1044 III Anestezjologia specjalistyczna
wzrostem oporu obwodowego w wyniku uogólnionego skurczu tętniczek. Prowadzi to do wzrostu obwodowego oporu naczyniowego. Zachowanie się ciśnienia jest wynikiem krańcowej labilności.
J Ciśnienie tętnicze wyższe niż 170/100 mmHg jest wskazaniem do leczenia szpitalnego ciężarnej.
Hipowolemia. W stanie przedrzucawkowym dochodzi do zwiększonej przepuszczalności naczyń i obniżenia ciśnienia onkotycznego osocza. Te dwa czynniki razem ze zmniejszeniem objętości krążącej krwi i zagęszczeniem krwi prowadzą do obrzęku mózgu, obrzęku płuc oraz obrzęków obwodowych.
Obrzęk płuc. W stanie przedrzucawkowym stwierdza się dwa rodzaje obrzęku płuc: pochodzenia sercowego i niesercowego. Kardiogenny obrzęk płuc występuje w dwóch grupach pacjentek: u tych z przerostem lewej komory mięśnia sercowego i zaburzeniami funkcji rozkurczowej (niewydolnością rozkurczową) oraz u tych z rozstrze-nią lewej komory serca i zaburzeniami funkcji skurczowej (niewydolnością skurczową), a zatem kardiomiopatią rozstrzeniową. Niekordiogenny obrzęk płuc rozwija się w wyniku zwiększonej przepuszczalności naczyń lub nieszczelności naczyń oraz spadku ciśnienia onkotycznego, a także wskutek jatrogennego przewodnienia ze wzrostem ciśnienia hydrostatycznego.
Skurcz naczyń mózgowych może spowodować ogniskową ischemię. Zaburzenia przepływu mózgowego oraz obrzęk mózgu są przyczynami bólów głowy, zaburzeń widzenia, zwiększonej pobudliwości i wzmożonych odruchów. Ogniskowe niedokrwienie może być także przyczyną uogólnionych drgawek. Drgawki mogą wystąpić również w okresie połogu, wywołane są one jednak przez inne przyczyny. Częstość drgawek w przebiegu rzucawki szacowana jest średnio na 0,03% wszystkich porodów. Stan przedrzucawkowy -rzucawka porodowa mogą prowadzić do śpiączki, obrzęku mózgu i krwawień śródmózgowych, pogarszając znacznie rokowanie.
Pomimo wzrostu zawartości całkowitej wody ustrojowej w stanie przedrzucawkowym dochodzi do hipowolemii z zagęszczeniem krwi; rozmiar hi-powolemii zależy bezpośrednio od stopnia ciężkości i czasu trwania rzucawki. Dołączają się do tego zaburzenia liczby trombocytów i parametrów układu krzepnięcia.
Trombocytopenia. Często w stanie przedrzucawkowym występuje trombocytopenia, u ok. 20% pacjentek stwierdza się liczbę trombocytów < 100 000/p.l. Trombocytopenia jest spowodowana przez zwiększone ich zużycie (agregacja trombocytów w zakresie uszkodzonego śródbłonka), zniszczenie w wyniku reakcji immunologicznych lub skrócenie czasu przeżycia płytek krwi.
Krzepnięcie krwi. W stanie przedrzucawkowym, zarówno zewnątrzpochodny, jak i wewnątrzpo-chodny układ krzepnięcia może nie być zmieniony, czego dowodem jest utrzymywanie się wartości prawidłowych czasu protrombinowego i czasu kefalinowego (PTT), tak że trombocytopenia w tych wypadkacli nie jest wyrazem rozsianego wykrzepiania wewnątrznaczyniowego. DIC w stanie przedrzucawkowym występuje rzadko, gdy nie dochodzi do jednoczesnego odklejenia łożyska. Brak widocznej trombocytopenii jest dowodem na brak DIC.
Nerki
Uszkodzenie funkcji nerek w stanie przedrzucawkowym jest spowodowane immunoreaktywnym uszkodzeniem śródbłonka, z agregacją trombocytów i osadzaniem się fibryny w naczyniach nerkowych. Powoduje to spadek przepływu nerkowego i obniżenie filtracji kłębkowej z współistniejącym wzrostem stężeń reniny, czynnika antydiuretycz-nego, angiotensyny i amin katecholowych. W niepomyślnym przebiegu może dojść do oligurii, a nawet do niewydolności nerek.
U większości pacjentek wątroba jest w niewielkim stopniu włączona w proces chorobowy, jednak w wyniku ciężkiego nadciśnienia może dojść do jej uszkodzenia ze wzrostem transaminaz, około-portalnym krwawieniem, uogólnionym podtoreb-kowym obrzękiem lub krwiakiem, który może spowodować pękniecie wątroby. Ból w zakresie górnego prawego kwadrantu brzucha może być dowodem współistnienia ciężkiego uszkodzenia wątroby.