Metody i kierunki przyczynowej analizy rentowności
- w analizowanym okresie poziom kosztów działalności operacyjnej podlega wahaniom, przy czym w roku 200c rośnie, a w roku 200d ulga obniżeniu,
- na wzrost poziomu kosztów w roku 200c najsilniej oddziaływały wynagrodzenia wraz narzutami, co spowodowane było wzrostem średniej płacy jednego zatrudnionego przy jednoczesnym spadku wydajności pracy jednego zatrudnionego,
- drugą pozycją - również istotnie zwiększającą poziom kosztów w roku 200c - była amortyzacja; jest to efekt przede wszystkim gorszego wykorzystania rzeczowych aktywów trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych,
mimo wzrostu poziomu kosztów w roku 200c w przedsiębiorstwie były podejmowane działania dla obniżki kosztów; zmniejszyły się bowiem koszty zużytych materiałów, przy obniżonych przychodach ze sprzedaży jest to efekt optymalizacji zapasów,
- obniżenie poziomu kosztów w roku 200d to wynik zmniejszenia kosztów wynagrodzeń wraz z narzutami, amortyzacji i pozostałych kosztów działalności operacyjnej, będącego wynikiem poprawy efektywności wykorzystania aktywów trwałych i wydajności pracy jednego zatrudnionego,
ostateczny efekt obniżki w roku 200d zostaje pomniejszony o wzrost kosztów zużytych materiałów.
Przedstawione sposoby przyczynowej analizy wskaźników rentowności zwiększają znacznie wartość poznawczą prowadzonych badań. Zwłaszcza teraz, gdy istotne są w zarządzaniu przedsiębiorstwem obok wskaźników finansowych, także wskaźniki niefinansowe. W formule nakładochłonnościowej zostały bowiem zaprezentowane wzajemne zależności między tymi wskaźnikami. Przedstawione zależności ekonomiczne wyznaczają tym samym kierunki działań zmierzające do wzrostu efektywności zaangażowania kapitałów oraz obniżenia kosztów i mogą być wykorzystane w przedsiębiorstwie do planowania finansowego i w zarządzaniu strategicznym.
7.6. Wpływ dźwigni finansowej na rentowność kapitału własnego
W ocenie rentowności przedmiotem badań są wielkości osiągniętych wskaźników rentowności, ale też relacje zachodzące między wskaźnikami. Oceniając relacje występujące między wskaźnikiem rentowności kapitału własnego i rentowności kapitału całkowitego, można usta-
283