DSC05761

Grześkowiak i ^,A , oprać. J. S. C

polskie, oprać. tica. Ślub).

M. Karelko, \

ols kie. Antologi

Okoń. Wrocła\ irraub. Wrocław

e Warszawa .

5. BS121S

M. Eustach i

lk, J S. Gn [w:] Dram

n.

wska, E. Sar

oprać. W. V polskiego śrt

Iskie

/ ognia swego. iesli hyc i tu lubo było po dzisiejszej łatydze skąpać My w tej Muuł_Zt.

/_c nin.i ,N|H'ł kiys/t.iłowej, mi żadnej c uslucl*,.

I'a mc ejd :ie« ^v wnet że wielkie dwie inie(|_hu.

_:;m, 1 mydła i tuwalnic niosą służebnice

prześcieradły wonncmi t *dzio się rozebrawszy j\, nagości niewinnej i obwarowawszy Mr.i: ą bt.rgi. achy ich ludzkie dosiąc oko

łan, nic mogło, po łona wstydliwe głęboko W wodzie onej usiędą szorować się dając Piaskowi jej złotemu i poigrywając Mile sobie lubo iin srebrne do rąk mrzany,

Lub pstrągi nakrapianc. A tu od Dyjany Wiedzieć chce P a s k w a I i n a, jakoby ten zwano >\i Śliczny strumień. - »Imię mu dawno Hebru dano Odpowie jej bogini, - lecz Orfeuszową Sławniejszy dziś daleko i lutnią i głową,

Rzuconą tu od Tyjad zapustnych szalonych«.

Na co owa: »1 tedyż swoich dni strapionych :295 Tak dokończył nieborak? Bo stara wieść słynie.

Jako grając na lutni srogiej Prozerpinie Zonę z piekła wybawił i miał ją już w ręku.

By się był nie obejźrzal. Takiegoż niewdzięku Doczeka! się od bogów za pobożność swoję,

: 5i» Ze żonę tak miłował?« - »Było to na dwoje -Odpowie jej - rozumieć, jako się z nią szczerze W tym obchodził. Bo wiedząc tak twarde przymierze I umowę z bogami, których trwają wiecznie Nicruszonc wyroki, żeby się koniecznie l>c5 . Na nię był nie oglądał aż w ojczystym progu Czemuż to śmiał przestąpić? Czy nic ufał bogu, t ^ h się tez rozbaczył. jako z jedną żoną -U dla swych narowów czasem naprzykrzoną -długo zyc." A cóż by wracać ją kto znowu u spod ziemie' 1 przetoż, wierzę, swemu słowu Uosyc w tym nic uczynił i mało nie wołał, ^c się nazad wróciła, acz powierzchnie bolał a    ^] Za,^{,OWJC zw}*^er*ę^lom tu grając

^{A >lkoZ Eurvd}>'« wdzięczne, swej wol;„ac.

l^y^wwuMsay*,^^

IIP

Me '*’ ^lll“ ^koloru' <*»> »m h_vł skuu-k

Z Biichulamj marnymi. I _w Mł._un

1520

•/. «.hn nic mng*. k,órcj*m»| _do»_K Rozdrapały okrutnie Jeszcze jego p«_lac W,celnym iu wyrażona drzewie po_ZONlala Jeszcze lutnia i głowa w tej wodzie pływała Którą Orfeuszowym zową dziś potokiem*

A w** ^siV oWektując, samym wyjdą mrokiem , u s Z rozkosznej lej kąpieli i zarazem pójdą Na posłania golowe, póki ich nie dojdą Brzazgi Lucyferowc przez jasne kryształy.

/ siwego oceanu dzień wywodząc biały.

13)0

1335

1340

1345

Tedy: »N u, P a s k w a 1 i n o, czas ci w drogę swoję Dyjana ją obudzi. A tos chęć w tym moję Znaczną dosyć uznała, żeś tu i wytchnęła 1 potrzebnej nauki nieco poczerpnęła Ode mnie z okazyjej, jako żyć ostrożniej Masz napotym. Bo chyba że z gruntu niezbożni Poprawić się nic mogą. Już tez cnej Junony Kościół siad niedaleko, gdzie kres zamierzony Nogom twoim; droga lam znaczniejsza już. wszędzie. Oprócz Aliant naciężej zwyciężyć ubędzie N iedostępny i przykry, jako który nieba Ramionami podpiera Aleć się tam trzeba Tak dopinać i nie jest nic niepodobnego Chcącemu do przebycia. Góra ta żadnego Nic ma z zwierząt drapieżnych prócz się czołgającymi Wężów, żółwi, jaszczurek i zarażających Bazyliszków oczyma, które cię z daleka Straszyć będą, a jednak boją się człowieka,

Depce po nich panienka szkodzie jej me Nie zaszkodzą i tobie W gorszym razie bydzicsz Kiedy skoro skopuly ostre te przejdziesz Na dziwnie stąd rozkoszną spuscisz *iy doliny Gdzie jak snadno lakoc.ą uśpię więc dzacons (la nie nie ustraszyty otworzone Ryby

1 moc ta jest czystości, że choe bosą nogą

.    •    *t    l>Mi' if*i nu

1350