094 2

94 Naprawa samochodów Syrena

211,000+ 0,11 ±0,025 = 211,11^±0-⁰²* = 211,085+ +211,135 mm.

Otrzymana z pomiaru w lewej pokrywie odległość z (rys. 7.17) wynosi 13,92 mm, w związku z czym w stosunku do wymiaru nominalnego z = = 13,800 mm odchyłka C równa się +0,12 mm.

Na lewej ścianie obudowy zespołu napędowego wybita jest odchyłka A w następujący sposób “8, co odpowiada —0,08 mm. Natomiast na kołnierzu obudowy mechanizmu różnicowego wybito odchyłkę E jako +003 równoznaczną z wielkością + 0,03 mm, a na kole talerzowym odchyłkę montażową M —0,1, co odpowiada —0,1 mm.

Do nominalnej grubości podkładek 1,2 mm należy dodać 0,05 mm (przewidzianych na napięcie wstępne łożysk stożkowych) otrzymując w wyniku 1,25 mm.

Ponieważ występują tutaj: ujemna odchyłka A — —0,08 mm oraz dodatnie odchyłki C i E (zmniejszające grubość podkładek regulacyjnych), należy więc je odjąć od 1,25 mm:

1,25 - 0,08 - 0,12 - 0,03 = 1,02 mm. a do uzyskanej sumy dodać odchyłkę M, gdyż zawiera ona znak ujemny

1,02 + 0,1 = 1,12 mm.

Otrzymana wartość stanowi grubość obliczeniową podkładek, które należy zamontować na lewym czopie obudowy mechanizmu różnicowego. Natomiast grubość rzeczywista powinna być zawarta w granicach 1,12~^{0 02S} = 1,095+1,145 mm. Po skojarzeniu różnych podkładek pomiar sumarycznej grubości wykazuje w wyniku grubość rzeczywistą L = 1,11 mm.

Po założeniu prawej pokrywy otrzymano rzeczywisty wymiar y (rys. 7.18) równy 136,33. W związku z tym odchyłka B wynosi +0,13 mm.

Pomiar obudowy mechanizmu różnicowego na odcinku I daje wynik 119,98 mm. Odchyłka H wynosi w tym przypadku (w stosunku do wymiaru nominalnego l = 120,00 mm) — 0,02 mm.

Od nominalnej grubości podkładek 2,5 mm należy odjąć otrzymaną poprzednio grubość L = 1,11 mm podkładek lewego czopa:

2,5—L = 2,5-1,11 = 1,39 mm.

Ponieważ występuje tutaj dodatnia odchyłka B oraz ujemna odchyłka H (zwiększające grubość podkładek regulacyjnych), należy więc je dodać do wartości 1,39 mm

1,39 +0,13 + 0,02 = 1,54 mm, a od uzyskanej sumy odjąć odchyłkę C, gdyż zawiera ona znak dodatni

1,54-0,12 = 1,42 mm.

Otrzymana wartość stanowi grubość obliczeniową podkładek, które należy zamontować na prawym czopie obudowy mechanizmu różnicowego. Natomiast grubość rzeczywista powinna być zawarta w granicach 1,42    = 1,395+1,445 mm.

Po skojarzeniu różnych podkładek pomiar sumarycznej grubości dałav wyniku grubość rzeczywistą P = 1,42 mm. *

Założywszy podkładki regulacyjne o grubości L = 1,11 mm na lewy czop obudowy mechanizmu różnicowego, a na czop prawy podkładki regulacyjne o grubości P — 1,42 mm, należy wcisnąć bieżnie wewnętrzne z koszykiem łożysk stożkowych.

Po zamontowaniu reszty elementów sprawdza się luz międzyzębny przekładni głównej.

Pomiar na promieniu r = 40 mm wykazał, że luz zawiera się w granicach 0,50+0,60 mm. Ponieważ została przekroczona górna granica (0,55 mm) dopuszczalnego luzu, wobec tego należy wymontować ponownie obudowę mechanizmu różnicowego, ściągnąć bieżnie łożysk stożkowych i przełożyć z prawego czopa podkładki regulacyjne o grubości 0,6 większej niż żądana zmiana luzu. Minimalna żądana zmiana luzu wynosi:

0,60 — 0,55 = 0,05 mm.

Konieczne przełożenie podkładek równe jest w związku z tym 0,05*0,6 = 0,03 mm.

Najbliższa grubość podkładki, jaką dysponuje się na prawym czopie, wynosi 0,1 mm. Wymienioną podkładkę należy przełożyć na lewy czop. Po zmontowaniu i przeprowadzeniu kontroli stwierdzono, że uzyskany luz zawarty jest w granicach 0,40+0,50 mm, co jest wartością poprawną.

c. Regulacja zazębienia przekład" i głównej zespołu synchronizowanego bez użycia narzędzi pomiarowych

Jeżeli zachodzi konieczność wykonania regulacji zazębienia przekładni głównej w zakładzie nie posiadającym do tego celu odpowiednich narzędzi pomiarowych, to zabieg taki można przeprowadzić, aczkolwiek wiąże się on z nieco większymi niedokładnościami ustawienia kół zębatych, jak i ze znacznie większą pracochłonnością wykonywanych operacji. W związku z tym należy:

— Do pokrywy 2 (rys. 7.2) zespołu napędowego włożyć bieżnię zewnętrzną łożyska stożkowego 3, po czym zamontować pokrywę prawą 2 wraz z uszczelką 1 z papieru kablowego o grubości 0,2 mm. Po przykręceniu śrub mocujących pokrywę 2 dobić bieżnię zewnętrzną łożyska stożkowego 3 w celu pewnego osadzenia w gnieździe pokrywy 2.

W gnieździe lewej pokrywy 25 osadzić bieżnię zewnętrzną łożyska stożkowego 28 oraz na kołnierz pokrywy nałożyć uszczelkę z papieru kablowego o grubości 0,2 mm. Tak przygotowany komplet odłożyć do pojemnika.

Na czopy lewy i prawy (bez podkładek regulacyjnych 7 i 27) obudowy mechanizmu różnicowego wcisnąć bieżnie wewnętrzne łożysk stożkowych 3 i 28 z koszykami, pozostawiając między ich czołami i kołnierzami obudowy mechanizmu różnicowego luz około 2 mm (bieżni nie dociskać do kołnierza).

Osadzić obudowę mechanizmu różnicowego we wnętrzu obudowy zespołu napędowego nie zawierającego wałka napędowego, po czym zamontować przygotowaną uprzednio pokrywę lewą 25 wraz z uszczelką i bieżnią wewnętrzną łożyska stożkowego. Śruby mocujące lewą pokrywę dokręcać równomiernie po około 1+2 obrotów. Po włożeniu dwóch pół osi w koronkę mechanizmu różnicowego obrócić kilkakrotnie obudowę mechanizmu różnicowego. Wymontować pokrywę lewą 25, wyjąć obudowę mechanizmu różnicowego, po czym zmierzyć szczelinomierzem luzy między czołami bieżni wewnętrznych łożysk stożkowych i kołnierzami obudowy mechanizmu różnicowego czopa lewego i prawego. Zsumować obydwie uzyskane wartości i dodać do nich wartość 0,1 ram,