychczasowe uzasadnienie, inaczej jest to przechodzenie od hipotezy do zdania uzasadnionego empirycznie, przez pewna liczbę prób badawczych, jednak nie można osiągnąć weryfikacji poprzez powiększenie liczby prób empirycznych (w pedagogice jest)

  4. weryfikacja- całkowite potwierdzenie zdania, czyli uznanie zdania za prawdziwe prawdziwość oznacza tu obowiązywanie zawsze wszędzie bez wyjątku (pedagogika nie )

Teoria- rezultat działania uczonych. Dotyczy to wszystkich nauk realnych. Samo rozumienie teorii różnic się jednakże na gruncie różnych nauk. Najogólniej rozumienie to może być:

  1. restryktywne - nauki przyrodnicze

  2. łagodne- nauki społeczne.

Strukturalne ujęcie teorii SUT - zespól twierdzeń teoretycznych uporządkowanych semantycznie lub syntaktycznie.

  1. Ujęcie semantyczne- teoria- zespól twierdzeń teoretycznych połączonych relacjami znaczeniowymi, a wiec mających wspólne odniesienie do tego samego przedmiotu.

  2. Ujęcie syntaktyczne- teorie- zespól twierdzeń teoretycznych powiązanych ze sobą relacjami wynikania logicznego czyli jest to schemat logiczny w którym z racji wyprowadzamy następstwa a z następstw inferencyjne konsekwencje, x jest otyły -> x nie zdobędzie medalu na 100m -> x nie wystąpi w zawodach

Eksplanacyjne ujęcie teorii - za teorii uznaje się tu zespól zdań sprawdzalnych czyli dających się sprawdzić empirycznie, potwierdzonych w sposób umożliwiający powtórzenie kontroli przez innych badaczy, które to zdania wyjaśniają jakaś klas efektów czyli zjawisk lub procesów i pozwalają w oparciu o te wyjaśnienia bądź to adekwatniej rozumieć świat bądź efektywniej praktycznie działać.

Proponowane ujęcie teorii w naukach społecznych oraz wężej w pedagogice: to zespól zdań empirycznie uzasadnionych powiązanych semantycznie, orzekających o związkach, w miarę generalnych i ogólnych.

Twierdzenia teoretyczne:

  1. to takie zdania, które orzekają o związkach, a nie o uwarunkowaniach , gdzie związek to wzajemny wpływ czynników; warunkowanie to powiazanie stanów rzeczy

  2. Powinny mieć postać okresu warunku, implikacji.

  3. Muszą być maksymalnie generalne - czyli maksymalna generalność oznacza ze twierdzenie ma szerokie odniesienie przedmiotowe; generalizować to inaczej-rozszerzać

  4. Powinny być wysoce ogólne - ogólność to zdolność do wyprowadzania z danego zdania inferencyjnych konsekwencji

  5. Maksymalna ogólność oraz generalność nazywa się uniwersalnością.

  6. To takie zdanie które zawiera terminy teoretyczne, terminy teoretyczne nie maja bezpośrednich predykatów empirycznych

Podsumowanie - w wersji restrykcyjnej wymaga się od twierdzeń teoretycznych utrzymania okresu warunku a w wersji łagodnej wymaga się jedynie zawarcia terminów teoretycznych.

GŁÓWNE STANOWISKA I ANTYNOMIE W UJMOWANIU RZECZYWISTOŚCI

Antonomia to zestawienie (w warstwie epistemologicznej(E) i ontologicznej(O) dot. budowy świata):

  1. Naturalizm vs. Antynaturalizm

Naturalizm:

Antynaturalizm