1
Zwinność - koordynacja umiejętności regulowania nasycenia fragmentów ruchu siłą i szybkością.
Stany psychiczne - towarzyszące ruchom (trema, nadmierne poczucie odpowiedzialności, wzrost ambicji i siły woli wsktuek osiągnięć).
Przystępując zatem do pracy korekcyjno-wyrównawczej w zakresie rozwoju motorycznego i sprawności manualnej należy mieć na uwadze powyższe czynniki, aby poprawnie ułożyć plan i program. Tylko metodycznie poprawna realizacja zgodnego z wiedzą merytoryczną programu zapewni uzyskanie pozytywnych efektów.
1. Usprawnianie ogólnej koordynacji ruchów i kontroli nad własnymi ruchami.
2. Rozluźnienie i uelastycznienie zbyt silnych napięć mięśniowych, zlikwidowanie ruchów sztywnych, kanciastych.
3. Uzyskiwanie ruchów celowych, skierowanych na określone przedmioty, punkty.
4. Wywoływanie mobilizacji i zainteresowania czynnościami ruchowymi.
5. Zmiana warunków ćwiczenia w celu nauczenia dzieci dostosowywania się do wymagań zadania.
Przykłady
- sprawne chodzenie i bieganie po podłożu równym i zróżnicowanym; wymijanie przeszkód - slalomy, poruszanie się po określonym torze,
- podskoki obunóż i na jednej nodze oraz bardziej zrównoważone,
- skoki obunóż i na jednej nodze - pojedyncze i w seriach po kilka,
- przeskakiwanie przeszkód, ćwiczenia ze skakanką,
- zeskoki z różnych wysokości,
- czołganie się, chodzenie na czworakach, przełażenie przez obręcz,
- ćwiczenia równoważne: po desce, ławeczce, narysowanej ścieżce,
- ćwiczenia rąk: wymachy do przodu, do tyłu, krążenie ramion,
- chwyty oburącz i jedną ręką (przedmiotów rzucanych do dziecka),
- rzuty dowolne i do celu z odległości dowolnej i określonej,
- podrzucanie, odbijanie, toczenie piłki, obręczy,
- upuszczanie i podnoszenie,
- bieg do celu z wykonywaniem określonych czynności.
1. Mycie, wycieranie twarzy, rąk, nóg, pranie drobnych rzeczy.
2. Sznurowanie butów, wiązanie na kokardkę sznurowadeł, wstążek, zawiązywanie czapki pod brodą, zapinanie guzików itp.
3. Samodzielne ubieranie się.
4 Samodzielne spożywanie posiłków - posługiwanie się łyżką, widelcem i nożem (dużo ćwiczeń w nabieraniu na widelec, krojenia nożem itp.).
5 Zakręcanie, odkręcanie kranów, nakrętek na butelkach. Zamykanie i otwieranie różnych pudełek.
6. Samodzielne przenoszenie różnych przedmiotów, np.: nakrycie stołu do posiłku talerzami, sztućcami itp.
1. Nawlekanie koralików, przewlekanie sznurków, tasiemek przez różne rzeczy.
2. Zbieranie drobnych elementów dwoma palcami jak pęsetą np.: „kurki dziobią ziarna”. Później próby zbierania drobnych przedmiotów pęsetą.
3. Ugniatanie papierowych kul i rzucanie nimi do celu.
4. Zwijanie sznureczka, wężyka igielitowego wg wzoru np.: spirali pełnego kwadratu, przesuwanie w palcach w górę, w dół.
5. Modelowanie w glinie i plastelinie:
a) toczenie i ugniatanie prostych rzeczy: wałeczki, rogaliki, miseczki itp.
b) form bardziej skomplikowanych, wymagających różnicowania wielkości elementów, ich doklejania,
c) wzorów szlaczków i elementów literopodobnych.
6. Sprawne ruchy palcami, np. naśladowanie gry na pianinie, odtwarzanie padania deszczu zróżnicowanymi uderzeniami: ulewny deszcz - drobny deszczyk.
7. Szycie ściegiem fastrygowym - przekłuwanie papieru igłą z nitką w miejscach oznaczonych punktami.
8. Owijanie skakanki na dłoni poprzez jej obroty w nadgarstku.
9. Rodzieranie i rozcinanie papieru po narysowanych liniach prostych, ukośnych, łamanych i falistych.
10. Wydzieranki i wycinanki z papieru i innego materiału.
a) tworzenie trwałych skojarzeń między doznaniami kinestetycznymi, a graficznymi śladami własnego ruchu w trakcie wykonywania swobodnych, dużych ruchów graficznych całą ręką,
b) stopniowe, świadome wyrabianie kontroli nad ruchami, zwłaszcza mięśni dłoni i drobnych mięśni palców,
c) ćwiczenie płynnych, rytmicznych, ciągłych, postępujących ruchów pisarskich.
15