Usprawnianie f cji percepcyjno motorycznych8

- komponowanie jedną figurą wzorów pasowych,

- komponowanie w kwadracie, prostokącie, kole z jednym elementem, w jednym kolorze,

- pogłębiając stopień trudności zwiększa się liczbę elementów do 2-3 i wprowadza się kolorystykę oraz różne kształty stempli.

Odwzorowywanie - stosuje się w celu ćwiczenia:

- dokładnego obserwowania,

- usprawniania manualnego,

- koordynacji ruchowo-wzrokowej.

Monotonia i rytm powtarzających się stale figur geometrycznych działa uspokajająco, porządkuje sferę emocjonalną i myślową, likwiduje trudności w usypianiu.

Ćwiczenia:

- wzory pasowe o kierunku poziomym i pionowym jedno-, a następnie 2-3-elementowe,

- kompozycje o jednej osi symetrii - po złożeniu na pół obie części całkowicie pokrywają się,

- motywy o symetrii odwróconej, tzn. dwie jednakowe części motywu są umieszczone obok siebie w odwróconym kierunku,

- wzory asymetryczne,

- wzory ośrodkowp-promieniste,

- wzory ośrodkowo-obrotowe,

- wzór ramy,

- przejście od odwzorowywania do komponowania.

- wykonywanie loteryjek, gier z figur geometrycznych stempli.

Wg podręcznika Danielewicz, Koźmińska, Magnuska „Terapia uspokajająca i rozwijająca dla dzieci nerwicowych i dyslektycznych”, PTHP W-wa 1974.

METODA BON DEPART CZYLI DOBREGO STARTU

W metodzie wykorzystuje się opracowywane przez przedszkole i szkołę piosenki, aby na bazie ich rytmu wprowadzić znaki graficzne oraz wykształcić makro- i mikroruchy konieczne przy wyrobieniu odpowiedniej gotowości do nauki czytania i pisania.

A zatem metoda Bon Depart łączy w sobie trzy elementy:

- wzrokowy w postaci wzorów graficznych,

- shichowy w postaci piosenek,

- ruchowy, czyli wykonywanie określonych ruchów zgodnie z rytmem piosenki.

l.Cel metody - to jednoczesne usprawnianie czynności analizatorów: słuchowego, wzrokowego, kinestetyczno-ruchowego,

- kształcenie lateralizacji, orientacji w schemacie ciała i przestrzeni,

- koordynowanie czynności wzrokowo-słuchowo-ruchowych,

- harmonizowanie wszystkich funkcji psychomotorycznych.

Efektem powinny być:

- prawidłowa orientacja czasowo-przestrzenna,

- usprawnienie motoryki - wykonywanie ruchów dowolnych, zorganizowanych, mieszczących się w określonej przestrzeni i czasie,

- zdolność rozumienia i operowania symbolami,

- uspołecznienie,

- rozładowanie zaburzeń emocjonalnych.

Rola elementów słuchowo-motorycznych:

- aktywizacja całego układu nerwowego, zrytmizowane ćwiczenia wpływją uspokajająco na system nerwowy i sferę emocjonalną,

- intensyfikacja pracy intelektualnej - ćwiczenia wokałno-rytmiczne usprawniają percepcję słuchową, kształtują mowę i wymowę dziecka, usprawniają motorykę.

Rola elementów wzrokowo-przestrzennych

- reprodukowanie wzorów graficznych rozwija analizę i syntezę wzrokową, pamięć wzrokową, koordynację wzrokowo-ruchową,

- odtwarzanie wzorów przestrzennie zorientowanych, kształci rozumienie pojęć: góra - dół, lewo - prawo, nad - pod, za - przed itd.

- rozwija się kierunkowy aspekt orientacji przestrzennej, co ułatwia prawidłowe lokalizowanie figur geometrycznych w przestrzeni.

2. Rodzaje i przebieg ćwiczeń.

W każdym zajęciu występują 3 rodzaje ćwiczeń:

1. ćwiczenia ruchowe,

2. ćwiczenia ruchowo-słuchowe,

3. ćwiczenia ruchowo-słuchowo-wzrokowe.

ad. 1. Ćwiczenia ruchowe mają charakter usprawniający i relaksujący, odbywają się w postawie stojącej: dzieci wykonują różne ruchy naśladując czynności związane z ilustracją treści piosenki.

ad. 2. Ćwiczenia ruchowo-sluchowe to ćwiczenia dłoni i palców na wałeczkach z piaskiem wykonywane jednocześnie ze śpiewaniem piosenki.

- ruchy na wałeczkach: pięścią, dłonią, palcem, palcami;

- ruchy jednej ręki, następnie obu rąk;

- układ rąk prosty lub skrzyżowany;

- forma ruchów: uderzanie, głaskanie, naciskanie;

- naprzemienne uderzanie wałeczek - powierzchnia stołu,

- naprzemienne uderzanie wałeczek - klaskanie,

- ruchy od lewej do prawej; od prawej do lewej, od środka; do środka,

- cel: dostarczyć różnorodnych doznań dotykowych,