larsen1106

larsen1106



1106 III Anestezjologia specjalistyczna

ciśnienia żylnego i jako sprawdzona droga podania leków, a także do pobierania krwi do badań laboratoryjnych. U małych dzieci cewnik najczęściej zakłada się w warunkach znieczulenia ogólnego.

Wybór żyły. U starszych dzieci cewnik w układzie zamkniętym można zazwyczaj wprowadzić przez-skómie z dołu łokciowego podsuwając przez żyły ramienia do początkowego odcinka żyły głównej górnej.

U noworodków i małych dzieci preferuje się natomiast nakłucie żyły szyjnej wewnętrznej. Sprawdzoną techniką jest cewnikowanie (prawej) żyły metodą Seldingera. W zależności od wielkości dziecka, używa się cewników 20, 18 lub 16 G. Część anestezjologów woli cewnikowanie żyły podobojczykowej. Sposób postępowania - zob. rozdz. 20.

Jeśli nie uda się przezskórne cewnikowanie żyły, odsłania się chirurgicznie odpowiednie naczynie, zazwyczaj w obrębie dołu łokciowego albo żyłę odpiszczelow'ą w okolicy kostki.

4.13 Kaniulizacja tętnicy

Do bardzo dużych operacji i/lub u ciężko chorych albo zagrożonych dzieci, po wprowadzeniu do znieczulenia ogólnego wykonuje się przezskórną kaniulizację tętnicy. Naczynie tętnicze służy do ciągłego, bezpośredniego pomiaru ciśnienia oraz pobierania próbek krwi tętniczej do badań gazo-metrycznych i oznaczania parametrów równowagi k w'asowo-zasado wej.

Przy pewnej wprawne, przezskórną kaniulizacja tętnicy udaje się u dzieci we wszystkich grupach wiekowych. Jedynie w rzadkich przypadkach konieczne jest wypreparowanie tętnicy, które niestety wiąże się z większym ryzykiem ewentualnych powikłań.

Wybór tętnicy i kaniuli. W celu przezskómej ka-niulizacji nakłuwa się w nadgarstku tętnicę promieniową, w miejscu leżącym proksymalnie od więzadła poprzecznego nadgarstka (technika -zob. rozdz. 26).

U noworodków i małych dzieci stosuje się zwykle kaniulę 24 G z tworzywa sztucznego, u starszych dzieci kaniulę 20 G. W przypadku trudności z założeniem wkłucia, można również wykorzystać cewnik 20 G do przezskórnego wprowadzenia do tętnicy metodą Seldingera.

Jeśli nie uda się kaniulizacja t. promieniowej, alternatywnie można założyć cewnik do t. udowej, z zastosowaniem techniki Seldingera i cewnika 20 G lub 18 G zależnie od wieku dziecka.

Nieudana próba nakłucia przez skórę któregokolwiek z wymienionych naczyń zmusza do wypreparowania tętnicy i jej bezpośredniej kaniuliza-cji pod kontrolą wzroku.

Zasady postępowania z kaniulą tętniczą. Aby

uniknąć ciężko przebiegających powikłań i osiągnąć dłuższy czas utrzymania wkłucia, należy zwrócić uwagę na następujące czynniki:

►    Kaniulę tętniczą należy dokładnie przymocować i wyraźnie oznaczyć.

►    Nigdy nie wolno podawać leków przez kaniulę dotętniczą.

►    Trójdrożne kraniki powinny być podłączone poprzez względnie sztywny przewód łączący, nie bezpośrednio z kaniulą, dzięki czemu uda się uniknąć niepotrzebnych ruchów wkłucia, powodujących traumatyzację tętnicy.

►    Używając pompy infuzyjnej należy w sposób ciągły płukać kaniulę solą fizjologiczną z prędkością 1-2 ml/godz. Płukanie ciśnieniowe systemem Intraflo jest mniej korzystne, gdyż uniemożliwia dokładną kontrolę podawanych objętości płynu. Płukanie przez wstrzyknięcie bolusów 0,9% roztworu NaCł dozwolone jest jedynie z użyciem małych objętości i niezbyt wysokich ciśnień.

►    Podczas pobierania próbek do badań wykorzystuje się spontaniczny wypływ krwi łub dopuszcza się wytworzenie minimalnego podciśnienia, co pozwala uniknąć uszkodzenia błony wewnętrznej naczynia. Silne zasysanie prowadzi do zapadania się ścian tętnicy lub do kurczu naczyniowego. Odciągniętej krwi nie wolno wstrzykiwać z powrotem do wkłucia, aby nie powodować mikrozatorów.

►    Należy bezwzględnie unikać podania do tętnicy nawet najmniejszych pęcherzyków powietrza.

4.14 Intubacja dotchawicza

U noworodków i dzieci poniżej l roku życia znieczulenie ogólne powinno być zawsze połączone z intubacją i wentylacją kontrolowaną; u dzieci starszych obowiązują podobne wskazania i odniesienia jak u dorosłych. Intubacja jest wymagana przede wszystkim do zabiegów trwających dłużej niż 30 min. Intubację zarówno przez usta, jak


Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
larsen1282 1282 III Anestezjologia specjalistyczna Ciśnienie w tętnicy płucnej, ciśnienie zaklinowan
larsen1162 1162 III Anestezjologia specjalistyczna2.4.2 Oddziaływanie Ze wzrostem ciśnienia śródczas
larsen1166 1166 III Anestezjologia specjalistyczna mmHg Ryc. 41.6. Wyżej: prawidłowa krzywa ciśnieni
larsen1168 1168 III Anestezjologia specjalistyczna CBF [ml/100g/min] średnie ciśnienie tętnicze [mmH
larsen1172 1172 III Anestezjologia specjalistyczna wzrostu ciśnienia mózgowego, a fentanyl i sufen-t
larsen1212 1212 III Anestezjologia specjalistyczna Ryc. 41.12 Schemat blokowy leczenia podwyższonego
larsen1280 1280 III Anestezjologia specjalistyczna ^ Jeżeli pacjent nie reaguje na laryngoskopię zwy
larsen1288 1288 III Anestezjologia specjalistyczna Spadki ciśnienia tętniczego występują przede wszy
larsen1332 1332 III Anestezjologia specjalistyczna Należy koniecznie zapobiegać spadkom ciśnienia tę
larsen1350 1350 III Anestezjologia specjalistyczna przypadków, występują nagłe spadki ciśnienia tętn
larsen1226 1226 III Anestezjologia specjalistyczna oka. Oko operowane jest zabezpieczone metalową pł
larsen0984 984 III Anestezjologia specjalistyczna 984 III Anestezjologia specjalistyczna 7.3.9
larsen0986 986 III Anestezjologia specjalistyczna Wartos ci gazometryczne u ciężarnych: -  &nbs
larsen0988 988 III Anestezjologia specjalistyczna Objętość osocza i komórkowa część składowa krwi ni
larsen0992 992 III Anestezjologia specjalistyczna „Stężenie analgetyczjne" halotanu, enfluranu,
larsen0994 994 III Anestezjologia specjalistyczna żający życiu obrzęk płuc, nawet w ostatnim trymest
larsen0996 996 III Anestezjologia specjalistyczna zależy od tego, czy środek jest iipofilny i niezjo
larsen0998 998 III Anestezjologia specjalistyczna 998 III Anestezjologia specjalistyczna ż. główna g
larsen1000 1000 III Anestezjologia specjalistyczna Ten zespół prawdopodobnie występuje tylko wtedy,

więcej podobnych podstron