do obojętnego. Udają się również na mocniejszych glebach bielicowych oraz gliniastych. Nieodpowiednie dla nich są gleby suche lub sapowate, piaszczyste oraz torfowe.
Średnie wymagania glebowe: mają jęczmień jary i ozimy oraz proso. Udają się prawie na wszystkich glebach, z wyjątkiem lekkich piasków, torfów, gleb podmokłych i kwaśnych. Małe wymagania glebowe: mają owies, kukurydza i gryka. Udają się niemal na każdej glebie, byleby była dostatecznie wilgotna. Uprawiane bywają również na glebach torfowych. Są mało wrażliwe na odczyn kwaśny gleb. Najlepiej plonują na glebach zwięzłych, wilgotnych ale przepuszczalnych.
Najmniejsze wymagania glebowe ma żyto. Jest typową rośliną gleb lekkich. Udaje się nawet na glebach piaszczystych, suchych i kwaśnych. Nie znosi gleb podmokłych oraz ciężkich glin i iłów. Najlepiej plonuje na glebach bielicowych, lessowych i innych średniozwięzłych.
Wymagania świetlne: Rośliny zbożowe należą do roślin dnia długiego. Zboża są roślinami światłolubnymi.
Wymagania cieplne: Kiełki i młode rośliny zbóż znoszą dość dobrze niskie temperatury do -4, -7°C. Mrozoodporność zbóż ozimych: najbardziej mrozoodpome jest żyto, znosi nawet mrozy do -25 °C. Pszenica jest mniej mrozoodpoma znosi temperatury do -18 °C. Najmniej mrozoodpomy jest jęczmień, temperatury poniżej -13 °C powodują już jego uszkodzenie.
Ze zbóż ozimych najmniejsze wymagania wodne ma żyto, nieco większe jęczmień ozimy, a największe pszenica ozima. Ze zbóż jarych największe wymagania wodne ma owies, nieco mniejsze pszenica jara a najmniejsze jęczmień jary.
Przeciętny wsp. transpiracji zbóż wynosi 200- 4001/kg Pszenica ozima wsp. transpiracji- 500 1/kg Proso wsp. transpiracji ok 300 1/kg.
Za początek fazy przyjmuje się okres w którym 10% roślin osiągnęło daną fazę, a za pełnię -
gdy 50% roślin jest w określonej fazie.
Kiełkowanie rozpoczyna się od pęcznienia ziarniaków (ziarniaki pobierają 45-60% wody w stosunku do swej suchej masy). Zboża za wyjątkiem kukurydzy, prosa i gryki, zaczynają kiełkować w stosunkowo niskich temperaturach (żyto 1- 2 °C; pszenica 2-3 °C; jęczmień i owies 3-4 °C; kukurydza i proso 8-10 °C; gryka powyżej 10 °C). Kiełkowanie zanika całkowicie przy temp > 37 °C.
Ziarniak kiełkując wypuszcza najpierw korzonek zarodkowy. Liczba wytwarzanych korzonków zarodkowych jest różna w zależności od gatunku. Żyto wytwarza ich 4, pszenica ozima 3 , jara 5, jęczmień 5-8, owies 3-4, proso i kukurydza 1.
Po wydostaniu się zarodków korzeniowych wyrasta łodyżka, otoczona pochewką liściową. Wygląd kiełka:
Antocyjanowy- żyto
4