dydaktyka wyklad 33

Umiejętność prawidłowego komunikowania się Konieczna jest

I--------------------1

I    I

i KONCENTRACJA UWAGI j i    i

i____________________l

na tym, co uczeń ma nam do powiedzenia. Nie wolno mu przeszkadzać, j Nie wolno przerywać (grzech główny wielu nauczycieli).

Potrzebny jest

S

i-------------------1

l    i

¹ KONTAKT WZROKOWY '

^{!    !}    i

i___________________l

z uczniem, co nie oznacza, że należy na niego patrzeć bez przerwy. Wystarczy co pewien czas, ale nie krócej, niż przez połowę spotkania. Nie wolno przy tym spoglądać „szklanym” okiem (sygnał braku zainteresowania), ani przewiercać ucznia spojrzeniem (oznaka dominacji i agresji).

Dlaczego w ogóle mamy patrzeć komuś w oczy, czy nie wystarczy w okno lub w biurko? Niepatrzenie ludziom w oczy jest przez nich odbierane jako nieszczerość, brak sympatii lub znudzenie. Bez względu na to, jakie kierują nami motywy, jeśli chcemy upewnić ucznia, że go słuchamy — utrzymywanie kontaktu wzrokowego jest konieczne.

Przydatne jest

i-----------------------1

i LEKKIE POCHYLENIE CIAŁA ■

i    i

l_______________________l

w stronę ucznia.

Wychylenie ciała w stronę rozmówcy oznacza zazwyczaj gotowość do słuchania, sympatię. Jeśli jednak uczeń lekko się odsuwa, kiedy stoi, albo siedząc odchyla się do tyłu — nie wolno naruszać jego obszaru prywatności i pochylać się bardziej. To bowiem może go speszyć i zdekoncentrować. Musimy zatem zdecydować się na taką odległość, która nie będzie przeszkadzała, a raczej pomagała w komunikowaniu się.

Pożyteczne jest

i--------------------------------1

i    .1

| UŻYWANIE ZACHĘCAJĄCYCH ZWROTOW

I--------------------------------1

podtrzymujących rozmowę np. „mhm”, „tak”, „rozumiem”. Ale oznaką znudzenia jest powtarzanie „tak, tak, mów, słucham Cię uważnie” i