OpodutKownmc przedsiębiorstw
nia z tego podatku dotyczą przedsiębiorstw o obrocie rocznym nie przekraczającym 20 tys. DM. Ulgowo traktuje się przedsiębiorstwa o obrocie rocznym 40 tys. DM, a pierwsze 12 tys. DM wolne jest od podatku. Przedsiębiorstwa o obrocie rocznym 60 tys. DM naliczają podatek według stopy 4 %.
Tablica 9.2. Stawki podatku od wartości dodanej (VAT) w krajach EWG i na Węgrzech
Kraj |
Stawka podatku ( %) | ||
powszechna |
zniżona |
podwyższona | |
Irlandia |
25 |
15 i 0 |
- |
Dania |
22 |
- |
- |
Holandia |
18 |
4 |
- |
Francja |
18.6 |
5.5 |
25 |
Belgia |
17 |
6 |
25 |
Włochy |
15 |
8 i 2 |
35 i 18 |
Wielka Brytania |
15 |
0 |
- |
RFN |
14 |
7 |
- |
Luksemburg |
10 |
5 i 2 |
- |
Węgry |
15 |
0 |
25 |
Źródło: A. Wesołowski, Podatek od produktów i usług czyli od wartości dodanej. 1990. s.
18.
We Francji podobnie jak w RFN małe i średnie firmy a więc o obrotach do 500 tys. FF ze sprzedaży usług, |>łacą podatek w formie łagodnego ryczałtu. Natomiast bardzo małe przedsiębiorstwa, w szczególności zakłady rzemieślnicze są zwolnione od podatku.
Omawiany podatek może być pobierany dwoma technikami (tzw. kredytem podatkowym lub tzw. techniką fakturową). Technika pierwsza, stosowana we wstępnym okresie funkcjonowania tego podatku polegała na obciążeniu tym podatkiem podstawy, którą stanowiła różnica między wartością sprzedaży wyrobów a wydatkami na zakupy surowców i usług służących do wytworzenia sprzedanych wyrobów. Ta technika naliczania nadała nazwę podatkowi - podatek od wartości dodanej (francuskie: taxe sur la valeur ajoutee - TVA). Wyżej zdefiniowana różnica to właśnie wartość dodana przez producenta sprzedającego swój wyrób. Technika druga (fakturowa), stosowana obecnie powszechnie, polega na naliczeniu podatku od całej wartości sprzedaży wyrobów i potrąceniu od tak ustalonej kwoty sumy podatków zapłaconych przy nabyciu surowców, półproduktów i usług wykazanych przez dostawców w fakturach. Odprowadzeniu do budżetu podlega tylko wyliczona jak wyżej różnica.
Tablica 9.3. Schemat techniki naliczania podatku VAT przy sprzedaży krajowej (przy założeniu powszechnej stopy
podatku 22 %)
Cena |
Kwota podatku | |||
Wyszczególnienie |
sprzedaży (bez podatku) |
należna |
zapłaconego w poprzednich fazach obrotu |
przypadająca na daną fazę (saldo do zapłaty w US) |
I faza Przedsiębiorca A - importuje surowce |
100 |
22 |
22 | |
- wytwarza półprodukty i sprzedaje je przedsiębiorcy B w przemyśle przetwórczym |
200 |
44 |
22 |
22 |
U faza Przedsiębiorca B w przemyśle przetwórczym wytwarza wyroby finalne i sprzedaje je: przedsiębiorcy C - kupcowi w handlu hurtowym |
400 |
88 |
44 |
44 |
III faza Przedsiębiorca C - kupiec hurtownik sprzedaje wyroby przedsiębiorcy D -kupcowi dolaliście |
550 |
121 |
88 |
33 |
IV faza Przedsiębiorca D - kupiec detalisla sprzedaje wyrób finalny konsumentom krajowym |
700 |
154 |
121 |
33 |
Razem |
X |
X |
X |
154 |
US - Urząd Skarbowy
Technikę tę jako prostszą i gwarantującą łatwiejszą kontrolę, wdrożono we wszystkich krajach EWG. Tę przejrzystość zapewnia ewidencja księgowa podatku jako odrębnej pozycji rozliczeń przy wystawieniu faktur na dostawy. Technikę tę zaprezentowano w tablicy 9.3.
Przedsiębiorca A w przedstawionym wyżej przykładzie sprzedał przedsiębiorcy B wyroby w cenie 244 niln, w tym 44 min to podatek, 100 min to koszt zakupu niezbędnych surowców z importu a na pozostałe 100 niln przypadają pozostałe koszty, tj. amortyzacja, koszty robocizny, inne koszty (dzierżawy, odsetki, podatki itp.) oraz założony w cenie przez przedsiębiorcę zysk.
311