AnalizaFinansowaTeoriaPrakty28

Teoria i praktyka analizy finansowej tr przedsiębiorstwie

Teoria i praktyka analizy finansowej tr przedsiębiorstwie

gdzie:

k

w

^Rr beta

(

[E{R\-R]

koszt kapitału własnego po opodatkowaniu, stopa zwrotu wolna od ryzyka, indeks ryzyka wyrażający zmienność zwrotów danej spółki w stosunku do zmian czynnika /, premia rynkowa z tytułu ryzyka przypisana do /-tego czynnika, ilość czynników.

Zaletą tego modelu jest możliwość rezygnacji z definiowania portfela rynkowego. Z drugiej jednak strony, wybór portfela aczkolwiek problematyczny może jednak gwarantować, że wskaźniki będą od sic bie niezależne, a cały model bardziej stabilny. Oprócz tego za pomocą APM można uzyskać dokładniejsze informacje odnośnie komponentów ryzyka. Przeprowadzone badania empiryczne w Stanach Zjednoczonych potwierdziły jego większą wartość poznawczą niż modelu jednoczyn-nikowego CAPM. Natomiast wprowadzenie Arbitrage Pricing Model na niemieckim rynku akcji nie przyniosło zadowalających wyników.^1,1

Koszt kapitału własnego można też ustalić w sposób znacznie prosi szy. W przedsiębiorstwach mniejszych, których akcje nie są notowane na giełdzie, zastosować można technikę składania. Analogicznie jak to miało miejsce w wypadku modelu wyceny aktywów kapitałowych, polega ona na dodaniu do wolnej od ryzyka stopy dyskontowej premii za ryzyko rynkowe. W ten sposób obliczony koszt kapitału własnego koryguje się następnie z tytułu specyficznych czynników ryzyka odnoszących się do danego przedsiębiorstwa. Korekta ta może dotyczyć:¹³²

wielkości przedsiębiorstwa, bowiem małe firmy są hardziej ryzykowne.

sektora, w którym działa przedsiębiorstwo, ryzyka finansowego (dźwignia finansowa i wskaźnik pokrycia u. setek, wskaźniki płynności i wskaźniki obrotowości). stopnia dywersyfikacji działalności (różnorodność rodzajów dział;; ności, rozmieszczenie terytorialne, różnorodność rynków zbytu), innych charakterystyk operacyjnych, tj. kompetencje zarządu, stosowanie nowoczesnych technik organizatorskich, siła i aktywność związków zawodowych)

M Steim-r T Nowak, Zur Bestimmung von Risikofaktoren ani deutschen Aklienmarki auj Basi* der Arbitrage Pricing Tlieory ,.,Betriebsw^:rB<lr’fi;” 1994. nr 4, s. 357.

^{I l:} D. Zarzecki, op.cit., « 182 183

3 2 ci