M f- ■
SJ--
,. yo'cc.
1/& -r' >
CZERWIEC / LIPIEC T953-
Ms;
ości nauczania, le również jego jpci ■ trakcyjności.
mono
Kształcenia.
stosowa! ciekawe lufa swoje indywidualne Ly- Metody podające, oporte na mecha metod1/ ksztaicenia
W polskiej dydaktyce najbaidziej rozpowszechniony jest podziai metod na trzy grupy: slov/ne, oglądowe, praktyczne. Kryterium podziału stal się tutr>| dominujący rodzaj przekazu informacji przez nauczyciela lub sposób ich samodzielnego zdobywania przez uczniów. W pierwszym przypadku giów-nym nośnikiem informacji jest słowo, w drugim obraz, w trzecim działalność praktyczna. Do grupy metod opartych 1 na słowie zalicza się następujące: po-, gadankę, opis, opowiadanie, wykład, dyskusję, pracę Z książką. JA słody • oglądowe to różne odmiany pokazu,
; obserwacji i demonstracji, zwłaszcza i środków dydaktycznych, 2 kolei wśród ' metod praktycznych najczęściej wyróż-.* n,a się metodę zajęć laboratoryjnych i ) 73jęć praktycznych Oczywiście podział taki jest swoistą idealizacja teoretyczną, gdyż w praktyce szkolnej metody te wzajemnie się integrują a zwłaszcza siowne i obrazowe, tworząc choćby metody audiowizualne. Słabością lej tradycyjnej klasyfikacji metod jest ic, że nie mieści-ona w sobie metod, które wypracowano później, a które weszły juz ns stale do repertuaru
podręczników dydaktyki. 3.-?. la. mg.ic.d5 _______
problemową^nauczanie programową- U* Melody waloryzacyjne, zwane leż
t /
nizinie uczenia się poprzez przyswajanie golowych informacji przekazywanych uczniom przez nauczyciela, najczęściej w sposób werbalny Do grupy » m r—
le| należą przede JWJ
wszystkim wymię-mcr.e w poprzedniej klasyfikacji metody słowne i częściowo oaladowe
• Metody problemowe (zwane też szerzej* poszukującymi), polegające na samodzielnym dochodzeniu uczniów' do wiedzy poprzez rozwiązywanie problemów o charakterze poznawczym, decyzyjnym lub praktycznym. Rozwiązywanie problemów wymaaa od ucz-
rnow pro
niow aklywnosci c charakterze produ’\j. f,oiocj kiywnym 5 wiec samodzielnego wy- „^ ~ ,.ui
się one do takiego organizowania procesu kształcenia lub stwarzania takich sytuacji, w których uczniowie obserwują, odtwarzają, wytwarzają, 3 także przeżywają określone y/artości o charakterze społecznym, moralnym, estetycznym itp. Wśród tych metod wyróżnia się daiej metody o_chąrakte;ze_im-presyjnym: prezentowanie dziel fii.mo-~wych. malarsiwa, sztuki teatralnej, oraz metody o charakterze ekspresyjnym, np. udział uczniów w przedstawieniu szkolnym lub tworzeniu: obrazów, fil-
T O D Y
:lody ksztatcenia stanowią szczególnie ważny element pracy nauczyciela z uczniami Są one bowiem nie tylko wyznacznikiem efektywności ale a
Często uczniowie chętnie wspominają jakiegoś nauczyciela, właśnie dlatego, że
Co zatem rozumiemy przez metodę nauczania? Otóż "methodcs" to pc grecku droga, soosób postępowania. Pod pojęciem "metoda kształcenia", "metoda nauczania'lub "metoda dydaktyczna" rozumie się najczęściej systematycznie stosowany sposób pracy nauczyciela z uczniami, umożliwiający osiąganie celów kształcenia, bądź uktad czynności nauczyciela i uczniów wypróbowany i systematycznie stosowany w celu spowodowania określonych Zmian w osobowości uczniów. Przy czym "stosowanie systematyczne” oznacza stosowanie przy powtórzeniu się zadania (Okoń. 1987)
KLASYFIKACJA METOD
n-iLJll.glg.dy_Qjer dydaktycznych Bardziej zaawansowanym teoreiycz-nie, a-jednocześnie dos'osowanym do praktyki szkolnej jest podział metod wynikający z koncepcji kształcenia wie-lostronnego~Sfbśo;.vhi’e':ó istniejących w niej czterech strategii nauczania i ucz enis się wyróż-ównież czLszy grupy metod twarzama nowych informacji. Obck me t odyjro bierno w e;, do tej grupy metod zalicza się także: a£y_dvdaktyczne, metody symulacyjne, metody .zadaniowe, niektóre metody programowane.
ekspcnuiacymi lub—m bodami na u c z a -nie. przez przeżywanie. Sprowadzają
Prof. dr hab.
WACŁAW STRYKOWSKI Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu programów yideo itp.
praktyczne (operacyjne;-, a
i/! A r f ? 9 1' hf f 9 rręciL-pnę
aktywności v/ykonawczej - manualnej. Służą one zmienianiu uczniów, poprzez ksz.taltowsnie u men umiejętności mo-torycznych. a takie zmienianiu rzeczywistości. będącej przedmioiern działania uczniów. Umiejętności praktyczne pcleg3|a 03 właściwym posługiwaniu się regularni przy wykonywaniu określonych zadań.
Wyda je s:ę, że koncepcja wieio-stronneao nauczania - uczenia s>e i związane z nią cztery grupy metod kształcenia są synlezą dotychczasowego dorobku dydaktyki w zakresi = rożnych sposobów (metod) nauczania. j9j charakterystyczna cechą jest to, że zakłada ona współistnienie i swoiście równorzędna przydatność we współczesnym ksztsr-