Usprawnianie f cji percepcyjno motorycznych
0

ĆWICZENIA SPOSTRZEGANIA WZROKOWEGO

Ćwiczenia spostrzegania wzrokowego powinny być przewidziane przede wszystkim dla dzieci o niesprawnej percepcji wzrokowej. Układ i dobór ćwiczeń musi być ustopniowany tak, aby ich cel mógł być zrealizowany efektywnie przez dziecko. A zatem pod uwagę brać trzeba aktualne możliwości, rodzaj i stopień nieporadności, kierunek postępowania rcedukacyjno-stymulacyjnego oraz perspektywiczne potrzeby rozwojowe. Nie można przeskakiwać kolejnych progów trudności, aby nie zakłócić systematycznego i trwałego rozwoju prawidłowej percepecji spostrzeżeń wzrokowych.

Ćwiczenia spostrzegania wzrokowego stosuje się także wobec dzieci u których tego typu zaburzeń nie stwierdzono, gdyż mogą one pełnić funkcje kompensacyjne w przypadku zaburzeń innych funkcji psychicznych. Ponadto są czynnikiem relaksacyjnym w porównaniu z innego rodzaju ćwiczeniami. Skuteczność ich uzależniona jest od:

-    częstotliwości stosowania, a więc muszą być uwzględniane w każdej jednostce zajęciowej,

-    umiejętności łączenia z innymi rodzajami ćwiczeń poprzez wplatanie i wykorzystywanie wykształconych czy nabywanych umiejętności w nowych zadaniach,

-    systematycznego utrwalania zdobytych umiejętności.

Prawidłowa realizacja usprawniania percepcji wzrokowej to:

-    różnicowanie wzrokowe: obserwowanie, porównywanie, segregowanie, klasyfikowanie, składanie i rozkładanie części, szczegółów, szukanie różnic i podobieństw, brakujących części,

-    werbalizacja spostrzeń wzrokowych, tj. słowne określanie spostrzeżeń,

-    sprawdzanie poprawności i dokładności wykonanej pracy, czyli autokontrola i autokorekta.

KOLEJNOŚĆ ĆWICZEŃ

l. Ćwiczenia najprostsze z przedmiotami naturalnymi, znanymi i bliskimi dzieciom: zabawki, przedmioty codziennego użytku, owoce, liście drzew itp.

-    Wykonując rozmaite zadania dzieci wdrażają się do ćwiczeń w różnicowaniu poprzez wnikliwą obserwację, porównywanie, wyodrębnianie różnic i podo-

1R

bieństw, dostrzeganie istotnych cech, szczegółów pozornie niedostrzegalnych, a jednak decydujących o zróżnicowaniu.

_ w trakcie działania wypowiadają się nazywając przedmioty, określając swoje spostrzeżenia, klasyfikując określane cechy, tworząc pojęcia.

Oceniając swoją pracę wspólnie z terapeutą, dokonują autokorekty i kolejnej autokontrołi.

2. Ćwiczenia z figurami geometrycznymi.

1, Figury pełne, wyraziste, różnobarwne, różnej wielkości i kształcie kwadratów, prostokątów, trójkątów, rombów, równoległoboków, deltoidów, wielokątów:

a)    wyszukiwanie kształtów podobnych,

b)    segregowanie według różnych zasad doboru,

c)    kompozycje pasowe - szlaczki,

d)    tworzenie domin,

e)    tworzenie loteryjek,

0 tworzenie składanek wg wzoru.

Wykorzystanie gotowych figur plastikowych, papierowych, przygotowanych z kolorowego papieru, pomalowanych i wyciętych.

2)    Figury konturowe:

a)    dobieranie do pary figury konturowej i pełnej,

b)    tworzenie par figur konturowych tej samej i różnej wielkości,

c)    obwodzenie konturów figur kredką, pogrubianie, kalkowanie,

d)    zamalowywanie wnętrza konturu,

e)    obrysowywanie szablonów i tworzenie figur konkretnych,

f)    zmniejszanie lub powiększanie wielkości figur,

g)    wpisywanie figur jednych w drugie,

h)    nakładanie figur na siebie,

i)    „odczytywanie” figur ze złożonych układów,

j)    uzupełnianie figur brakującymi elementami,

k)    tworzenie kompozycji w formie wzorków, szlaczków.

3)    Małe figury geometryczne w elementach różnego typu układanek mozaikowych, łamigłówek geometrycznych, klocków, gier planszowych, kart dla dzieci.

Pomoce:

„Układanka” - mozaika Libella 3.

„Materiał logiczny” stosowany w przedszkolu i kl. I-II (klocki).

Układanki mozaikowe z drobnymi elementami.

Domina i loteryjki z figurami geometrycznymi.

Klocki w kształcie figur geometrycznych.

Szablony z figurami geometrycznymi oraz „Mały architekt”.

Książeczki „Wesołe zagadki”.

19