PEDAGOGIKA CZASU WOLNEGO [W], Materiały na studia, Turystyka i Rekreacja, Pedagogika czasu wolnego


PEDAGOGIGA CZASU WOLNEGO

WYKŁAD I

05.10.2010

Zagospodarowanie czasu wolnego w sposób atrakcyjny.

wzrost ilości czasu wolnego

wycieczki do miast

spotkania towarzyskie

kino, teatr, TV

zajmowanie się samochodem

remonty

praca dodatkowa

Pedagogika - jest to nauka o wychowaniu i jego celach, metodach, środkach i formach organizacji. Zajmuje się procesami świadomego i celowego oddziaływania na rozwój człowieka we wszystkich fazach jego rozwoju.

Np. wyróżnia się pedagogikę dorosłych - andragogikę, kultury, naturalistyczną, ogólną, porównawczą, specjalną, społeczną, czasu wolnego i inne.

Formy spędzania czasu wolnego: (grupy czynności wolnoczasowych):

I.

  1. Turystyka

  2. Sport

  3. Środki masowego przekazu

  4. Teatry, filharmonie, wystawy, muzea

  5. Samokształcenie

  6. Amatorstwo artystyczne

  7. Majsterkowanie

  8. Hodowla amatorska

  9. Zabawy i kontakty towarzyskie

  10. Kolekcjonerstwo

  11. Aktywność społeczna.

II.

  1. Czytanie

  2. Spotkania towarzyskie

  3. Słuchanie radia

  4. Oglądanie TV

  5. Zajęcia turystyczne.

  6. Czynne uprawianie sportu.

  7. Korzystanie z teatrów, instytucji muzealnych.

  8. Hobby

  9. Słuchanie muzyki z płyt.

  10. Spacery

  11. Praktyki i zajęcia religijne.

  12. Praca i działalność społeczna.

  13. Inne formy.

„Pedagogika czasu wolnego” - brak jednoznacznego poglądu na jego stosowanie - wychowanie do spędzania czasu wolnego (Wojciechowski, Wroczyński, Gęsior, Chmielewski)

CZAS WOLNY - czas poza pracą zawodową pozostający do swobodnego i bezinteresownego bądź zgodnego z zamiłowaniami człowieka wykorzystania na wypoczynek.

Funkcje:

Dwa kierunki:

Fazy wykorzystania czasu wolnego według Opaschawski:

J.Danecki:

G.A. Prudieński:

J.Dumazedier (socjolog):

A.Kamiński - podział instytucjonalny:

B.Gruszyna:

Z. Skórzyński:

Potrzeby i zajęcia:

G.Butler:

TYPY CZASU WOLNEGO:

WYKŁAD II

12.10.2010

KAMIŃSKI

TEZY:

  1. „ Uwolniony czas” od pracy zarobkowej jako dobro społeczne wymaga wypełnienia go treściami. Kluczową sprawą stało się poznanie i analiza podstawowych mechanizmów ludzkiego działania. Ich wyjaśnienie można znaleźć w teorii potrzeb Maslowa.

    1. Potrzeby niedostatku

    2. Potrzeby ludzkiego rozwoju

Człowiek jest motywowany głównie na potrzebę rozwoju, której odmianę stanowi potrzeba samorealizacji. Polega na maksymalnym rozwijaniu i doskonaleniu wszystkich uzdolnień i możliwości jednostki, na jej twórczym działaniu dla własnego dobra i dobra otoczenia.

Kształtowanie potrzeb jest sprawą podstawową w wychowaniu nowoczesnego człowieka.

  1. Człowiek jest istotą bio- socjo- kulturalną i wszystkie jego trzy sfery jego ludzkiej istoty stanowią jedność wzajemnie się dopełniającą.

Rozwój biologiczny wymaga pielęgnacji, wyrównania braków organizmu, pobudzanie rozwoju przez warunki korzystne dla środowiska. Rozwój społeczny polega na wrastaniu w grupy społeczne i przyswojeniu odpowiednich ról. Rozwój kulturalny - wrastanie w wartości kultury materialnej i duchowej.

Proces wychowania wymaga odrębnych sytuacji i działań.

RODZINA

SZKOŁA

PLACÓWKI OŚWIATOWO-WYCHOWAWCZE

% absolwentów przygotowanych do zawodu

% absolwentów, którzy wynieśli potrzebę uprawiania zajęć.

Metody wychowania do wczasów:

  1. Metoda modelowania - imitacja rodziców i starszego rodzeństwa; przykład wychowawczy, który sam praktykuje propagowany przez siebie styl dla wczasowania.

  2. Metoda zadaniowa - praktykowanie określonych wzorców wczasowania w toku uczestnictwa.

  3. Metoda wpływu społecznego grupy rówieśniczej, stowarzyszeń.

  4. Metoda manipulowania społecznie wartościowymi wzorami czasów.

Co daje czas wolny:

Czas wolny rozpatrywany od strony zdrowotno-produkcyjnej, przypisując takie atrybuty jak: