AnalizaFinansowaTeoriaPrakty77

łtfierzeme i kształtowanie wartości przedsiębiorstwa

pływów pieniężnych oszacowanych przy ustalaniu wartości przedsiębiorstwa do wartości obecnej, ujmuje nic tylko określony poziom ryzyka, ale także przewidywany poziom inflacji.

Do innych braków tych wskaźników zalicza się zniekształcenia wynikające ze struktury wiekowej majątku, czy też spowodowane przez leasing, goodwill lub efekt dźwigni finansowej. W praktyce gospodarczej wielkość tych mierników jest też często dodatkowo pochodną celów, jakim służyć ma analiza.

Z wymienionych względów maksymalizacja zysku w warunkach strategicznego zarządzania przedsiębiorstwem i niezbędnych dla tego celu systemów oceny przedsiębiorstwa ma ograniczone zastosowanie. Kierowanie się tym kryterium może, jak pokazują liczne przypadki w praktyce, prowadzić do obniżenia pozycji konkurencyjnej przedsiębiorstwa. Wzrost zysku niekoniecznie musi przyczyniać się do przyrostu ekonomicznej wartości majątku akcjonariuszy. Kurs akcji będzie rósł tylko wówczas, gdy uda się zarządowi osiągnąć rentowność nowych inwestycji wyższą, niż wynosi rentowność alternatywnych sposobów inwestowania o podobnym ryzyku. Natomiast przyrost zysku następuje nie tylko wówczas, gdy zarząd inwestuje kapitał przy rynkowej stopie procentowej łub wyższej, ale także gdy jest ona niższa. W tym ostatnim przypadku decyzje zarządu przyczyniają się do obniżenia rynkowej wartości zainwestowanego kapitału.

Podobne uwagi można sformułować w stosunku do pozostałych mierników wykorzystywanych tradycyjnie w ocenie efektywności przedsiębiorstwa, tj. zysku netto przypadającego na jedną akcję, rentowności zainwestowanego kapitału (rentowności kapitału całkowitego) czy też rentowności kapitału własnego.

Porównanie wielkości zysku netto przypadającego na jedną akcję z bogactwem właścicieli, określonym przez wielkość wypłaconej dywidendy oraz zmianę kursu akcji, a także z poziomem inflacji, nic wskazuje na istnienie powiązań. Niewątpliwie jest to wynikiem przedstawionych wyżej mankamentów zysku, jako miernika celu przedsiębiorstwa. Ponadto przyrost zysku, zwłaszcza w warunkach inflacji, nie zawsze prowadzi do przyrostu majątku akcjonariuszy. Stąd też w warunkach inflacji większą popularność uzyskują wielkości relatywne, tj. rentowność kapitału całkowitego czy też rentowność kapitału własnego.

Rentowność kapitału całkowitego jest procentową miarą rentowności, wykorzystywaną do porównań z kosztem kapitału przedsiębiorstwa.

377