Usprawnianie f cji percepcyjno motorycznych
5

-    o zaburzonej lateralizacji,

-    o słabo wyrobionej motoryce i wyobraźni przestrzennej.

Wartość terapeutyczna i kompensacyjno-korekcyjna

1.    Kształcenie procesów psychicznych i ich funkcji: obserwowanie, porów- I nywanie, porządkowanie, samodzielne korygowanie błędów, pamięć wzroko- | wa i ruchowa, wyobraźnia przestrzenna, myślenie konkretne - wyobrażenio- | we.

2.    Uczenie różnicowania figur płaskich, odczytywania ich we wzorach oraz | przenoszenia i kojarzenia na bryle.

3.    Manipulowanie w połączeniu z obserwowaniem przy posługiwaniu się bryłą.

4.    Wprowadzenie ruchów obydwu rąk połączone z myśleniem.

5.    Stosowanie obrysowywania i kalkowania oraz malowania jako ćwiczeń j manualnych, uczenie posługiwania się przyborami szkolnymi, ćwiczenia koordynacji ruchowo-wzrokowej.

6.    Operacje myślowe:

-    od prostego spostrzegania na konkretach, przez uchwycenie różnic i pod o- f bieństw: wielkości i ilości, kształtów i stosunków przestrzennych do tworzenia klas wg pojęć ogólnych.

7.    Możliwość poznania wielu figur geometrycznych i dokonywania porównań \ między nimi oraz odnoszenia ich do realiów rzeczywistości.

i

Etapy pracy

1.    Poznanie elementów na pojedynczych klockach.

2.    Dobieranie wzorów na dwóch klockach.

3.    Odwzorowywanie mozaiki z czterech klocków.

4.    Komponowanie własnej mozaiki.

5.    Wykonywanie wzorów pasowych „chodniczki”, „dywaniki”.

6.    Wykonywanie albumów dla poszczególnych wzorów.

7.    Wykonywanie mozaiki tekturowej lub z drewna.

8.    Gra „lotto” i przygotowanie własnoręcznie wykonywanych loteryjek i gier z mozaiką..

9.    Kompletowanie własnych zbiorów.

Rezultaty zastosowania etapów

1.    Sprawdzenie umiejętności:

-    wyszukiwania i porównywania,

-    manipulowania bryłą,

-    chwytania obrazu jako całości i wyodrębniania w nim poszczególnych elementów oraz zachodzących między nimi relacji.

2.    Zbadanie:

-    umiejętności korekty błędów poprzez pokaz, instrukcję,

-    obserwacji i oceny samodzielnej pracy dziecka: planowanie, samokontrola i autokontrola, organizacja działania, uchwycenia istoty tworzenia wzorów symetrycznych,

-    zdolności do samodzielnego przerysowania, przekalkowania i pomalowania własnego wytworu wg wzoru.

3, Wyzwolenie samorzutnej twórczości w robieniu albumów, loteryjek mozaikowych.

Pomoce: klocki w pudełkach z załączonymi wzorami.

Wg podręcznika Danielewicz, Koźmińska, Magnuska „Terapia uspokajająca i rozwijająca dla dzieci nerwicowych i dyslektycznych PTHP, W-wa 1974.

UKŁADANKI WG WZORU Z POCIĘTYCH CZĘŚCI

40 wzorów pocięcia pocztówek lub obrazków na kwadraty, prostokąty, trójkąty, figury o bokach skośnych. W technice tej wykonuje się układanki i albumy wzorów pocięcia.

Dobór obrazków powinien być ustopniowany od wyraźnie wyodrębnionych, czytelnych, pojedyńczych typu grzyb, drzewo, jabłko, pojazd, zwierzę itp. do coraz bardziej skomplikowanych treściowo.

Wartość kompensacyjno-korekcyjna

-    wpływ na rozwój intelektualny, sferę poznawczą, procesy myślenia; porównywanie, segregowanie, klasyfikowanie, wnioskowanie,

-    kształcenie umiejętności dokonywania analizy i syntezy wzrokowej,

-    kształtowanie i usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej, orientacji przestrzennej,

-    usprawnianie koordynacji ruchów rąk: uruchamianie różnych partii mięśni, przez co ruchy stają się celowe, planowe,

-    wzbogacanie słownictwa,

-    wdrażanie do dyscypliny umysłowej podczas działania, a także do autokon-troli i autokorekty,

-    rozwijanie zainteresowań kolekcjonerskich,

-    wyzwalanie chęci dalszego, samodzielnego wykonywania układanek,

-    walor lecznicy - uspokajający,

-    opanowanie technik - obrysowywanie, malowanie, rysowanie schematu pocięcia, podklejanie, cięcie nożyczkami.

Stopniowanie trudności i ocena działań dziecka

-    stopniowe zwiększanie liczby pociętych elementów,

-    zmienianie schematu pocięcia na różnego rodzaju figury geometryczne,

-    od prostej do coraz bogatszej treści obrazków.

28

29