AnalizaFinansowaTeoriaPrakty@8

Teoria i praktyka analizy finansowej w przedsiębiors-twie

pieniężnych określają cztery czynniki, a mianowicie: inwestycje brutto, cash flow brutto osiągnięty w ciągu roku, okres generowania gotówki oraz wartość nie zamortyzowanych aktywów (schemat 34). Ponieważ wielkości te nie występują bezpośrednio w ewidencji bądź w sprawozdawczości i wymagają ustalenia, stąd konieczne jest dokonanie ich bliższej charakterystyki.

Pierwszym, istotnym czynnikiem kształtującym Cash Flow Return on Investment są inwestycje brutto. Tok postępowania przy obliczaniu tej wielkości jest następujący:

Monetarne składniki aktywów obrotowych (bez zapasów)

+ Rozliczenia międzyokresowe (aktywne)_

+ Finansowe aktywa trwałe_

= Monetarne aktywa_

- Nieoprocentowane zobowiązania_

= Monetarne aktywa netto_

+ Zapasy_

+ Grunty_

= Nie amortyzowane aktywa netto_

+ Księgowa wartość rzeczowego majątku trwałego

= Skumulowana amortyzacja_

= Koszt zakupu lub koszt wytworzenia

amortyzowanych rzeczowych aktywów trwałych

+ Korekta o inflację_

= Skorygowana o inflację wartość brutto

amortyzowanych składników aktywów trwałych + Skapitalizowany czynsz lub opłaty leasingowe + Samodzielnie wytworzone lub nabyte wartości

niematerialne i prawne_

= Inwestycje brutto_

Nie amortyzowane aktywa

Amortyzowane

aktywa

Korekta dla poprawy porównywalności

Źródto: T. Giinther, op.cit., s. 214 i następne

Wymienione elementy obliczeniowe przy ustalaniu inwestycji brutto można bardziej uszczegółowić.

Pierwsza pozycja nieoprocentowane zobowiązania obejmuje m.in. zobowiązania z tytułu dostaw i usług, wynagrodzeń, podatków i ceł, ale także rezerwy na przyszłe wypłaty rent i emerytur. Chociaż ten ostatni element może być dyskusyjny.

Korekta inflacyjna nie ma na celu przedstawienia wartości odtwo-rzeniowej, lecz określenie wartości inwestycji w cenach bieżących, jakie zostały dokonane w tym przedsiębiorstwie lub w strategicznych jed-

408