IMG9

rozdział drugi

82

oficjalne strony Amerykańskiego idola, wreszcie - monitorowaliśmy dyskusje w obrębie społeczności fanowskiej. Zespół Initiative prowadził ankiety na wielką skalę i badania na grupach fokusowych, zbierał także ogólne dane z oficjalnej strony programu na serwerze stacji FOX. Chcieliśmy lepiej zrozumieć, jak ludzie zintegrowali doświadczenie oglądania Amerykańskiego idola z resztą swoich interakcji społecznych.

Zespół badawczy Initiative Media/MIT odkrył, że niemal w każdej przestrzeni społecznej, w której oglądano program, obecni byli widzowie o różnych stopniach przywiązania.

Na przykład w jednej z rodzin dwoje najmłodszych dzieci (9-letnia dziewczynka i 7-letni chłopiec) jako jedni z pierwszych zaczynali oglądać w salonie Amerykańskiego idola - wcześniej zazwyczaj oglądali ostatnie kilka minut familijnej serii LizzieMcGuire (Disney, 2001 r.), przed przełączeniem kanału na FOX. Gdy program się zaczynał, oboje zawsze podnosili głos, by obwieścić reszcie domowników: „Zaczyna się!”. Po rozpoczęciu segmentu otwierającego program przypominano występy z ubiegłego tygodnia i czyniono uwagi na temat strojów oraz wyglądu sędziów. Pod koniec pierwszego segmentu zazwyczaj zjawiała się matka, która stawała w drzwiach. Z reguły wschodziła i wychodziła przez pierwszych 30 minut programu, pracując jednocześnie w kuchni, biegając tam i z powrotem po schodach. Takie zakłócone oglądanie jest bardzo charakterystyczne dla kobiet - we wczesnych godzinach wieczornych naw^;et te mocno związane z programem muszą reagować na konkurencyjne w^obec telewizji sprawy wymagające ich uwagi⁴⁷. Ojciec z reguły dołączał się do dzieci w trakcie programu, a starsza córka oglądała tylko okazjonalnie, pozwalała jednak innym członkom rodziny opowiadać o wydarzeniach, które przegapiła. Zainteresowanie syna rozpraszało się podczas przerwy na reklamy - chłopiec zaczynał krążyć po kanałach, bawiąc się pilotem i zdarzało się, że rodzina opuszczała początek kolejnego segmentu programu, jeśli matka i córka nie kazały mu przełączyć na kanał FOX w odpowiednim czasie. W końcu, gdy cała rodzina siedziała przed telewizorem, w czasie podsumowania odcinka w ciągu ostatnich pięciu minut programu, zazwyczaj wszyscy dyskutowali, na którego uczestnika matka mogłaby zagłosować. Konwersacja zawsze kończyła się dojściem do porozumienia. Choć w późniejszych tygodniach starsza córka aktywniej wypowiadała się, kto według niej powńnien zostać zwycięzcą, wahając się między Rubenem i Clayem, ojciec uwzględniał głosy wszystkich i aprobował wybór rodziny na podstawie fragmentów wykonań, które sam widział w podsumowaniu odcinka.

Podczas rodzinnej rozmowy lojalni widzowde wciągnęli do oglądania okazjonalnych i utrzymali zainteresowanie potencjalnego pstrykacza; obwieścili rozpoczęcie programu i pomogli nadrobić zaległości tym, którzy spóźnili się na wcześniejsze segmenty. Bez takiego wsparcia część członków^ rodziny zapewne nie wracałaby do programu co tydzień, choć nawet najbardziej okazjonalni widzowie postrzegają oglądanie serii jako rodzinny

A7 David Morley. Family lelevision: CulturalPomratu!Domestit Leisure, Koudedgc London 1996.