278 Media i terroryści. Czy zastraszą nas na śmierć*
zahamowań. Media stają się w ten sposób współsprawcami aktu terroryzmu, ponieważ jednym z celów egzekucji jest zastraszenie publiczności, a straszy się jej przekazem. Bezpośredni sprawcy zbrodni być może nigdy nie widzieli programu telewizyjnego, bo islam tego zakazuje, ani nie słuchali radia, nie wiedzę tet, po co rejestrowano ich czyn. Ale centrala ai Kaidy dobrze wie, te największe wrażenie, choć to wrażenie ohydne, wywołuje maksymalne stężenie barbarzyństwa, jak w filmie dla żądnych krwi psychopatów.
W przypadku egzekucji Piotra Stańczaka mordercy odegrali zarazem rolę „kronikarzy” Doszło do tego, że mordując, sami stali się częścią mediów, a media, transmitując obrazy morderstwa — trwożą. Są w tej funkcji najemnikami czy raczej marionetkami terrorystów. Trwożąc, donoszą, żc nie pokonano terrorystów. Po drugie, media informują porywaczy o reakcjach władz, ekspertów i publiczności czytającej czy słuchającej. Przekaz adresowany jest do dwu grup odbiorców — większą stanowią niezwiązani z aktem terroryzmu przygodni ludzie, czyli my, zasadniczy cel operacji, bo to nasze przerażenie ma wpływać na rządzących, których pytamy: „Co nasze wojska robią w Afganistanie?*! Drugą grupą adresatów, bardzo wąską, są ci, którym stawia się warunki: zapłacić i uwolnić. Okup idzie na finansowanie następnych akcji, jest więc częścią mechanizmu napędowego. Uwolnieni też są częścią tego mechanizmu: wracają do akcji.
W przypadku Pusztunów z a! Kaidy pieniądze nie odgrywają już takiej roli jak w czasach rozbojów. Dziś al Kaida. jak każda sieć terrorystów, finansuje akcje z pieniędzy, które pochodzą z przemytu narkotyków. Dlatego walka z handlem narkotykami jest jednocześnie zwalczaniem terroryzmu. Przeżywamy tragedię — a politycy — lekcję pokory. A Pakistan wyraża ubolewanie, składa kondolencje I obiecuje, że pochwyci zabójców.
Wydarzeńia, o których mowa, nastąpiły już po napisaniu książki przez Gobana-Klasa. Pokazują one, podobnie jak autor tej pracy, dynamizm zjawiska, które można zlikwidować i wyplenić tylko w jeden sposób: wprowadzając na całym święcie terroryzm państwowy, jak stalinizm. Czy o to jednak chodzi?
Najpiękniej i najmądrzej ofiary terroryzmu uczciła i potęg nała laureatka literackiej Nagrody Nobla, poetka Wisława Szymborska. Oto jej wiersz okolicznościowy1-.
Fotografia z U września
Skoczyli z płonących pięter w dól
- jeden, dwóch, jeszcze laiku
wyżej, niżej.
Fotografia powstrzymała ich przy zydu. a teraz przechowuje nad ziemią ku ziemi.
Każdy to jeszcze całość z osobistą twarzą i krwią dobrze ukrytą.
lest dosyć czasu, żeby rozwiały się włosy, a z kieszeni wypadły klucze, drobne picniądzc-
Są ciągle jeszcze w zasięgu powietrza, w obrębie miejsc, które się właśnie otwarły.
Tylko dwie rzeczy mogę dla nich zrobić
- opisać ten lot
I nie dodawać ostatniego zdania
Przedruk u zgodą Wisławy Siymbwskłe)