dydaktyka wyklad 34

Umiejętność prawidłowego komunikowania się

A

€> Unikaj dygresji, nagłych zmian tematu i za długich przerw.

•    Pamiętaj, że dobra komunikacja to proces dwustronny, współdziałanie, nie utrudniaj uczniowi kontaktu ze sobą, ale mu w tym pomóż.

•    Pamiętaj, że jeśli rozmowa ma odnieść pozytywny skutek ( a w jakim innym celu się spotykacie?), emocje pozytywne ucznia muszą przeważać nad negatywnymi.

•    Rozmowa powinna zakończyć się jakimś miłym akcentem z Twojej strony..

W szczególnie trudnych rozmowach przydają się umiejętności asertywne.

ASERTYWNOSĆ

to umiejętność zachowania się zdecydowanego, ale bez agresji, spokojnego i łagodnego, ale bez lęku. Zachowanie asertywne jest skutecznym realizowaniem własnych celów poprzez bezpośrednie, precyzyjne, szczere wyrażanie poglądów i uczuć. Aserty wność to szanowanie innych ludzi w takim samym stopniu jak siebie, czyli ani mniej, ani więcej.

Jeśli nauczyciel szanuje ucznia tak samo jak siebie, to znaczy, że przyznaje mu takie same prawa jak sobie, rip. prawo do:

•    kulturalnego i sprawiedliwego traktowania,

•    bronienia się przed manipulacją,

•    brania odpowiedzialności za własne uczucia, myśli i czyny,

•    zmiany przekonań i do ich niezmieniania,

Umiejętność prawidłowego komunikowania się

0 obrony własnego zdania,

0 popełniania błędów,

•    mówienia: nie wiem, nie rozumiem, to mnie nie dotyczy,

0 podejmowania nieracjonalnych decyzji,

0 proszenia o coś, dopóki osoba proszona ma poczucie, że może odmówić; prośba nie może być wymuszeniem,

0 wyrażania opinii,

•    wyrażania uczuć,

0 korzystania ze swoich praw.

Zachowania asertywne sprzyjają utrzymywaniu dobrych stosunków między nauczycielem a uczniami także w przyszłości, ponieważ nie są oparte na dominacji, manipulowaniu, wykorzystywaniu i wyzyskiwaniu. Może się ich nauczyć właściwie każdy, choć niekoniecznie trzeba je zawsze stosować. Masz prawo nie być asertywny!