larsen0146

146 I Podstawy farmakologiczne i fizjologiczne

f Sukcynylochoiina jest najkrócej działającym środkiem zwiotczającym mięśnie.

6.8.1 Wskazania

Sukcynylochoiina stosowana jest tylko wówczas, gdy potrzebne jest krótkotrwałe zwiotczenie, np. w przypadku:

-    intubacji dotchawiczęj,

-    „błyskawicznej intubacji” u pacjentów z niedrożnością jelit lub pełnym żołądkiem,

-    repozycji złamań kości,

-    krótkiego zabiegu endoskopowego,

-    przeciwdziałania kurczowi krtani (stosować małe dawki, np. 20 mg),

-    elektrowstrząsów.

Dawkowanie sukcynylocholiny:

-    pojedyncza dawka dożylna: 0,5-1 mg/kg,

-    po prekuraryzacji za pomocą niedepolary-zującego środka zwiotczającego mięśnie:

1,5 mg/kg,

-    domięśniowo: 2-3 mg/kg.

Sukcynylochoiina nie powinna być stosowana ani wielokrotnie, ani jako infuzja ciągła, aby uniknąć bloku podwójnego z bardzo długotrwałym działaniem. Blok podwójny może być częściowo zniesiony za pomocą inhibitorów cholinoesterazy.

J Blok depolaryzacyjny spowodowany sukcynylo-choliną nie może być zniesiony inhibitorami cholinoesterazy.

6.8.2 Stosowanie sukcynylocholiny u dzieci

Sukcynylochoiina u dzieci powyżej 1 roku życia powoduje wzrost stężenia kinazy kreatynowej w surowicy i/lub stężenia mioglobiny, zwłaszcza w znieczuleniu halotanem. U młodszych i starszych dzieci efekt ten wydaje się słabszy.

Istnieją doniesienia o nieodwracalnym zatrzymaniu akcji serca po dożylnym wstrzyknięciu u pozornie zdrowych dzieci (i dorosłych). Często stwierdzano w tych przypadkach hiperkaliemię, rabdomiolizę i kwasicę; niejednokrotnie istniała niewykryta wcześniej dystrofia mięśniowa typu Duchenne’a. Z tych powodów' nie należy już stosować sukcynylocholiny do znieczulenia dzieci, z wyjątkiem nagłych przypadków, w których trzeba zapewnić drożność dróg oddechowych (zob. rozdz. 39).

0 Sukcynylochoiina powinna być stosowana u dzieci tylko w sytuacjach nagłych, w ostateczności, nie należy jej u dzieci stosować rutynowo.

6.8.3 Dawkowanie i sposób stosowania

Sukcynylocholinę podaje się dorosłym dożylnie, w przypadkach nagłych u małych dzieci i noworodków tylko po uprzednim podaniu atropiny albo pankuronium w dawkach stosowanych przed kura-ryzacją. Stosowana doustnie sukcynylochoiina jest pozbawiona działania.

6.8.4 Przeciwwskazania

Do najważniejszych przeciwwskazań w przypadku sukcynylocholiny należą:

-    atypowa cholinoesteraza,

-    hiperkaliemia,

-    uraz wiełonarządowy,

-    długotrwałe unieruchomienie,

-    choroba oparzeniowa,

-    hipertermia złośliwa,

-    miotonie i dystrofie mięśniowe.

Atypowa cholinoesteraza. Nieliczni pacjenci mają genetyczne warianty pseudocholinoesterazy, które nie potrafią rozkładać hydrolitycznie sukcynylocholiny. Wskutek tego płytka motoryczna narażona jest na duże stężenia sukcynylocholiny. Powstaje długotrwały blok podwójny.

Hydrolityczną skuteczność pseudocholinoesterazy można oznaczyć dibukainą. Związek ten hamuje normalną pseudocholinoesterazę znacznie silniej niż atypowe cholinoesterazy.

Leczenie długotrwałego bloku sukcynylocho-linowego u pacjentów z atypową cholinoestera-zą polega na stosowaniu kontrolowanego oddychania aż do czasu spontanicznego ustąpienia. Ze względu na specyficzne ryzyko nie zaleca się ani transfuzji krwi, ani osocza.

Nabyty niedobór pseudocholinoesterazy. Brak normalnej pseudocholinoesterazy we kran może przedłużyć działanie sukcynylocholiny. Obniżoną aktywność enzymu stwierdza się na przykład przy schorzeniach wątroby, w głodzie, w późnym okresie ciąży i bezpośrednio po porodzie oraz w przewlekłej