1227

76 Mistrz ciętej riposty

31. Strażnik więzienny czy W5pót5pi5kowiec?

Jak radzić sobie z podwładnymi

Jedenastoletnia Janellc miała za zadanie zaopiekować się młodszą siostrą, Sophie. Kii za la jej posprzątać pokój, nic pozwoliła obejrzeć ulubionego programu w telewizji, schowała jej fioletową koszulkę i zmusiła do drzemki, mimo żc mała wcale nic była zmęczona. Sophie poskarżyła się mamie i janellc została ukarana za swoje zachowanie. Następnym razem, opiekując się młodszą siostrą, Janelle przyjęła odwrotną taktykę: pozwalała Sophie robić wszystko, co chciała, łącznie z rozpętaniem wojny na poduszki, która skończyła się zbiciem lampy. Gdy mama wróciła do domu, Janellc znów miała kłopoty.

Ludzie świata biznesu są starsi i lepiej ubrani, ale dynamika relacji międzyludzkich pozostaje taka sama. Możesz wpaść w tarapaty z dwóch powodów: albo przez zbyt dużą agresję i apodyktyczność, albo pasywność i pobłażanie.

Dla postawy agresywnej (apodyktycznej) typowe jest wydawanie rozkazów i ścisłe kontrolowanie pracowników. Jest to klasyczne zachowanie przełożonego, którego określamy jako „strażnika więziennego". Jego podwładni muszą być punktualni, nosić odpowiednie ubrania, wyrabiać miesięczne normy, sumiennie wypełniać wszystkie obowiązki i znosić humory szefa. W ładza i kontrola biegną z góry w dół. Posłuszeństwo i szacunek powinny biec z dołu w górę. Taki model sprawdza się tylko w- wojsku i więzieniach. Ciągle musisz nadzorować wszystkie działania podwładnych. Nigdy nic zrobią dla Ciebie niczego ponad to, eo należy do ich obowiązków — nie spodziewaj się żadnej inicjatywy, kreatywności czy innowacyjności. A gdy tylko odwrócisz głowę, natychmiast zwolnią tempo pracy.

Postawa pasywna (pobłażliwa) to nowoczesny, „oparty na współpracy" model zarządzania w najbardziej absurdalnej, skrajnej wersji. Dyrektorzy i ich podwładni stają się wspólnikami w spisku. Życie prywatne i osobiste przeplata się z zawodowym do tego stopnia, że nikt nie dba o wyniki finansowe firmy i o realizowanie jej prawdziwej misji. Ten model działa wyłącznie w grupach i społecznościach charakteryzujących się dużą wrażliwością. Tracisz autorytet i całą kontrolę, dostając w zamian jedynie nieokreślone poczucie koleżeństwa. które automatycznie zniknie, gdy będziesz musiał dokonać okresowej oceny pracowników.

Asertywni menedżerowie stosują metodę opartą na prawdziwej współpracy z podw ładnymi. Zamiast rozkazów wyrażają sugestie. Wyznaczają rozsądne cele i dają swoim pracownikom czas i środki niezbędne do ich realizacji. Ich relacje z podwładnymi są serdeczne, ale nic intymne. Nic są ani surowi, ani pobłażliwi — po prostu zachowują się uczciwie wobec pracowników'. Inspirują i mobilizują do działania, zamiast grozić i ganić.

Jeżeli znajdujesz się na kierowniczym stanowisku, postępuj zgodnie z tymi prostymi zasadami:

Co powinieneś robić

Wyznaczać rozsądne cele i ustalać realne terminy

Nagradzać pracowników za innowacyjność

Jadać posiłki razem / podwładnymi

Traktować wszystkich jednakowo

Przestrzegać prawa Dotrzymywać obietnic

Czego nie powinieneś robie Samowolnie ich zmieniać

Ignorować dobrych wyników w pracy

Sypiać z podwładnymi

Faworyzować wybranych pracowników

Iść na skróty

Dawać obietnic, których nie jesteś w stanie dotrzymać