Bajki rozwijające sprawność językową dzieci8

Mokra Łapka wiedział o tym, bo wcześniej bobry wyjaśniły mu tę sprawę. Te nadwodne budowle wymagały stałych napraw, bo woda stale robiła w nich dziury i rozmywała tamę. Dlatego bobry miały stałe zajęcie i mogły ścierać swoje wciąż rosnące zęby.

Bobry nie tylko pracowały. Lubiły także bawić się w wodzie. Mokra Łapka przekonał się o tym tego dnia. Na stromym brzegu stawu bobry urządziły sobie zjeżdżalnię. Brzeg był gliniasty i po zmoczeniu stawał się śliski. Bobry wspinały się na szczyt tego zbocza, a potem zjeżdżały na brzuchach do wody. Mokre, gładkie futerko bobrów doskonale nadawało się do zjeżdżania. Mokra Łapka wspinał się razem z nimi i zjeżdżał do wody. Był większy od bobrów, więc fontanna, która powstawała przy każdym jego zjeź-dzie była największa. Po zabawie poleżał trochę, susząc swoje futro w słońcu.

Czekała go jeszcze powrotna droga do jaskini. Pomyślał, że wracając, trzeba będzie coś zjeść, bo zaczynało mu burczeć w brzuchu. Tymczasem zachmurzyło się i w nocy mógł spaść upragniony od dawna deszcz.